کلوپ اسپرت ارامنه
| نام کامل | کلوپ اسپرت ارامنه |
|---|---|
| تاریخ بنیان‌گذاری | ۱۳۰۱ |
ردیف اول از چپ: کارو خاچاطوریان، آرتوش زادوریان (کاپیتان تیم)، امیل یغیازاریان، آرتم بخشی، ژرژ آفتاندیلیان. ردیف دوم: آرتم طونیان، کارلوس بغوسیان، آشوت آودیان، آراکل بابایان. ردیف سوم و چهارم: ژرژ ماناسریان، پیر مسروبیان، واچیک مارگوسی، سرپرست و مربی ویکتور آبیان
کلوپ اسپرت ارامنه یک باشگاه فوتبال در تهران، ایران بود که در سال ۱۳۰۱ توسط ارمنی‌های ایران تاسیس شد. پل، ژرژ، هراند گلوتسیان و آرشاک در این تیم توپ می‌زدند.[۱] این تیم به همراه کلوپ ایران و کلوپ توفان اولین دوره رسمی جام باشگاه‌های تهران را در سال ۱۳۰۲ برگزار کردند.[۲][۳][۴] در ۱۳۰۲ هامبارسون از دیگر بازیکنان نخبه ارامنه به تیم کلوب ایران پیوست.[۱][۵]
این تیم تا سال ۱۳۱۶ دوام آورد و در پایان توسط سازمان تربیت بدنی منحل شدند.[۶][۷][۸] از بازیکنان ایرانی مسلمان این تیم می‌توان از مظاهری و بلورفروشان نام برد. پس از منحل شدن این تیم، در سال ۱۳۲۰ تیم ارمنی دیگری با همان نام اسپرت تشکیل شد.[۶][۸]
بعد از جنگ جهانی دوم بازیکنان سرشناس تیم اسپرت ارامنه رفتند به ارمنستان از جمله ژرژ نعلبندیان، بخشی و برادران آرتن.[۷]
هراند گالوستیان و پل، دو نفر از بازیکنان تیم تهران که در نخستین اعزام ورزشی ایران به بادکوبه شوروی رفتند تا با نماینده شوروی مسابقه بدهند از تیم کلوپ اسپرت ارامنه بودند.[۸]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «پرونده ای برای همه ارمنی های فوتبالیست». www.tabnak.ir. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
- ↑ «فوتبال در ایران/سیدعلی پورحسینی». شهروند. ۲۰۱۴-۰۱-۳۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
- ↑ «فوتبال در ایران». web.archive.org. ۲۰۰۸-۱۲-۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
- ↑ «Magiran | روزنامه ایران (1395/06/07): در مسیر تاریخ». www.magiran.com. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
- ↑ «داستان 93 ساله/ اولین افتخار ارامنه در فوتبال ایران». کاپ | پایگاه خبری تحلیلی کاپ. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ هاوان، آلفرد (۱۳۹۰). امیرخانیان، سبو، ویراستار. ورزشکاران نامی ارمنی ایرانی. شاکه. تهران: نائیری. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۳۰۷-۱۷-۷. (به فارسی و ارمنی)
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «بخش هشتم خاطرات محمد بیاتی گلر طلائی فوتبال ایران - Javanan Magazine». www.javanan.com. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ «نخستین ارمنی که به تیم ملی ایران رسید | فرتاک ورزشی». web.archive.org. ۲۰۱۹-۱۱-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.