در اول شهریور ۱۳۴۵ روابط سیاسی بین ایران ولائوس برقرار شد و سفرای ایران در تایلند در وین تیان آکردیته شدند.[۸۶]
پس از اعلام استقلال مالت در ۱۳۵۳، سفرای ایران در لندن در والتا سفیر آکردیته شدند. پس از انقلاب، سفرای ایران در ایتالیا در مالت آکردیته میباشند.[۸۷]
در ۷ اردیبهشت ۱۳۲۸ مناسبات سیاسی بین ایران و ایسلند برقرار شد و سفرای ایران در سوئد در ریکیاویک سفیر آکردیته شدند.[۸۸]
دولت ایران در ۱۳۵۲ با نیوزیلند مناسبات سیاسی برقرار کرد و سفرای ایران در استرالیا در ولینگتون آکردیته شدند.[۸۹]
از مرداد ۱۳۱۴ که سفارت ایران در آرژانتین تأسیس شد، سفرای ایران در آن کشور در سانتیاگو آکردیته شدند.[۹۰]
در ۶ تیر ۱۳۵۶ جمهوری جیبوتی به استقلال دست یافت و سفرای ایران در یمن شمالی در جیبوتی آکردیته شدند.[۹۱]
در آبان ۱۳۵۲ روابط سیاسی بین ایران و جمهوری اسلامی موریتانی برقرار شد و سفرای ایران در سنگال، در نواکشوت آکردیته شدند.[۹۲]
از سال ۱۳۵۴ روابط سیاسی بین ایران و جمهوری کلمبیا برقرار شد و سفرای ایران در ونزوئلا در بوگوتا آکردیته شدند.[۹۳]
در بهمن ۱۳۵۴ مناسبات سیاسی بین ایران و جمهوری ایرلند برقرار شد و سفرای ایران در هلند در دوبلین سفیر آکردیته شدند.[۹۴]
مناسبات سیاسی با کامرون در ۱۳۵۴ برقرار شد و سفرای ایران در زئیر در یائونده آکردیته شدند.[۹۵]
در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۰ برقراری روابط سیاسی بین ایران و مغولستان اعلام گردید و سفرای ایران در اتحاد شوروی در اولان باتور آکردیته شدند.[۹۶]
روابط سیاسی بین دو کشور از مرداد ماه ۱۳۳۸ برقرار شد و سفرای ایران در بروکسل بلژیک در لوکزامبورگ وزیر مختار آکردیته شدند. در حال حاضر نیز سفیر ایران در بلژیک در لوکزامبورگ آکردیته میباشد.[۹۷]