وسترلوند ۱ (انگلیسی: Westerlund 1) با کوتهنوشت (Wd1) که گاهی خوشه آرا[۶]) نیز نامیده میشود، یک خوشه ابر ستارهای جوان و فشرده است که در حدود ۳٫۸ هزار پارسک (۱۲۰۰۰ سال نوری) از زمین فاصله دارد. تصور میشود که این خوشه پرجرمترین خوشه ستارهای جوان در کهکشانراه شیری باشد، ,[۴] و توسط بنگت وسترلوند در سال ۱۹۶۱ کشف شد[۷] اما به دلیل خاموشی و جذب زیاد بین ستارهای در آن سو، سالها عمدتاً مطالعه نشده باقی ماند. وسترلوند ۱ در آینده، احتمالاً به یک خوشه ستارهای کروی تبدیل خواهد شد.[۸]
این خوشه دارای تعداد زیادی ستارهٔ نادر، تکامل یافته و با جرم بالا است، از جمله: ۶ ابرغول زرد، ۴ ابرغول سرخ از جمله وسترلوند ۱–دبلیو ۲۶؛ یکی از بزرگترین ستارههای تاکنون شناخته شده، ۲۴ ستارهٔ ولف-رایت، یک متغیر آبی درخشان، چندین ابرغول اوبی (OB)، و یک ابرغول غیرمعمول ستاره sgB[e] که پیشنهاد شده است که بقایای یک ادغام ستارهای اخیر باشد.[۹] علاوه بر این، مشاهدات پرتو ایکس وجود تپ اختر پرتو ایکس غیرعادی CXO J164710.20-455217 را آشکار کرده است، یک ستاره نوترونی با چرخش آهسته که باید از یک ستاره اجدادی با جرم بالا تشکیل شده باشد.[۱۰] باور کنونی بر این است که وسترلوند ۱ در یک انفجار منفرد تشکیل ستاره شکل گرفته است، که به این معنی است که ستارگان سازندهٔ این خوشه سن و ترکیبات مشابهی دارند.
جدای از میزبانی برخی از پرجرمترین و کمشناختهترین ستارگان در کهکشان ما، وسترلوند ۱ به عنوان یک ابرخوشه ستارهای نسبتاً نزدیک و به راحتی قابل مشاهده است که میتواند به اخترشناسان کمک کند تا آنچه را که در خوشههای فوق ستارهای برونکهکشانی رخ میدهد، کمک کند.
پرونده:Westerlund1 optical xray.jpgImages of Westerlund 1: left is visible light, with all stars appearing red due to interstellar absorption; right is X-ray wavelengths, with the magnetar marked
درخشانترین ستارههای رشته اصلی O7-8V در Wd1 دارای قدرهای نورسنجی باند V در حدود ۲۰٫۵ هستند و بنابراین در طول موجهای بصری Wd1 تحت سلطه ستارگان بسیار درخشان پس از رشته اصلی است (قدرهای باند V 14.5-18، قدر مطلق -۷ تا −۱۰)، همراه با ستارههای کمدرخشنده پس از دنباله اصلی کلاس روشنایی Ib و II (قدرهای باند V 18-20). به دلیل قرمز شدن بسیار زیاد بین ستارهای به سمت Wd1، مشاهده آن در باندهای U و B بسیار دشوار است و بیشتر مشاهدات در نوارهای R یا I در انتهای قرمز طیف یا در مادون قرمز انجام میشود. ستارگان در خوشه عموماً با استفاده از طبقهبندی معرفی شده توسط وسترلوند نامگذاری میشوند،[۱۱] اگرچه یک قرارداد نامگذاری جداگانه اغلب برای ستارگان Wolf-Rayet استفاده میشود.[۱۲]
در طول موجهای پرتو ایکس، Wd1 گسیل پراکنده از گاز بین ستارهای و گسیل نقطهای را از ستارگان با جرم بالا، پس از رشته اصلی و کم جرم، قبل از دنباله اصلی نشان میدهد. مگنتاروسترلوند ۱ درخشانترین منبع نقطهای پرتو ایکس در خوشه است، با ستاره sgB[e] W9 (که دوتایی فرض شده با) W30a و ستارههای ولف-رایت WR A و WR B همگی منابع پرتو ایکس قوی هستند. تقریباً ۵۰ منبع نقطهای پرتو ایکس دیگر با همتایان نوری نورانی مرتبط هستند. در نهایت، در طول موجهای رادیویی، ستاره sgB[e] W9 و ابرغولهای قرمز W20 و دبلیو۲۶ منابع رادیویی قوی هستند، در حالی که بیشتر ابرغولهای سرد و چند ابرغول OB و ستارههای ولف-رایت نیز شناسایی شدهاند.
↑Gallagher & Grebel (2002). "Extragalactic Star Clusters: Speculations on the Future". Extragalactic Star Clusters, IAU Symposium. 207: 207. arXiv:astro-ph/0109052. Bibcode:2002IAUS..207..745G.
↑Muno, Michael P.; Clark, J. Simon; Crowther, Paul A.; Dougherty, Sean M.; De Grijs, Richard; Law, Casey; McMillan, Stephen L. W.; Morris, Mark R.; Negueruela, Ignacio; Pooley, David; Portegies Zwart, Simon; Yusef-Zadeh, Farhad; et al. (2006). "A Neutron Star with a Massive Progenitor in Westerlund 1". Astrophysical Journal Letters. 636 (1): L41. arXiv:astro-ph/0509408. Bibcode:2006ApJ...636L..41M. doi:10.1086/499776. S2CID10349450.
↑Westerlund, B. E. (1987). "Photometry and spectroscopy of stars in the region of a highly reddened cluster in ARA". Astronomy and Astrophysics. Supplement. 70 (3): 311–324. Bibcode:1987A&AS...70..311W. ISSN0365-0138.