بازدارندهٔ کیناز 2A وابسته به سایکلین (انگلیسی: cyclin-dependent kinase inhibitor 2A) یک ژن است که بر روی بازوی کوتاه کروموزوم ۹ واقع شده است[۴] که بهطور فراگیر در بسیاری از بافتها و انواع سلول بیان میشود.[۵] این ژن دو پروتئین مهم را کُدگذاری میکند: پی۱۶ و پی۱۴آرف.[۶] هر دوی این پروتئینها ژن سرکوبگر تومور و این کار را از طریق تنظیم چرخه سلول انجام میدهند. پی۱۶ آنزیمهای CDK4 و CDK6 را مهار و در نتیجه پروتئینهای خانوادهٔ پروتئین رتینوبلاستوما را فعال میکند که آنهم به نوبهٔ خود مسیر عبور از فاز G1 به فاز S را مسدود میکند. پی۱۴آرف ژن سرکوبگر تومور پی۵۳ را فعال میکند.
جهشهای سوماتیک این ژن در بسیاری از سرطانهای انسانی از جمله لنفوم معده،[۷] لنفوم بورکیت،[۸] کارسینومهای سلول سنگفرشی در سرطانهای سر و گردن،[۹] سرطان دهان،[۱۰] سرطان لوزالمعده،[۱۱] سرطان ریه از نوع غیر سلول کوچک،[۱۲] سرطان مری سنگفرشی،[۱۳] سرطان معده،[۱۴] سرطان روده بزرگ،[۱۵] سرطان اپیتلیومی تخمدان[۱۶] و سرطان پروستات[۱۷] شایع است و گمان میرود CDKN2A دومین ژن غیرفعالشده در سرطان بعد از پی۵۳ است. جهشهای این ژن در سلولهای زایا با بروز ملانوما، گلیوبلاستوما و سرطان لوزالمعده مرتبط است.[۱۸] این ژن همچنین حاوی یکی از ۲۷ چندریختی تکنوکلئوتید مرتبط با بیماری سرخرگ کرونری است[۱۹] و با پیشرفت تصلب شرایین در ارتباط است.[۲۰]
حذف این ژن یکی از شایعترین مکانهای حذف ژنی است که منجر به بروز انواع ارثی ملانوم بدخیم پوستی میشود.[۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵]
علاوه بر این، فعال شدن این ژن در جریان پیرشدگی سلول افزایش مییابد و از این لحاظ یک زیستنشانگر پیر شدن فیزیولوژیک است.[۲۶]