طاعون نشخوارکنندگان کوچک
| طاعون نشخوارکنندگان کوچک | |
|---|---|
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | |
| راسته: | |
| تیره: | |
| زیرخانواده: | |
| سرده: | |
| گونه: | Peste-des-petits-ruminants virus
|
طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است. اولین بار در کشور آفریقایی ساحل عاج گزارش و توصیف شد. این بیماری در آفریقا، هند خاورمیانه و ایران اتفاق می‌افتد. به این بیماری طاعون بزی هم می‌گویند.[۱]
این بیماری قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی نیز است و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می‌کنند.[۲]
عامل بیماری موربیلی ویروس از خانواده پارامیکسوویریده می‌باشد. بیماری PPR جزء فهرست بیماری‌های مهم در سازمان جهانی دام (OIE) می‌باشد و کشورها موظف هستند که در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش نمایند.[۳]
این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف می‌شود. ترشحات چشم، بینی، آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.[۲]
اما موربیلی ویروس‌ها به مدت طولانی نمی‌تواند در بیرون از بدن میزبان زنده بمانند. همه‌گیری PPR بر اساس کنترل جابه جایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل می‌باشد. موثرترین روش برای کنترل بیماری واکسیناسیون می‌باشد که باید در مناطق اندمیک قبل از شروع فصول بارانی به صورت سالیانه تکرار شود.[۳]
نگارخانه
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]- ↑ «طاعون نشخوارکنندگان کوچک». اداره کل دامپزشکی استان فارس. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۵.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «احتمال شیوع طاعون نشخوارکنندگان در استان قزوین». رادیوزمانه. ۲۸ مهر ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۵.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «واکسن طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR)». ویراواکسن شایا. ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ آوریل ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۱ می ۲۰۲۰.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ovine rinderpest». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |