هاشم بن عبدمناف | |
---|---|
زادهٔ | ۱۵۸ پیش از هجرت |
درگذشت | ۱۲۵ پیش از هجرت (۳۲–۳۳ سال) |
ملیت | عرب |
شناختهشده برای | پدر پدربزرگ محمد |
همسر | سلمی بنت عمرو |
فرزندان | اسد بن هاشم (پسر) عبدالمطلب (پسر) |
والدین | عبدمناف بن قصی (پدر) عاتکه بنت مره (مادر) |
خویشاوندان | عبدشمس بن عبدمناف (برادر) مطلب بن عبدمناف (برادر) نوفل بن عبدمناف (برادر ناتنی) |
عمروالعَلاء پسر عبدمَناف معروف به هاشم (۱۵۸ سال پیش از هجرت – ۱۲۵ سال پیش از هجرت) از بزرگان قبیلهٔ قریش و شهر مکه و نیای قبیلهٔ بنی هاشم بود. وی جد محمد پیامبر اسلام بود. هاشم از بزرگترین و بانفوذترین شخصیتهای قریش بود. او به کعبه اهمیت بسیاری میداد و قریش را به تکریم و احترام زائران تشویق میکرد. لقب هاشم نیز به همین اشاره داشت. هاشم یعنی خرد کننده؛ او به دست خودش نان برای آبگوشت زائران خرد میکرد و اولین کسی بود که سنت اطعام و سقایت حجاج را تأسیس کرد.[۱]
به خاطر این خصوصیات شایسته در او مردم عرب و قریش به او لقب سید دادند؛ یعنی آقای عرب. لقب «سید» در اولاد او باقی ماند، و این سیادت از او به فرزندانش عبدالمطلب و اولاد او و بعدها به پیامبر اسلام و علی بن ابیطالب و دودمان آنها رسید.[۲]
او از امپراتور بیزانس، اماننامه گرفت و راه تجارتی برای کاروانهای قریش باز کرد. در شهر غزه (فلسطین) درگذشت و قبرش در آن جاست. بارگاه هاشم هماکنون با نام «مسجد السید هاشم» در منطقهٔ الدرج شهر قدیمی غزه قرار دارد و به عنوان بزرگترین و کهنترین مسجد این شهر معروف است. ساختمان فعلی مسجد، از سال ۱۸۵۰ میلادی باقی مانده است که به دستور سلطان عثمانی عبدالمجید ساخته شد. مقبرهٔ هاشم در گوشهٔ شمال غربی مسجد قرار دارد.[۳]
هاشم بن عبدمناف دارای نه فرزند بود. چهار پسر بنامهای:
و پنج دختر بنامهای:
ترجمهٔ فرقالشیعهٔ نوبختی
پیشین: عبد مناف |
(نسب پیامبر اسلام) هاشم ۴۶۴م-۴۹۷م |
پسین: عبدالمطلب |