این قبیله توسط پلینی (قرن اول پس از میلاد) به عنوان لاتوویکی،[۱] و توسط بطلمیوس[۲]به عنوان لاتوبیکوی(Λατόβικοι) (قرن دوم پس از میلاد) نام برده شدهاند و همچنین نامشان به عنوان لاتوبیکی بر روی کتیبه ای از شهر باستانی نویوندونوم (Neviodunum) (درنوو مدرن) در حدود سالهای ۱۳۰–۱۱۷قبل از میلاد ذکر شدهاست.[۳][۴]
نام قومی لاتوبیکی شکل لاتینی شده از لاتوبیکویی از زبان گالها است که از ریشه *لاتو- به معنای خشم، شور و شوق[۵] گرفته شدهاست،[۶][۷] احتمالاً پس از نام خدای سلتیک لاتوبیوس(*Lātu-biyos 'مهاجم خشمگین').[۸] پیر ایوز لمبرت معتقد است که لاتوبیکی به عنوان «مشتق شده از لاتوبیوس» در نظر گرفته شود.[۹]
یک قبیله همنام به نام لاتوبریگی (یا لاتوبیچی)، در شمال غربی نزدیک هلوتیها ساکن بودند. اینکه آیا این دو قبیله واقعاً مرتبط بودند یا حتی یکسان بودند، مورد بحث باقی ماندهاست.[۱۰]
↑دی برنادو استمپل (2015). "در قبایل سلتی در منطقه دانوب بالایی". در لونر-اوربان، اوته؛ شرر، پیتر (ویرایشها). منطقه دانوب علیا 50 قبل از میلاد تا 50 پس از میلاد فرانک و تایم. صص. ۹۴تا۹۵.
↑وترس(1977). هرمان (1977). "ویرونوم". در تمپورینی، هیلدگارد (ویرایشگر). تاریخ سیاسی (ولایات و مردمان حاشیه ای: منطقه لاتین دانوب-بالکان). دی گروتر. صص. ۳۰۵–۳۰۷.