لَلِگی یا لَل‍ه عنوانی شغلی در دربار دوره صفوی و امپراتوری عثمانی بوده است که به سرپرست شاهزادگان صفوی و عثمانی اطلاق می‌شده‌است. لَل‍ه به عبارتی وکیل و همه‌کارهٔ شاهزاده‌های نابالغ و خرد محسوب می‌شده‌است.
مقام للگی همیشه در اختیار قزلباش‌ها بود و آن‌ها نسبت به تصدی آن حساسیت بسیار داشتند.[۱]
لَلگی مثل مقام اتابکی بود که از دوره حکومت ترکان سلجوقی در ایران رسم شد، لل‍ه‌ها مسئول تربیت و آموزش فرزندان شاه بودند و نفوذ زیادی داشتند.[۲]