دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | (فوسکاویر)-Foscavir |
نامهای دیگر | (فسفونومتانوئیک اسید)، (دیهیدروکسیفسفینکربوکسیلیک اسید اکساید) |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a601144 |
دادهها | |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | تزریق وریدی(داخل وریدی) |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | نامشخص(NA) |
پیوند پروتئینی | ۱۴–۱۷٪ |
متابولیسم | کلیوی |
نیمهعمر حذف | ۳٫۳–۶٫۸ ساعت-در صورت مشکلات کبدیکلیوی(بین ۸.۶-۱۸.۷-ساعت) |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس |
|
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | CH3O5P۱ |
جرم مولی | ۱۲۶٫۰۰۴ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
فوسکارنت (انگلیسی: Foscarnet) فسفونومتانوئیک اسید با نام تجاری آن فوسکاویر(Foscavir) یک داروی ضد ویروسی است که عمدتاً برای درمان عفونتهای ویروسی مربوط به خانواده سایتومگالوویروس به کار میرود و به عنوان یک مهارکننده آنالوگ پیروفسفات DNA پلیمراز طبقهبندی میشود. فوسکارنت باز مزدوج یک ترکیب شیمیایی با فرمول HO2CPO3H2 است.
این دارو برای استفاده پزشکی در سال ۱۹۹۱ میلادی تأیید شد.[۲]
ویال۲۴میلیگرم/میلی لیتر،۲۵۰میلیلیتر
داروی فوسکارنت اکنون(تیرماه۱۴۰۳) فعلا فقط در داروخانه های مرکزی شبانه روزی عمدتاً یافت می شود. داروسازان ایرانی در حال بومیسازی فوسکارنت هستند، لیکن الان شرکت وارد کننده پیک داروی توسعه فوسکارنت را با نام تجاری خارجی خود یعنی فوسکاویر عرضه کرده است. این دارو یک ویروسکش با ساختاری متفاوت و بسیار قوی است، که به احتمال زیاد، برای درمان هپاتیت و ایدز استفاده شود.
این مشتق اسید فسفونیک(که توسط کلینیگن با نام فسکارنت سدیم با نام تجاری فوسکاویر به بازار عرضه می شود)یک داروی ضد ویروسی است که برای درمان ویروس های تبخال، از جمله سیتومگالوویروس مقاوم به دارو(CMV) و ویروس های هرپس سیمپلکس نوع ۱ و ۲ (HSV-1 و HSV-2)استفاده می شود. این دارو به ویژه برای درمان رتینیت CMV استفاده می شود. فوسکارنت را می توان برای درمان بیماران مبتلا به HIV با تجربه درمان بالا به عنوان بخشی از درمان نجات استفاده کرد.
فوسکارنت یک تقلید ساختاری از آنیون پیروفسفات است که به طور انتخابی محل اتصال پیروفسفات را در DNA پلیمرازهای ویروسی در غلظت هایی که بر DNA پلیمرازهای انسانی تأثیر نمی گذارد، مهار می کند. در افرادی که با مهارکننده های DNA پلیمراز آسیکلوویر یا گانسیکلوویر درمان می شوند، ذرات HSV یا CMV می توانند پروتئین کینازهای جهش یافته(به ترتیب تیمیدین کیناز یا پروتئین کیناز UL97) ایجاد کنند که آنها را به این داروهای ضد ویروسی مقاوم می کند. با این حال، بر خلاف آسیکلوویر و گانسیکلوویر، فوسکارنت توسط پروتئین کینازهای ویروسی فعال نمی شود، که آن را در عفونت های HSV و CMV مقاوم به آسیکلوویر یا گانسیکلوویر مفید می کند. با این حال، جهشیافتههای مقاوم به آسیکلوویر یا گانسیکلوویر با تغییرات در DNA پلیمراز ویروسی نیز ممکن است در برابر فوسکارنت مقاوم باشند.
فوسکارنت توسط انفوزیون داخل وریدی یا تزریق داخل زجاجیه تجویز می شود.