لوئیز سوواژ (متولد ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۲)[۱] یک مسابقهدهنده ویلچر پارالمپیک استرالیایی و مربی است. سوواژ اغلب به عنوان مشهورترین ورزشکار معلول استرالیا در نظر گرفته میشود.[۲] او در چهار بازی پارالمپیک ۹ مدال طلا و چهار نقره و در سه دوره مسابقات جهانی دو و میدانی IPC یازده مدال طلا و دو نقره کسب کرده است. او چهار بار ماراتن بوستون را برده است و رکوردهای جهانی را در ۱۵۰۰ متر، ۵۰۰۰ متر و ۴ در ۱۰۰ متر و ۴ در ۴۰۰ ثبت کرده است. او در سال ۱۹۹۹ بهترین ورزشکار زن استرالیا و در سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ بهترین ورزشکار زن بینالمللی با ویلچر سال شد. در سال ۲۰۰۲، زندگینامه او لوئیز سوواژ: داستان من منتشر شد.
از سن ۱۰ تا ۱۳ سالگی، سوواژ نماینده استرالیای غربی در مسابقات قهرمانی ملی شنا بود. او در سن ۱۴ سالگی به دلیل جراحی مجبور به کنارهگیری از دنیای شنا شد.[۳]
در سال ۱۹۹۰، سوواژ در اولین مسابقه بینالمللی خود در شهر آسن واقع در هلند شرکت کرد. او در رشته ۱۰۰ متر مدال طلا را کسب کرد آنهم با ثبت یک رکورد جهانی جدید. او همچنین برنده رشته ۲۰۰ متر شد اما به دلیل خارج شدن از خط خود محروم شد و از مسابقه کنار رفت.
او توسط فدراسیون پارالمپیک استرالیا به عنوان برترین زن مسابقه جادهای با ویلچر در استرالیا معرفی شد. در بازیهای پارالمپیک بارسلونا، او مدالهای طلا را در ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر و یک نقره در ماده ۸۰۰ متر در کلاس TW4 به دست آورد و در ماراتن کلاس TW3-4 ششم شد.[۴] برای قدردانی از موفقیتهای ورزشی وی، مدال نشان استرالیا به او اعطا شد.[۵] سوواژ در خطر عدم شرکت در پارالمپیک ۱۹۹۲ به دلیل کم بودن منابع مالی فدراسیون پارالمپیک استرالیا بود اما فدراسیون برای تأمین هزینههای حمل و نقل تیم استرالیا به بارسلونا از مردم درخواست کمک مالی کرد. فدراسیون از طریق انواع کمکهای کوچک مردمی، بودجه کافی را دریافت کرد که به سوواژ و دیگر ورزشکاران استرالیایی اجازه داد در مسابقه شرکت کنند.[۶]
سوواژ زمانی که در حال رقابت بود، ۱۰ تا ۱۴ ساعت در هفته تمرین میکرد. آموزش او بسیار متمرکز بود، و او سعی کرد آن را سرگرمکننده کند تا به او در حفظ علاقه کمک کند.[۷] او اغلب شش روز در هفته تمرین میکرد. تمرینات او شامل بوکس، شنا و ویلچرسواری بین ۲۵ تا ۳۵ کیلومتر در هر جلسه تمرینی بود.[۸]
فرانک پونتا یکی از اولین مربیان سوواژ بود.[۹] او در ادامه توسط جنی بنکس، که بر پیشرفت سوواژ به عنوان یک ورزشکار سطح بالای با ویلچر نظارت داشت هدایت شد. با مربیگری بنکس، سوواژ به موفقیت بینالمللی در بازیهای جهانی آسن در سال ۱۹۹۰ و بهترین مدالهایش در بازیهای المپیک و پارالمپیک آتلانتا در سال ۱۹۹۶ رسید.[۱۰] اندرو داوز پس از پارالمپیک ۱۹۹۶ مربی او بود.[۱۱]
{{cite book}}
: Empty citation (help)