| پریسکا | |
|---|---|
| امپراتریس روم | |
| درگذشته | ۳۱۵ تسالونیکا |
| همسر | |
| فرزند(ان) | والریا |
پریسکا (به لاتین: Prisca) (درگذشتهٔ ۳۱۵) همسر دیوکلتیان و امپراتریس روم در دوران امپراتوری او بود.[۱] آن دو صاحب دختری بودند به نام والریا که بعدتر به‌عنوان دومین همسرِ سزار گالریوس به ازدواج او درآمد.[۱]
در سال ۳۰۵ میلادی دیوکلیتیان که به بیماری سختی دچار شده بود از حکومت کناره‌گیری نمود و گالریوس در بخش شرقی روم به امپراتوری رسید و ماکسیمینوس دایا سزار او شد.[۲] گالریوس سپس در سال ۳۰۸ میلادی یکی از دوستان نزدیک خود به نام لیسینیوس را به مقام آگوستوسی بخش غربی روم رساند و چند سال بعد خود در ۳۱۱ درگذشت.[۲]
با مرگ گالریوس، مراقبت از والریا و مادرش پریسکا به لیسینیوس رسید با این حال آن دو به دربار ماکسیمینوس دایا گریختند.[۱] دایا خواهان ازدواج با والریا بود که با مخالفت او روبرو شد. پس ماکسیمینوس تمامی اموال او را مصادره و والریا و پریسکا را به سوریه تبعید نمود.[۱] به‌دنبال این رویداد امپراتور بازنشسته دیوکلتیان چندین بار تلاش نمود تا از سیاه‌بختی دخترش جلوگیری کند و خواست تا آنان را به پیش او در سالونا بازگردانند اما فایده‌ای نداشت و توجهی به او نشد.[۳] در عین‌حال ماکسیمینوس از اینکه با دیوکلتیان همچون یک استدعاکننده و با دخترش همچون یک مجرم برخورد می‌کرد دچار غرور شده بود.[۳]
با مرگ دایا در سال ۳۱۳ پریسکا و دخترش با فرار از تبعیدگاه خود به دربار لیسینیوس بازگشتند.[۳] لیسینیوس نخست به‌نیکی با آنان رفتار نمود و والریا احساس آرامش کرد. اما پس از آگاهی از اعدام‌های خونین او در کاخ نیقیه دریافت که فردی ستمکارتر از ماکسیمینوس دایا به‌جای او نشسته است.[۳] والریا و مادرش پریسکا بار دیگر گریختند و لیسینیوس فرمان مرگ آنان را صادر نمود.[۱] آنها خود را به جامهٔ پلب‌ها درآوردند به مدت ۱۵ ماه سرگردان بودند تا آنکه سرانجام در سال ۳۱۵ میلادی در تسالونیکا دستگیر شدند.[۳] از آنجا که حکم مرگ آنان پیشتر صادر شده بود پریسکا و دخترش را فوراً گردن زدند و جسدشان را به دریا انداختند.[۳]