شوآ (فیلم)
| شوآ | |
|---|---|
 | |
| کارگردان | کلود لنزمن |
| بازیگران | پل هیلبرگ کلود لنزمن جان کارسکی سیمون سربنیک مردخای پودچلنیک رودلف ورا |
| فیلم‌بردار |
|
| تدوین‌گر |
|
شرکت تولید | |
| توزیع‌کننده | نیویورکر فیلمز |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان |
|
| کشور | فرانسه بریتانیا |
| زبان | فرانسوی آلمانی عبری لهستانی ییدی انگلیسی |
| فروش گیشه | ۲۰٬۱۷۵ دلار[۲] |
شوآ (انگلیسی: Shoah) فیلمی مستند به کارگردانی کلود لانزمان دربارهٔ هولوکاست است که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد.[۳] هولوکاست در زبان عبری «شوآ» نامیده می‌شود.[۴] این فیلم ۹ ساعت است و ساخت آن ۱۱ سال زمان برده است. لانزمان در این فیلم با بازماندگان، شاهدان و جنایتکاران هولوکاست مصاحبه می‌کند و از مناطق وقوع هولوکاست در سراسر لهستان، از جمله اردوگاه‌های مرگ، بازدید می‌کند.[۵]
شوآ در آوریل ۱۹۸۵ در پاریس منتشر شد و تحسین منتقدان و جوایز معتبری را از آن خود کرد از جمله جایزه بهترین فیلم غیرداستانی از حلقه منتقدان فیلم نیویورک، و جایزه بفتا برای بهترین فیلم مستند. سیمون دو بووار این فیلم را یک «شاهکار محض» نامید و مارسل افولس (کارگردان هتل ترمینوس: زندگی و زمانه کلاوس باربی) آن را «بزرگ‌ترین مستند دربارهٔ تاریخ معاصر» لقب داد.[۶] شوآ در لهستان مورد اقبال قرار نگرفت و دولت لهستان ادعا کرد که این فیلم، لهستان را به «همدستی در نسل‌کشی نازی‌ها» متهم کرده است.[۷]
شوآ در اکتبر ۱۹۸۵ در نیویورک اکران شد[۸] و در سال ۱۹۸۷ نیز شبکه پی‌بی‌اس فیلم را طی چهار شب در ایالات متحده پخش کرد.
خلاصه فیلم
[ویرایش]در فیلم شوآ عمدتاً به چهار موضوع پرداخته می‌شود: اردوگاه مرگ خلمنو که آلمانی‌ها برای اولین بار در این اردوگاه از وانت گاز برای کشتار یهودیان استفاده کردند؛ اردوگاه‌های مرگ تربلینکا و آشویتز-برکناو؛ و گتوی ورشو، همراه با شهادت بازماندگان و شاهدان و مرتکبان جنایت‌ها.
لانزمان با ناظران بیرونی هم مصاحبه می‌کند و از آنها می‌پرسد که آیا خبر داشتند در اردوگاه‌های مرگ چه می‌گذرد یا خیر. پاسخ این افراد روشن می‌کند که از موضوع اطلاع داشتند اما انفعال و بی‌عملی خود را با ترس از مرگ توجیه می‌کردند.
تولید فیلم
[ویرایش]لانزمان در ابتدا از سوی مقامات اسرائیل به کار گرفته شد تا طی ۱۸ ماه، فیلمی دو ساعته دربارهٔ هولوکاست از منظر یهودیان بسازد.[۹][۱۰] با گذشت زمان و طولانی شدن مدت ساخت فیلم، مقامات اسرائیل از پشتیبانی لانزمان دست کشیدند.[۹] بیش از ۳۵۰ ساعت فیلم خام برای شوآ ضبط شد و ساخت آن یازده سال طول کشید.[۱۱] این فیلم دچار مشکلات فراوانی بود از جمله مشکلات مالی، مشکل در پیدا کردن مصاحبه‌شوندگان، و حتی تهدید جان لانزمان. شوآ از این جهت فیلم غیرمعمولی بود که از هیچ فیلم تاریخی‌ای استفاده نمی‌کرد و به جای آن بر مصاحبه با شاهدان و بازدید از صحنه‌های جنایت تکیه داشت.[۱۲][۸] تا کنون پنج فیلم بلند دیگر با استفاده از صحنه‌های استفاده‌نشده در تدوین نهایی شوآ ساخته شده است.
شش سال نخست تولید فیلم به ضبط مصاحبه در ۱۴ کشور اختصاص داشت. لانزمان پیش از اولین سفر به لهستان، چهار سال روی مصاحبه‌ها کار کرد. پس از ضبط فیلم، تدوین ۳۵۰ ساعت فیلم خام آغاز شد و پنج سال ادامه داشت.[۱۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ "SHOAH (PG)". British Board of Film Classification. ۱۳ June ۱۹۸۶. Retrieved 2 February 2016.[پیوند مرده]
- ↑ "Shoah (۲۰۱۰)". Box Office Mojo. Internet Movie Database. ۶ January ۲۰۱۱. Retrieved 2 February 2016.
- ↑ "Shoah", retrieved 2022-07-04
- ↑ For the term Shoah and Lanzmann's decision to use it, see Stuart Liebman, "Introduction", in Stuart Liebman (ed.), Claude Lanzmann's Shoah: Key Essays, Oxford: Oxford University Press, 2007, 7.
- ↑ J. Hoberman, "Shoah: The Being of Nothingness", in Jonathan Kahana (ed.), The Documentary Film Reader: History, Theory, Criticism, Oxford: Oxford University Press, 2016, 776–783. Also see Claude Lanzmann with Marc Chevrie and Hervé le Roux, "Site and Speech: An Interview with Claude Lanzmann about Shoah", in Kahana (ed.) 2016, 784–793. کاراکتر line feed character در
|عنوان=در موقعیت 179 (کمک) - ↑ Liebman 2007, 4.
- ↑ Lawrence Baron, "Cinema in the Crossfire of Jewish-Polish Polemics: Wajda's Korczak and Polanski's The Pianist", in Cherry and Orla-Bukowska 2007, 44.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Bernstein، Richard (۱۹۸۵-۱۰-۲۰). «AN EPIC FILM ABOUT THE GREATEST EVIL OF MODERN TIMES» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۴.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Rohter، Larry (۲۰۱۰-۱۲-۰۶). «Maker of 'Shoah' Stresses Its Lasting Value» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۴.
- ↑ Nast، Condé (۲۰۱۲-۰۳-۱۲). «Witness». The New Yorker (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۴.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Austin, Guy (1996). Contemporary French Cinema: An Introduction. New York: Manchester University Press. 24. ISBN 0-7190-4610-6.
- ↑ Claude Lanzmann on Shoah, retrieved 2022-07-04
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shoah (film)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۶.