بابرووسکی در ۹ آوریل ۱۹۱۷[۱] در سووتسک، کالینینگراد در پروس خاوری به دنیا آمد. در سال ۱۹۲۵، او ابتدا به کنتشین نقل مکان کرد، سپس در سال ۱۹۲۸ به کونیگسبرگ رفت و در آنجا در جیمنیزیوم حضور یافت. یکی از معلمان وی ارنست ویشرت بود. در سال ۱۹۳۷، او مدرک تاریخ هنر را در دانشگاه هومبولت برلین آغاز کرد. بابرووسکی به عنوان یکی از اعضای کلیسای اعتراف، با مقاومت آلمان در برابر ناسیونال سوسیالیسم تماس داشت. او در تمام جنگ جهانی دوم در لهستان، فرانسه و اتحاد جماهیر شوروی سرهنگی بود. در سال ۱۹۴۳ با یوهانا بودروس ازدواج کرد.
از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۹، بابرووسکی توسط اتحاد جماهیر شوروی زندانی شد، جایی که او در معدن زغالسنگ کار کرد. پس از آزادی، او به خانه نزد خانوادهاش در منطقه حومه برلین در فردریششاگن،[۲] در بخش اشغالشده برلین توسط شوروی بازگشت. او به عنوان ویراستار، ابتدا در Altberliner Verlag، ناشر کودکان که توسط Lucie Grosner اداره میشد، و سپس، از ۱۹۵۹ به بعد، در انتشارات Union Verlag کار کرد.
کار بوبروفسکی تحتتأثیر دانش او از مناظر اروپای شرقی و فرهنگها و زبانهای آلمانی، بالتیک و اسلاوی، همراه با اسطورههای باستانی بود. اولین اشعار او در طول جنگ، در سال ۱۹۴۴، در مجله Das innere Reich در مونیخ منتشر شد.[۲]
در سال ۱۹۶۰ او اشعار خود را در نشستی در اشافنبورگ، باواریا، از انجمن ادبی تأثیرگذار آلمان غربی، گروه ۴۷ خواند.[۳] سال بعد اولین کتاب شعرهای جمعآوری شده او، Sarmatische Zeit (Sarmatian Times)، در آلمان غربی و شرقی منتشر شد.[۲][۳] پس از از دست دادن نشست پاییز ۱۹۶۱ گروه ۴۷، از آنجا که این جلسه درست بعد از ساختمان دیوار برلین صورت گرفت،[۳] او توانست در جلسه بعدی که در اکتبر ۱۹۶۲ در وانسی، در برلین غربی برگزار شد، شرکت کند. در آن مناسبت او هفت شعر از آنهایی را که بعداً در مجموعه وی Wetterzeichen (علائم آب و هوا) ظاهر شد، خواند و جایزه ادبی معتبر گروه را دریافت کرد.[۲][۳]
بابرووسکی در نتیجهٔ آپاندیس سوراخ شده در برلین شرقی در ۲ سپتامبر ۱۹۶۵[۱] و در قبرستان فردریششگن به خاک سپرده شد.[۲] از سال ۱۹۹۲، بنیاد تجارت دریایی پروس (Stiftung Preußische Seehandlung) کمکهای مالی را به نشان یوهانس بروبروسکی اهدا کردهاست.
" Levins Mühle " (آسیاب لوین)، فیلمبرداری شده در سال ۱۹۸۰ توسط هورست سیمن برای استودیوهای فیلمسازی DEFA، با اروین گشونک، کریستین گراشوف و کاتیا پاریلا.
" Grüsse aus Sarmatien für den Dichter Johannes Bobrowski " (درود از Sarmatia برای شاعر Johannes Bobrowski)، ۱۹۷۳ - فیلم کوتاه توسط فولکر کوپ
↑ ۲٫۰۲٫۱۲٫۲۲٫۳۲٫۴Scrase, David (1995). Understanding Johannes Bobrowski. Columbia, SC: University of South Carolina Press. Chronology, p. xiii-xvi, and p. 2 (on the family's move to Friedrichshagen in 1937).
↑ ۳٫۰۳٫۱۳٫۲۳٫۳Wieczorek, John (1999). "Johannes Bobrowski und die Gruppe 47." In: Keith Stuart Parkes and John J. White (eds.), The Gruppe 47: Fifty Years on: A Re-Appraisal of its Literary and Political Significance. Amsterdam: Rodopi. p. 213-227.