نقاشی ژاپنی (به ژاپنی: 画道) یکی از قدیمیترین انواع از هنر ژاپنی، شامل طیف گستردهای از ژانرها و سبکهای نقاشی است. زیباییشناسی و طبیعتگرایی نقش محوری در نقاشی سنتی ژاپنی دارند. نقاشی ژاپنی تا پیش از سده ۱۶ از نقاشی چینی و سپس از هنر غربی تأثیر پذیرفتهاست.
از مهمترین سبکهای نقاشی ژاپنی میتوان به نقاشیهای مذهبی بودایی، نقاشی با تغییر غلظت مرکب و خوشنویسی خط ژاپنی و از مهمترین مکتبهای هنر ژاپنی میتوان به اوکییوئه، کانو، توسا، کورین و توهاکُو اشاره کرد.
برخی از مطرحترین نقاشان غربی و شرقی ازجمله ونسان وَن گوگ،[۳] ادوار مانه،[۴] پل گوگن،[۵] ادگار دگا،[۴] جیمز مکنیل ویسلر،[۶] آلفرد استیونس، رابرت هنری، سهراب سپهری[۷] و پرییوش گنجی[۸] از مکتبهای نقاشی ژاپنی در برخی از آثارشان تأثیر پذیرفتهاند.