بخشی از سلسله مقالات در مورد |
خواندن |
---|
یادگیری خواندن |
نظریه ها و مدل های علمی |
فرایندهای شناختی |
خواندن دستورالعمل |
میزان خواندن |
خوانایی |
تفاوت ها و ناتوانی های خواندن |
زبان |
سواد |
فرض دو-راهه بودن خواندن به صدای بلند اولین بار در دهه ۱۹۷۰ معرفی شد.[۱] این نظریه بیان میکند که دو سازوکار ذهنی مجزا، یا راه شناختی در خواندن به صدای بلند درگیر هستند، که خروجی هر دو سازوکار در تلفظ یک محرک نوشتاری مشارکت دارد.[۲][۳]
مسیر فرهنگ واژگانی فرایندی است که در آن یک خواننده ماهر میتواند واژههای شناخته شده را فقط با یک رویت سطحی از طریق یک فرایند وارسی «واژهنامه» ای یشناسد.[۴]
از جهت دیگر در مسیر غیرواژگانی یا کوچکواژگانی فرایندی است که به موجب آن خواننده یک حرف نوشته شده را صدا می زند. این کار از طریق شناسایی بخشهای سازنده کلمه (حرف، واج، تکنگاره) و سپس اعمال دانش در باره آنکه چگونه این بخشها با هم مرتبط میشوند ایجاد میشود، مثلا چگونه یک رشته از حروف نزدیک هم با هم صدا تولید میکنند.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «https://en.wikipedia.org/wiki/Dual-route_hypothesis_to_reading_aloud». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ مهٔ ۲۰۲۳.