ماساشی سادا را طرفدارانش با لقب «آقای انتظار» (به انگلیسی: Mr. Waiting) میشناسند. یکی از مشهورترینترین آهنگهایی که او ساخته و در ایران معروف است، موسیقی متن مجموعهٔ تلویزیونی از سرزمین شمالی، پخششده از شبکهٔ سراسری ایران در دههٔ ۱۳۶۰ است.
ماساشی سادا فعالیت هنری خود را با ویولن در سهسالگی آغاز کرد و در دوران ابتداییِ تحصیل خود جوایزی نیز در مسابقات گوناگون دریافت نمود. در سالهای پیش از دانشگاه با گیتار نیز آشنا شد و در نواختن این ساز نیز به مهارت رسید.
در سوم نوامبر ۱۹۷۲ گروه دونفرهای را به همراه یوشیدا ماسامی،[و ۱] همکلاسی دوران تحصیل خود که پس از سالها دوباره یکدیگر را در ناکازاکی ملاقات کرده بودند، پایهگذاری کرد و این گروه را «انگور» نامید.
پس از گذشت یک سال از پایهگذاری این گروه با آهنگ «شورو ناگاشی»[و ۲] به معروفیت رسیدند و این ترانه در مقام دوم جدول اُریکُن (Oricon) ژاپن قرار گرفت.
این گروه تکترانههای معروف و محبوبی مانند «موئن زاکا»[و ۳] و «اِنکیری دِرا»[و ۴] را نیز در کارنامهٔ خود دارد.
گروه انگور در سال ۱۹۷۶ به دلایل گوناگون و همچنین بیماری هپاتیت که سادا با آن درگیر بود از هم پاشید.
کمی پس از جدایی و از هم پاشیدن گروه دونفرهٔ انگور، ماساشی سادا در همان سال، نخستین آلبوم خود را به نام «کیکیو رای»[و ۵] وارد بازار کرد.
یکی از آثار این هنرمند که باعث درخشش بیش از پیش او در ژاپن شد، تکآهنگ «آمایا دُری» بهمعنای «سرپناهی از باران»[و ۶] در سال ۱۹۷۷ بود.
ماساشی سادا در طول عمر هنری خود بهعنوان آهنگساز بیش از ۳۵ آلبوم و ۷۰ تکآهنگ پدید آوردهاست. او در دههٔ ۱۹۷۰ تا نیمههای دههٔ ۱۹۸۰ محبوبترین هنرمند مرد ژاپن بود.