عبد الرحمن خلیفاوی | |
---|---|
نخستوزیر سوریه | |
دوره مسئولیت ۳ آوریل ۱۹۷۱ – ۲۱ دسامبر ۱۹۷۲ | |
رئیسجمهور | حافظ اسد |
پس از | حافظ اسد |
پیش از | محمود ایوبی |
دوره مسئولیت ۷ اوت ۱۹۷۶ – ۲۷ مارس ۱۹۷۸ | |
رئیسجمهور | حافظ اسد |
پس از | محمود ایوبی |
پیش از | محمدعلی حلبی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۹۳۰ دمشق، سوریه |
درگذشته | ۱۴ مارس ۲۰۰۹ (۷۸−۷۹ سال) دمشق، سوریه |
ملیت | سوریه |
حزب سیاسی | حزب بعث |
خدمات نظامی | |
درجه | ارتشبد |
ارتشبد عبدالرحمن خلیفاوی (به عربی: عبد الرحمن خليفاوي) (زاده ۱۹۳۰ در دمشق[۱][۲] – درگذشته ۱۴ مارس ۲۰۰۹[۳] در دمشق) وی نظامی سوری با اصلیتی الجزایری بود. خلیفاوی دو بار در دههٔ هفتاد میلادی نخستوزیری سوریه را به عهده داشت و همچنین از ۲۱ نوامبر ۱۹۷۰ تا ۳ آوریل ۱۹۷۱ وزیر کشور سوریه بود.[۲]
خلیفاوی در سال ۱۹۳۰ میلادی[۱][۲] یا بر طبق منابع دیگر ۱۹۲۷ در شهر دمشق متولد شد.[۴] خلیفاوی با مادرش که از پدرش جدا شده بود زندگی میکرد. مادرش باوجود اینکه بیسواد بود و زندگی فقیرانهای داشت، پسرش را به درسخواندن تشویق میکرد.[۵] خلیفاوی به دلیل فقیر بودن خانواده، در دهسالگی مجبور به کار کردن شد تا مخارج خانواده را تأمین کند.
وی بعد از اتمام دبیرستان در دانشکده افسری درس خواند.[۵]
وی وزارت کشور را در دوران ریاست جمهوری حافظ اسد در بین سالهای ۲۱ نوامبر ۱۹۷۰ تا ۳ آوریل ۱۹۷۱ بر عهده گرفت. همچنین دو بار مسؤولیت نخستوزیری سوریه را بر عهده داشت؛ بار نخست از ۳ آوریل ۱۹۷۱ تا ۲۱ دسامبر ۱۹۷۲ و بار دوم از ۷ اوت ۱۹۷۶ تا ۲۷ مارس ۱۹۷۸ بود.[۲]
خلیفاوی «مجتمع پزشکی مبارزه با سرطان شام» را در سال ۱۹۷۷ بعد از تجربه سرطان در دوران نخستوزیری، تأسیس کرد.[۵]
عبدالرحمن خلیفاوی یک دختر و سه پسر داشت.[۴]
{{cite web}}
: Italic or bold markup not allowed in: |publisher=
(help)