پرگار طلا

پرگار طلا
لوگوی «کومپاسو د'اُرو» (پرگار طلا)
اهداء برایجایزۀ طراحی صنعتی
کشورایتالیا
برگزارکنندهانجمن طراحی صنعتی ایتالیا
نخستین دوره۱۹۵۴ میلادی
وبگاه
نشان اهدایی پرگار طلا

کومپاسو د'اُرو (به ایتالیایی: Compasso d'Oro)، (تلفظ ایتالیایی: [komˈpasso ˈdɔːro])؛ به معنی: پرگار طلا) نام یک جایزۀ طراحی صنعتی است که در ایتالیا در سال ۱۹۵۴ میلادی توسط شرکت لا ریناشنته از ایدۀ اصیلی از جو پونتی و آلبرتو روسلی نشأت گرفته‌ است. از سال ۱۹۶۴ میلادی به‌ طور انحصاری توسط انجمن طراحی صنعتی (آ‌دی‌ای) میزبانی می‌شود. این اولین و شناخته شده‌ترین جوایز در زمینۀ خود است. این جایزه با هدف قدردانی و ارتقای کیفیت در زمینۀ طرح‌های صنعتی ساخته شده در ایتالیا است و توسط آ‌دی‌ای اهدا می‌شود.[۱][۲][۳][۴]

تاریخچه

[ویرایش]
جایزهٔ لا ریناشنته کومپاسو د'اُرو برای زیبایی‌شناسی محصول، ویرایش سوم، میلان ۱۹۵۶ میلادی. نمایشگاه شیء در مسابقه. عکس پائولو مونتی (بنیاد پائولو مونتی، کتابخانۀ اطلاعات و فرهنگ اروپا).
جایزهٔ لا ریناشنته کومپاسو د'اُرو برای زیبایی‌شناسی محصول، ویرایش سوم، میلان ۱۹۵۶ میلادی. نمایشگاه شیء در مسابقه. عکس پائولو مونتی (بنیاد پائولو مونتی، کتابخانۀ اطلاعات و فرهنگ اروپا).

پرگار طلا در سال ۱۹۵۴ میلادی راه‌اندازی شد و اکنون بالاترین افتخار در حلقۀ طراحی صنعتی در ایتالیا است و به اندازۀ جوایز بین‌المللی درجۀ یک، مانند جایزۀ رد دات مشهور است. این اولین جایزه در نوع خود در اروپا بود و به زودی ابعاد و اهمیت بین‌المللی پیدا کرد و مناسبت‌هایی را که در آن نمایشگاه‌های اشیاء برندۀ جایزه در اروپا، ایالات متحدۀ آمریکا، کانادا و ژاپن برگزار می‌شد، چند برابر کرد. برادران کاستیلیونی در ایجاد جوایز آ‌دی‌ای و پرگار طلا مشارکت داشتند. انزو ماری از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۹ میلادی رئیس آ‌دی‌ای بود. در حال حاضر بخش مدیریت پرگار طلا با انجمن طراحی صنعتی ایتالیا است و همچنین عضو کمیتۀ بین‌المللی طراحی صنعتی و دفتر طراحی اروپا است.

این جایزه یک پرگار با الهام از پرگار آدالبرت گورینگر برای اندازه‌گیری نسبت طلایی در سال ۱۸۹۳ میلادی است که توسط طراح گرافیک آلبه استاینر و توسط معماران مارکو زانوسو و آلبرتو روسلی طراحی شده است.

از زمان آغاز به کار، تقریباً ۳۰۰ طرح برنده این جایزه شده‌اند که طیف وسیعی از محصولات مانند دوچرخه‌های مسابقه، چرخ خیاطی قابل حمل، میز، مبل، گلدان، رخت آویز، کشو، ساعت، چراغ رومیزی، تلفن، پنکۀ برقی و دستگاه قهوه‌ساز را پوشش می‌دهند. ماشین آلات برخی از طرح‌های دریافت‌شده در میلان، در مجموعۀ جایزۀ پرگار طلا آ‌دی‌ای به نمایش گذاشته شده‌اند. در ۲۲ آوریل ۲۰۰۴ میلادی، وزارت میراث فرهنگی و فعالیت‌ها و گردشگری – از طریق سرپرستی خود در لمباردی – این مجموعه را «منافع هنری و تاریخی استثنایی» اعلام کرد، بنابراین آن را به بخشی از میراث فرهنگی ملی تبدیل کرد.[۵]

از ژوئن ۲۰۲۰ میلادی، طرح‌های برنده در موزۀ طراحی آ‌دی‌ای به نمایش گذاشته شدند.[۶]

موارد دیگر

[ویرایش]

این جایزه به‌ عنوان پرگار در سال ۱۸۹۳ میلادی برای اندازه‌گیری نسبت طلایی که توسط آدالبرت گورینگر ابداع شد، اهداء گردید.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Compasso d'oro a corraini edizioni". altramantova.it (به ایتالیایی). Retrieved 1 June 2014.
  2. ↑ "Leonardo.tv i candidati al premio più prestigioso del design". leonardo.tv (به ایتالیایی). Retrieved 1 June 2014.
  3. ↑ "Archimagazine vincitori XIX edizione". archimagazine.com (به ایتالیایی). Retrieved 1 June 2014.
  4. ↑ "Inventario premiato al XXII Compasso d'oro". corraini.com (به ایتالیایی). Retrieved 1 June 2014.
  5. ↑ "Compasso d'Oro". ADI Associazione per il disegno industriale. Retrieved 22 June 2017. (به انگلیسی).
  6. ↑ Testo Benedetto Marzullo. "Ecco come sarà il Museo del Compasso d'Oro a Milano". Living (به ایتالیایی). Retrieved 3 February 2020.
  7. ↑ Alessi, Alberto (1998). The Dream Factory: Alessi since 1921. Könemann. pp. 29. ISBN 3-8290-1377-9.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پرگار طلا موجود است.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد پیرامون طراحی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.