نسب کاملش «شمسالدین ابوالخیر محمد بن عبدالرحمان بن محمد بن ابیبکر ابن عثمان بن محمد سخاوی» ذکر شده است. ریشهٔ خانوادگیاش از سخا (کفر الشیخ) بود اما زادگاه خودش قاهره، در ژانویه۱۴۲۸/ ربیعالاول۸۳۱ بود. از ابن حجر عسقلانی دانش آموخت و از شاگردان برجستهاش به شمار میرفت. پس از درگذشت استادش، به شهرهایی از مصر سفر کرد؛ سپس به شام و حجاز بارها رفت: بار نخست در ۸۷۰ حج گذارد، بار دوم در ۸۸۵ق، بار سوم در ۸۹۶ق. تا سال ۸۹۸ق در مکه بماند. درگذشتش در مدینه، در ۱۰ مه۱۴۹۷/ ۲۸ شعبان۹۰۲ق بود.[۱]