زبان‌های لزگی

زبان‌های لزگی
پراکنش:داغستان، آذربایجان
تبار:زبان‌های قفقازی شمال شرقی
زیرگروه‌ها:
آرچی (لزگی پیرامونی)
سموری (لزگی مرکزی)
گلاتولوگlezg1248  (Samur)[۱]
arch1244  (Archi)[۲]
{{{mapalt}}}
  Lezgic

زبان‌های لزگی (انگلیسی: Lezgic languages) یکی از هفت شاخه خانواده زبانی قفقازی شمال شرقی است. زبان‌های لزگی و تبسری از زبان‌های این شاخه هستند که دارای سنت نوشتاری‌اند.

طبقه‌بندی

[ویرایش]

همخوان‌های واکدار فورانی

[ویرایش]

زبان‌های لزگی با نظریه چاکنایی زبان‌های هندواروپایی مرتبط است، زیرا چند زبان از این زبان‌ها، دارای فورانی‌های واکدار فرض شده‌اند؛ عقیده‌ای که به طور گسترده برای این خانواده زبانی غیرمحتمل دانسته می‌شود. تشابهات به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته است (زبان روتولی در با مثال‌های پایین در تناقض است)، اما مثال‌هایی نظیر مثال‌های زیر وجود دارد:

زبان‌های لزگی زبان‌های غیرلزگی معنای واژه
روتولی [dur]؛ کاخوری [do] آواری [tstsʼar] نام
روتولی [mitʃʼri]؛ تبسری [midʒir]؛ آقولی [mudʒur] آرچی [motʃʼor]؛ لکی [tʃʼiri] نان
تبسری [vaz] آواری [motsʼ] ماه

تغییرات مشابهی هم در جایگاه آغازین واژه‌های زبان نخی روی می‌دهد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Samur". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Archi". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)