رئیسجمهور ایالات متحده فرمانهای اجرایی (به انگلیسی: executive order)را صادر میکند تا به مسئولین و سازمانهای قوه مجریه کمک کند عملیات درون دولت فدرال را مدیریت کنند. فرمانهای اجرایی وقتی از یک قدرت تقنینی که مستقیماً به وسیلهٔ قانون اساسی به قوه مجریه داده شده باشد یا براساس لوایح کنگره که صریحاً درجهای از قدرت احتیاطی را به رئیسجمهور داده باشد، دارای نیروی کامل قانونی میشوند.[۱]
فرمانهای اجرایی همچون قوانین موضوعه و مقررات اعلام شده از سوی سازمانهای حکومتی، مقید به بازبینی قضایی بوده و در صورتی که دادگاهها آنان را خلاف قوانین موضوعه یا اساسی ببینند ممکن است لغو شوند. ابتکارات سیاستگذارانه عمده نیازمند تأیید قوه مقننهاند، ولی فرمانهای اجرایی بر امور داخلی حکومت اثرگذاری شایان توجهی دارند، و تعیین میکنند قوانین چگونه و تا چه حدی اعمال شوند، چگونه با مواقع اضطراری مواجه شد، و جنگ اعلام کرد و بهطور کلی جزئیات انتخابهای سیاستگذارانه را هنگام اجرای قوانین موضوعه کلی تعیین میکنند.