لوئیس سیمینووچ | |
---|---|
زادهٔ | ۱ مهٔ ۱۹۲۰ |
درگذشت | ۶ آوریل ۲۰۲۱ (۱۰۰ سال)[۱] |
ملیت | کانادایی |
محل تحصیل | دانشگاه مکگیل |
جوایز | نشان کانادا نشان آنتاریو مدال فلاویل (۱۹۷۸) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | زیستشناسی مولکولی، ژنتیک انسان |
محل کار | مؤسسه سرطان انتاریو موسسه پژوهشی بیمارستان کودکان ناخوش موسسه ساموئل لاننفلد بیمارستان ماونت ساینای دانشگاه تورنتو |
پایاننامه | تهیه و آمادهسازی دیسولفور دکافلوراید (۱۹۴۴) |
استاد راهنما | رابرت لوید مکینتاش |
دانشجویان برجسته | جویس تیلور-پاپادیمیتریو |
لوئیس سیمینووچ (انگلیسی: Louis Siminovitch؛ ۱ مهٔ ۱۹۲۰ – ۶ آوریل ۲۰۲۱) دانشمندی نامدار کانادایی در حوزهٔ زیستشناسی مولکولی و ژنتیک انسان بود. وی یکی از پیشگامان علم ژنتیک انسان محسوب میشود و پژوهشهای مهمی در زمینهٔ اساس مولکولی دیستروفی ماهیچهای و فیبروز سیستیک انجام داد و به ایجاد برنامههای علمی استان آنتِـریو جهت کشف ریشههای ژنتیکی سرطان کمک کرد.
پدر و مادر او از مهاجران اروپای شرقی بودند[۲] و خودش در مونترال زاده شد. پس از تحصیل در رشتهٔ شیمی از دانشگاه مکگیل در سال ۱۹۴۴ موفق به دریافت مدرک پیاچدی خود شد. وی سپس به انستیتو پاستور در پاریس رفت. وی از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۸۵ در دانشگاه تورنتو کار میکرد.[۳] یکی از دانشجویان دکترای وی در آنجا جویس تیلور-پاپادیمیتریو بود.
وی بنیانگذار دپارتمان ژنتیک بیمارستان کودکان ناخوش و رئیس آن میان سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵ بود. وی یکی از بنیانگذاران و از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۴ مؤسسه ساموئل لاننفلد بیمارستان ماونت ساینای بود. او همچنین بنیانگذار و نخستین رئیس دپارتمان ژنتیک مولکولی دانشگاه تورنتو هم بود.[۴] او بیش از ۱۴۷ نوشتهجات علمی، مرور جامع، و مقاله در ژورنال و کتابها نوشته است. در سال ۱۹۹۹ او به عنوان یک دانشیار خارجی و تنها عضو کانادایی در آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا انتخاب شد.
وی همچنین همکار انجمن سلطنتی بود و مدرک دکترای افتخاری از دانشگاه مموریال نیوفاندلند، دانشگاه مکمستر، دانشگاه مونترآل، دانشگاه مکگیل، دانشگاه وسترن انتاریو، دانشگاه تورنتو و دانشگاه گوئلف دریافت نمود.