گلورانگ
| گلورانگ |
|---|
گلائورونگ شخصیتی خیالی در داستان‌های جی. آر. آر. تالکین در سرزمین میانی است در سیلماریلیون از او به عنوان نخستین اژدها یاد شده‌است. او در کنار مورگوت یکی از دشمنان اصلی در فرزندان هورین است.
گلائورونگ به نام‌های دیگر: طلایی، کِرم طلایی، کِرم طمع و شیطان نیز شناخته می‌شد.
ویژگی‌ها
[ویرایش]اگر نگوییم گلائورونگ جادویی‌ترین اژدها است،[۱] می‌توان گفت بسیار توانمند بود. او برای دیگر اژدهایان هم گونه اش یا دست کم نژاد اورولوکی، اژدهایان بدون بال با تنفس آتشین، اربابی می‌کرد.[۲] مورگوت او را از منبعی ناشناخته تولید کرده بود و پرورش داده بود. او نخستین اژدهایی بود که می‌توانست بیرون انگباند حضور داشته باشد.
در ۴۵۵ دوره نخست در جریان نبرد شعله‌های ناغافل یورش با آتش را رهبری می‌کرد و توانست الف‌های نولدور و همپیمانان شان را شکست دهد و محاصرهٔ انگباند را بشکند.
در ۴۷۲ در نبرد اشک‌های بیشمار، گلائورونگ، اورک های باقی مانده در انگباند را رهبری می‌کرد و مانع از به هم پیوستن نیروهای الف‌ها شد و در نتیجه شکست کامل نیروها بدست آمد. در این نبرد یکی از شاهان دورف‌ها به شکم گلائورونگ شمشیری وارد کرد و او به انگباند فرار کرد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Tolkien, J. R. R. (1984), Christopher Tolkien, ed. , The Book of Lost Tales, 2, Boston: Houghton Mifflin, p. 85, ISBN 0-395-36614-3 In Turambar and the Foalókë a comparison of power is made between dragon and Balrog, "yet of all are they (dragons) the most powerful, save it be the Balrogs only..."
- ↑ Tolkien, J. R. R. (1977), Christopher Tolkien, ed. , The Silmarillion, Boston: Houghton Mifflin, p. 193, "Glaurung and his brood...", ISBN 0-395-25730-1
 | این یک مقالهٔ خرد مربوط به سرزمین میانی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |