هِـین ولِـنس پروفسور | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳ نوامبر ۱۹۳۵ |
درگذشت | ۹ ژوئن ۲۰۲۰ (۸۴ سال) |
علت مرگ | سرطان معده[۱] |
ملیت | هلندی |
شهروندی | هلند |
تحصیلات | دانشگاه لیدن |
پیشه | پزشک |
شناختهشده برای | سندرم ولنس[۲] |
حرفه پزشکی | |
حرفه | متخصص الکتروفیزیولوژی قلب |
رشته | کاردیولوژی |
آثار برجسته | کتاب «نوار قلب در تصمیمگیری اورژانس» |
هنریک یوآن یوست ولِـنس (هلندی: Henrick Joan Joost Wellens؛ ۱۳ نوامبر ۱۹۳۵ – ۹ ژوئن ۲۰۲۰) پزشک متخصص کاردیولوژی اهل پادشاهی هلند بود که یکی از بنیانگذاران الکتروفیزیولوژی بالینی قلب در نظر گرفته میشود - شاخهای از تخصصِ قلب که پزشکان را قادر میسازد تا در بیماران مبتلا به آریتمی قلب به نقشهبرداری قلب و قطع شاخه عصبی مختل با یک الکترود کاتتر بپردازند. وی مدرس دورههای پیشرفته الکتروفیزیولوژی قلب بود.[۳]
متخصصان قلب اروپا هین ولنس را «غول ماستریخت» مینامیدند و او سالها با دانشکده پزشکی دانشگاه لیمبورگ در ماستریخت هلند همکاری میکرد.[۴] در بخش قلب او، بسیاری از الکتروفیزیولوژیستهای بالینی قلب آینده زیر نظر او از سال ۱۹۷۶ تا زمان بازنشستگیاش در سال ۲۰۰۲ آموزش دیدند.[۵]
وی پزشکی داخلی را در دانشگاه لیدن و تخصص کاردیولوژی را در دانشگاه آمستردام به اتمام رساند. او در دههٔ ۱۹۶۰ با استفاده از کاتتریزاسیون قلبی موفق به کشف مکانیسم آریتمی در سندرم ولف پارکینسون وایت و سایر انواع تاکیکاردیهای فوقبطنی و تاکیکاردی بطنی شد. پژوهشهای او مبنایی برای رویکردهای جدید جراحی و ضربانسازی برای درمان آریتمیهای قلبی بود که به «الکتروفیزیولوژی قلب» مشهور شد.[۵] او در سال ۱۹۹۰ به عضویت «آکادمی سلطنتی هنر و علوم هلند» درآمد.[۶]