کالیرین (انگلیسی: Kalirin) که با نامهای پروتئین تعاملکننده با پروتئین مرتبط با هانتیگتون (HAPIP)، پروتئین دوو (DUO) و سرین/ترئونین پروتئین کیناز با دومِـین هومولوژی پلکسترین و دیبیال هم شناخته میشود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «KALRN» کدگذاری میشود.[۴][۵]
کالیرین نخستین بار، در سال ۱۹۹۷ میلادی، بهعنوان یک پروتئین تعاملکننده با «پروتئین مرتبط با هانتیگتون ۱» شناسایی شد.[۴] این ژن، نقش مهمی در رشد سلولهای عصبی و تکامل آکسونی ایفا میکند.[۶]
نام این پروتئین برگرفته از ایزدبانوی هندی کالی است که چندین دست داشته و قادر است با پروتئینهای بسیاری تعامل داشته باشد.
چند ایزوفرم مختلف از این ژن توسط پدیدهٔ «پیرایش دگرسان» تولید میشود.[۷] یکی از این ایزوفرمها به نامِ «کالیرین ۷» برای بازآرایی سیناپسهای عصبی در کورتکس مغز بالغین ضروری است و نقش مهمی در بروز اسکیزوفرنی ایفا میکند.[۸][۹][۱۰][۱۱] این موضوع را با از بین بردن این ژن در موشهای بالغ و بروز علائم شبه اسکیزوفرنی در آنان، نشان دادهاند.[۱۲]بیماری آلزایمر هم احتمالاً با «کالیرین ۷» در ارتباط است.[۱۱][۱۳][۱۴]
↑Youn H, Ji I, Ji HP, Markesbery WR, Ji TH (November 2007). "Under-expression of Kalirin-7 Increases iNOS activity in cultured cells and correlates to elevated iNOS activity in Alzheimer's disease hippocampus". J. Alzheimers Dis. 12 (3): 271–81. PMID18057561.
↑Youn H, Jeoung M, Koo Y, Ji H, Markesbery WR, Ji I, Ji TH (June 2007). "Kalirin is under-expressed in Alzheimer's disease hippocampus". J. Alzheimers Dis. 11 (3): 385–97. PMID17851188.