لودویگ ادینگر | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳ آوریل ۱۸۵۵ |
درگذشت | ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۱۸ |
ملیت | آلمانی |
لودویگ ادینگر (آلمانی: Ludwig Edinger؛ ۱۳ آوریل ۱۸۵۵ – ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۱۸) کالبدشناس، متخصص اعصاب، روانپزشک و یکی از پایهگذاران دانشگاه گوته فرانکفورت بود. او در سال ۱۹۱۴ میلادی، نخستین «استاد تمام» رشتهٔ نورولوژی (مغر و اعصاب) در آلمان شد.
وی از خانوادهای یهودی[۱] و دانشآموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه هایدلبرگ و دانشگاه استراسبورگ بود.
ابداع واژههای «گنوسی» (gnosis) و پراکسی (praxis) در پزشکی را به او نسبت میدهند که در مفاهیمی همچون آگنوسی و آپراکسی بکار رفتهاست.[۲] او همچنین نخستین کسی بود که «راههای نخاعی مخچهای شکمی» و «راههای نخاعی مخچهای پشتی» را شرح داد و مابین «مخچهٔ دیرینی» (Paleocerebellum) و «نومخچه» (Neocerebellum) افتراق قائل شد.[۳]