زیستشناسی نوری (به انگلیسی: Photobiology) مطالعه علمی سودمندیها و زیانمندیهای واکنشهای نوری (در اصطلاح علمی تابش غیریونساز) در جانداران است.[۱] زیستشناسی نوری موضوع مطالعه بینرشتهای است که رشتههای نورشناسی، فوتوشیمی، فتوسنتز، ریختزایی نوری، فیزیولوژی دستگاه بینایی، ساعت زیستی، زیستتابی، و اثرات تابشهای فرابنفش را در بر میگیرد.
چیزی که تابشهای یوننده را از تابشهای غیر یوننده متمایز میسازد این است که فوتون باید دارای انرژی بالاتر از ۱۰ eV باشد[۲] که تقریباً هم با نخستین انرژی یوننده اکسیژن و هم با نخستین انرژی یوننده هیدروژن که حداد برابر ۱۴ eV است برابری دارد.[۳]
هنگامی که فوتونها به مولکولها برمیخورند، این مولکولها میتوانند از فوتونها انرژی دریافت کنند. پس از آن ممکن است با مولکولهای اطرافشان واکنش نشان داده و تغییرات «فتوشیمیایی» و «نورشناختی» در ساختار مولکولی درست کنند.[۱]