عزه عزیز Azah Aziz | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | شریفه عزه سید محمد الساقف Sharifah Azah binti Syed Mohammad Alsagoff ۲۱ اوت ۱۹۲۸ سنگاپور |
درگذشته | ۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲ (۸۳ سال) کوالا لامپور |
آرامگاه | Bukit Kiara Muslim Cemetery، کوالا لامپور، مالزی |
ملیت | سنگاپور |
همسر(ان) | Ungku Abdul Aziz (ا. ۱۹۴۶) |
فرزندان | Zeti Akhtar Aziz |
پیشه | نویسنده، ستوننویس، شخصیت فرهنگی |
شریفه عزه سید محمد الساقف/نورازه عبدالعزیز / (به مالایی: Sharifah Azah Syed Mohammad Alsagoff / Norazah Abdul Aziz) یا عزه عزیز (Azah Aziz)، و معروف به ماک اونگکو (Mak Ungku) (۲۱ اوت ۱۹۲۸ – ۹ ژوئیه ۲۰۱۲) یک زن نویسنده و شخصیت فرهنگی مالایی در مالزی بود. او زندگی خود را صرف کمک به حفظ هنر و سنت مالزی کرد. با توجه به میراث او، به «توکوه بودایوان ملایو» (Tokoh Budayawan Melayu) یا شخصیت فرهنگی مالزی نامیده شدهاست.[۱]
عزیز در سال ۱۹۲۸ در سنگاپور به دنیا آمد. علاقه شدید او به زبان، فرهنگ و هنر توسط مادرش عزیزه، که از خانواده ای برجسته جوهور و پیشگام در مطالعات علمی داخلی بود، پرورش یافته بود. عزیز مجموعه ای عالی از منسوجات و لباسهای اولیه مالایی را از مادرش به ارث بردهاست که شور و شوق او را برای فرهنگی که در طول زندگی اش دوام آورد و راه را برای تبدیل شدن به یک متخصص محترم فرهنگ مالایی هموار کرد.[۱]
عزیز منشی سردبیر روزنامه شد و سرانجام در عرصه روزنامهنگاری پلههای ترقی را طی کرد. او «آکاز»، شرکت انتشاراتی خود را راهاندازی کرد، در آنجا هنرهای مالزیایی را ارتقا داد و در تعدادی از نشریات از جمله اولین روزنامه روزانه بعد از ظهر مالایی «هاریان مترو» و قدیمیترین روزنامه مالزی نیو استریتز تایمز مشارکت داشت.[۱]
عزیز همچنین کتابها و آهنگها و شعرهای کودکانه منتشر کرد و اولین زنی در مالزی شد که این کار را انجام داد. در پایان ۱۰ سال فعالیت خود به عنوان روزنامهنگار، انجمن روزنامه نگاران زنان مالزی را تأسیس کرد و رئیس انجمن ملی نویسندگان مالزی شد.[۱]
عزیز علاوه بر کار خود به عنوان نویسنده، از پیشگامان حقوق زنان نیز بود. او از برابری حقوق، مالیات مجزا برای همسران شاغل، اصلاحات خانواده مسلمان دفاع کرد و بعداً سازمان اقدام زنان اسلامی را تأسیس کرد.[۱]
در طول سالها، او لباسها و پارچههای عتیقه را از دنیای قدیمی مالایی جمعآوری میکرد. او با دانش عمیق خود در مورد لباس، جواهرات و منسوجات، در مورد فرهنگ مالایی سخنرانی کرد و آن را به جشنوارههای هنری و سمینارهای بینالمللی معرفی کرد. علاوه بر این، او در سال ۲۰۰۶ کتابی در این زمینه با عنوان «ظاهر و سبک: مد مالایی» (Rupa dan gaya: Busana Melayu) نوشت.[۱]
او زندگی خود را صرف ارتقای آداب و رسوم مالزی کرد تا فرهنگ آن بتواند در سراسر جهان به رشد خود ادامه دهد.
عزیز برای حفظ میراث مالایی، مدرک دکترای افتخاری هنر و آموزش دریافت کرد.[۱]
او همسر پروفسور سلطنتی اونگکو عبدالعزیز اونگکو عبدالحمید و مادر تان سری دکتر زتی اختر عزیز، هفتمین رئیس بانک مرکزی مالزی بود.[۲]