کیگو هیگاشینو
東野 圭吾 | |
---|---|
![]() | |
زاده | ۴ فوریه ۱۹۵۸ (۶۲ سال) ایکونو، اوساکا، استان اوساکا، ![]() |
پیشه | داستاننویس |
ملیت | ژاپنی |
تحصیلات | مهندسی برق |
دانشگاه | دانشگاه اوساکا، ![]() |
سبک(های) نوشتاری | جنایی-معمایی |
سالهای فعالیت | ۱۹۸۵ تا کنون |
کیگو هیگاشینو (به انگلیسی: Keigo Higashino، به ژاپنی :東野 圭吾) (زاده ۲۴ فوریه ۱۹۵۸) نویسنده ژاپنی است که به اعتبار رمانهای جنایی - معماییاش در سطح بینالمللی شناخته میشود. او یکی از پلیسینویسان برجسته معاصر ژاپن است.
هیگاشیونو فعالیت کاریاش را ابتدا به عنوان مهندس برق شروع کرد و در همان حال به نویسندگی مشغول بود اما با کسب جایزه ادبی ادگاوا رامپو برای رمان " بعد از مدرسه (۱۹۸۵) "، به نویسندگی حرفهای روی آورد و به صورت تمام وقت به این کار پرداخت.[۱]
او همچنین سیزدهمین رئیس انجمن جنایینویسان ژاپن از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ بود.[۲]
هیگاشینو جوایز معتبر بسیاری را به واسطه آثارش در ژاپن به دست آوردهاست.[۲]رمانهای او به زبانهای مختلف از جمله فرانسوی، اسپانیایی، انگلیسی و… ترجمه شدهاست.[۱]
هیگاشینو در شهر ایکونو، اوساکا در استان اوساکا در ژاپن متولد شد.[۲]
حروف لوگوگرافیک تشکیل دهنده نام خانوادگی او، درابتدا «تونو» خوانده میشد اما پدر کیگو، این نام را به «هیگاشینو» تغییر داد.[۲]
هیگاشینو در محیط طبقه کارگری پرورش یافت و به علت تعلق خانواده او به این طبقه، کودکی او با چالشهای فراوانی همراه بود.[۲]
او تحصیلات دوران ابتدایی خود را در مدرسه کجی (Koji Elementry School) و دوران راهنمایی تحصیل خود را در مدرسه راهنمایی هیگاشیِ شهر ایکونو (Higashi Ikuno Junior High School) گذراند. دوران دبیرستان او نیز در دبیرستان هانا (Hannan High School) سپری شد. او در دوران دبیرستان شروع به مطالعه رمانهای جنایی-معمایی کرد.[۲]
کیگو هیگاشینو، به تحصیل رشته برق صنعتی در دانشگاه استان اوساکا پرداخت.[۱] او کاپیتان تیم تیراندازی با کمان این دانشگاه نیز بود. او با مدرک کارشناسی مهندسی برق از این دانشگاه فارغالتحصیل شد.
هیگاشینو، نوشتن را در دبیرستان و دانشگاه با نشان دادن دستنوشتههای خود به همکلاسیهایش شروع کرد.
در سال ۱۹۸۱ به استخدام شرکت خودرو سازی دنسو درآمد و مدتی بعد با یک معلم دبیرستان ازدواج کرد.[۳] او غروبها و آخر هفتهها همچنان به نوشتن مشغول بود تا رمانهای جنایی - معمایی خود را که هیچکدام را تا آن زمان به چاپ نرسانده بود برای شرکت در جایزه سالانه ادگوا رامپو آماده کند. در سال ۱۹۸۴ یکی از آثار او که بر اساس زندگی حرفهای همسرش نوشته شده بود، به دور نهایی صعود کرد و درسال ۱۹۸۵ جایزه بهترین رمان معمایی چاپ نشده ادگاوا رامپو را برای رمان بعد از مدرسه (放課後) در سن ۲۷ سالگی دریافت کرد. این رمان همچنین بر اساس تجربیات او در باشگاه تیراندازی با کمان در دانشگاه اوساکا نوشته شده بود.[۲]
در سال ۱۹۸۶ او از کار در دنسو انصراف داد و فعالیت خود را به عنوان نویسنده تماموقت در توکیو آغاز کرد.
در سال ۱۹۹۸، او رمان "هیموتسو" (راز، 秘密) را منتشر کرد. بعدها فیلم سینمایی از روی این رمان ساخته شد که در سال ۱۹۹۹ جایزه جنایینویسان ژاپن را آز آن خود کرد. هیموتسو بعدها توسط کریم یاسار به انگلیسی تحت عنوان نایوکو در تعداد محدود به چاپ رسید.[۱]
هیگاشینو ایده نوشتن این رمان را از خواندن داستانی گرفته بود که در آن یک نوجوان خاطرات مردی را که در نزدیکیشان فوت کرده، جذب کرده بود. ابتدا او تصمیم داشت تا این ایده را به صورت یک داستان کوتاه منتشر کند اما این تصمیم او تحقق نیافت و نهایتاً او داستانش را به صورت یک رمان درآورد. در سال ۱۹۹۹ فیلم همیونسو بر اساس این رمان در ژاپن ساخته شد و همچنین در سال ۲۰۰۷ فیلم راز (The Secret) در فرانسه به زبان انگلیسی بر اساس این رمان ساخته شد که در آن دیوید دوکاونی به ایفای نقش پرداختهاست.[۲]
در سال ۲۰۰۶ هیگاشینو سیزدهمین جایزه نائوکی را برای رمان فداکاری مظنون ایکس کسب کرد. این رمان قبل از این پنج بار نیز نامزد دریافت این جایزه شده بود. این کتاب همچنین ششمین جایزه هوکاکو را نیز دریافت کرد و در رتبهبندی کتابچههای معرفی رمانهای معمایی Kono Mystery ga Sugoi! و هونکاکو رتبه اول را کسب کرد.[۲][۱]
ترجمه فداکاری مظنون ایکس توسط الکساندر اسمیت در سال ۲۰۱۲ نامزد دریافت جایزه بهترین رمان ادگار و جایزه بری شد. هیگاشینو در سال ۲۰۱۴، جایزه ادبی ایجی یوشی کاوا را برای رمان وقتی که پرده دعا فرو میریزد، دریافت کرد.
هیگاشینو از برجستهترین نویسندگان آسیاست و بر اساس گزارشها، معروفترین رماننویس در چین به حساب میآید. ترجمه آثار او فروش بسیار زیادی در چین، اسپانیا، فرانسه و روسیه داشتهاست. دو کتاب فداکاری مظنون ایکس و نجات یک قدیس، به شش زبان ترجمه شدهاست. شهرت او باعث جلب توجه آکادمیهای مختلف آسیایی شدهاست و مقالات و نظریات بسیاری دربارهٔ آثار او در چین، اندونزی، مالزی و تایوان منتشر شدهاند. همچنین آثار او توجه پژوهشگران آمریکایی را نیز به خود جلب کرد.[۴]
کیگو هیگاشینو در سال ۲۰۰۹ به عنوان رئیس انجمن جنایی نویسان ژاپن انتخاب شد و تا سال ۲۰۱۳ در این مقام به فعالیت پرداخت.[۱] همچنین به عنوان یکی از اعضای هیت داوران در سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷ برای کمیته MWJ و از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۱۳ برای جایزه ادگاوا رامپو و در سال ۲۰۱۴ برای جایزه نائوکی ایفای نقش کرد.
پس از زلزه بزرگ شرق ژاپن در سال ۲۰۱۱، هیگاشینو حقالتالیف ۱۰۰۰۰ جلد از چاپ مجدد رمانهای بالهای کیرین و تازهوارد را برای توزیع در مناطق زلزله زده اهدا کرد.[۲]
او بهطور مکرر از حضور در اجتماع پرهیز میکند چون ترجیح میدهد که در خیابان شناخته نشود.
هیگاشینو در سال ۲۰۱۵ اذعان داشت که سبک و محتوای نویسندگی او از دوران ابتدایی فعالیتش تا به امروز بسیار تغییر کردهاست. او انگیزه را مهمترین عنصر در فعالیتش میداند. در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۱ او گفت که «میخواهد مخاطبانش همواره از ایدههای او شگفت زده شوند».
علاوه بر رمان، هیگاشینو مقاله و کتاب کودک نیز مینویسد اما سبک او در این نوشتهها با سبک داستاننویسیاش فرق دارد. او در آثارش شخصیتهای زیاد و پرتعدادی تولید نمیکند.
آثار او دربرگیرنده عناصر علمی مانند انرژی هسته ای یا انتقال داده از طریق تماس فکری، نیز هست. همچنین فعالیتهای ورزشی مانند تیراندازی با کمان، اسکی و وزرشهای زمستانی و شمشیر بازی نیز در داستانهای او حضور دارند.
آثار او سرشار از عناصر فرهنگی ژاپنی نیز هستند. برای مثال در کتاب فداکاری مظنون ایکس، شخصیت اصلی داستان در آشپرخانه تهیه بنتو کار میکند. در همین داستان، قتل به وسیله سیم برق کوتاتسو (کرسی ژاپنی) اتفاق میافتد.
اندرو جویس، در والاستریت جورنال نوشتهاست که هیگاشینو این مسئله را تشریح میکند که چگونه " حس سرسپردگی و بار ستمگرانه در روابط انسانها عاملی برای جنایت و روابط خصمانه بین همسایهها و همکاران میشوند. " هیگاشینو اذعان میدارد که مردم ژاپن این سبک را ترجیح میدهند که در داستان اهداف و نتایج اعمال و تصمیمهای شخصیتهای داستان تحت تأثیر احساساتی که به جرم و جنایت جنایت ختم میشوند، فقط در انتهای داستان به صورت واضح تر بیان شود.
هرچند هیگاشینو علاقهاش به نویسندگان غربی را تأیید میکند اما گفتهاست که همواره احساس میکند بیشترین و عمیقترین تأثیر را از نویسندگان ژاپنی مانند ادگاوا رامپو و شیجو ماتسوموتو گرفتهاست و بیان کردهاست که: «... در نتیجه آثار من به طور طبیعی در بردارنده حس ژاپنی نسبت به عواطف انسانی است».
او ضمن تقدیر از خوانندگان غربیاش از آنها خواسته تا "آثارش را بخوانند و بدانند که مردم ژاپن چگونه فکر میکنند، عشق میورزند یا متنفر میشوند ". او گفته که از خوانندگانش میخواهد "تا تحت تأثیر این موضوع قرار بگیرند که در پشت تمامی این داستانهای عجیب، یک شخصیت ژاپنی وجود دارد.''
لیست افتخارات کیگو هیگاشینو | |||
---|---|---|---|
سال | کتاب | عنوان | نتیجه |
۱۹۸۳ | جایزه ادگاوا رامپو | خانه عروسک | نامزدشده |
۱۹۸۴ | توپ جادویی | نامزدشده | |
۱۹۸۵ | بعد از مدرسه | برنده | |
۱۹۸۸ | جایزه ایجی یوشی کاوا | قتل در شهرک دانشگاه | نامزدشده |
۱۹۸۸ | جایزه جنایی نویسان ژاپن | نامزدشده | |
۱۹۹۰ | جایزه ایجی یوشی کاوا | نقشه چوژین | نامزدشده |
۱۹۹۱ | جایزه جنایی نویسان ژاپن | مجموعه گوش فرشته | نامزدشده |
۱۹۹۲ | در آینه | نامزدشده | |
۱۹۹۳ | در عمارت پوشیده از برف | نامزدشده | |
۱۹۹۳ | شب افسر ترافیک | نامزدشده | |
۱۹۹۶ | جایزه ایجی یوشی کاوا | زنبورِ در آسمان | نامزدشده |
۱۹۹۷ | قانون کارآگاه | نامزدشده | |
۱۹۹۹ | راز | نامزدشده | |
۱۹۹۹ | جایزه جنایی نویسان ژاپن | فیلم سینمایی راز | برنده |
۲۰۰۰ | جایزه نائوکی | شب سفید | نامزدشده |
۲۰۰۱ | عشق یک طرفه | نامزدشده | |
۲۰۰۳ | نامه | نامزدشده | |
۲۰۰۴ | شب راز آلود | نامزدشده | |
۲۰۰۶ | فداکاری مظنون X | برنده | |
جایزه بزرگ بوک استور | نامزدشده | ||
جایزه هونکاکو | برنده | ||
۲۰۰۸ | جایزه New Wind | پیوند ستاره دنباله دار | برنده |
۲۰۱۰ | جایزه پری پولار | خانه ای که در آن مرده بودم | برنده |
۲۰۱۱ | جایزه Book reader | برنده | |
۲۰۱۲ | جایزه بهترین رمان معمایی انجمن کتابخانههای آمریکا | فداکاری مظنون X | برنده |
جایزه ادگار | نامزدشده | ||
جایزه بری | نامزدشده | ||
جایزه هونکاکو | معجزات فروشگاه بزرگ نامیا | برنده | |
۲۰۱۳ | جایزه شیبتا رنزوبارو | گل آرزو | برنده |
۲۰۱۴ | جایزه ایجی یوشی کاوا | وقتی که پرده دعا فرو میریزد | برنده |
هیگاشینو تا سال ۲۰۱۸، ۶۶ رمان، دو مجموعه داستان کوتاه و یک کتاب کمیک به چاپ رسانده بود.
همچنین تا سال ۲۰۲۰ در کل ۷۱۵ اثر در ۸ زبان در سطح جهان از هیگاشینو به چاپ رسیدهاست.
تعدادی از آثار هیگاشیونو به فیلمهای سریالی، تلویزیونی و درام تبدیل شدهاست.