P2RY11

P2RY11
ساختارهای موجود
PDB	جستجوی یونی‌پروت انسان: PDBe RCSB
فهرست شناسه‌های PDB
	2B6S
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگر	P2RY11, P2Y11, purinergic receptor P2Y11
شناسه‌های بیرونی	OMIM: 602697 HomoloGene: 130446 GeneCards: P2RY11
الگوی گسترش RNA
	More reference expression data
هستی‌شناسی ژن
عملکرد ملکولی	• G protein-coupled receptor activity; • G protein-coupled purinergic nucleotide receptor activity; • signal transducer activity; • G protein-coupled ATP receptor activity; • neurotransmitter receptor activity; • signaling receptor activity;
ترکیبات سلولی	• integral component of membrane; • membrane; • پوسته یاخته; • integral component of plasma membrane; • intracellular anatomical structure;
فرایند زیستی	• defense response; • neuronal signal transduction; • activation of adenylate cyclase activity; • G protein-coupled purinergic nucleotide receptor signaling pathway; • phospholipase C-activating G protein-coupled receptor signaling pathway; • cellular response to ATP; • calcium-mediated signaling; • GO:0072468 ورارسانی پیام; • G protein-coupled adenosine receptor signaling pathway; • G protein-coupled receptor signaling pathway;
	منابع: آمیگو / کوئیک‌گو
هم‌ساخت‌شناسی
	5032
	ن/م
	ENSG00000244165
	ن/م
	Q96G91
	ن/م
	NM_002566
	ن/م
	NP_002557
	ن/م
	ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسان

گیرندهٔ P2Y پورین، شمارهٔ ۱۱ (انگلیسی: P2Y purinoceptor 11) یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «P2RY11» کدگذاری می‌شود.^[۲]^[۳]

پروتئین P2Y₁₁ یک گیرنده جفت‌شونده با پروتئین جی است.

منابع

↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
↑ Communi D, Govaerts C, Parmentier M, Boeynaems JM (Jan 1998). "Cloning of a human purinergic P2Y receptor coupled to phospholipase C and adenylyl cyclase". J Biol Chem. 272 (51): 31969–73. doi:10.1074/jbc.272.51.31969. PMID 9405388.
↑ "Entrez Gene: P2RY11 purinergic receptor P2Y, G-protein coupled, 11".

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «P2RY11». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۱۹.

برای مطالعهٔ بیشتر

van der Weyden L, Conigrave AD, Morris MB (2000). "Signal transduction and white cell maturation via extracellular ATP and the P2Y11 receptor". Immunol. Cell Biol. 78 (4): 369–74. doi:10.1046/j.1440-1711.2000.00918.x. PMID 10947861.
Adams MD; Kerlavage AR; Fleischmann RD; et al. (1995). "Initial assessment of human gene diversity and expression patterns based upon 83 million nucleotides of cDNA sequence" (PDF). Nature. 377 (6547 Suppl): 3–174. PMID 7566098. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
Communi D; Suarez-Huerta N; Dussossoy D; et al. (2001). "Cotranscription and intergenic splicing of human P2Y11 and SSF1 genes". J. Biol. Chem. 276 (19): 16561–6. doi:10.1074/jbc.M009609200. PMID 11278528. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
Moore DJ; Chambers JK; Wahlin JP; et al. (2001). "Expression pattern of human P2Y receptor subtypes: a quantitative reverse transcription-polymerase chain reaction study". Biochim. Biophys. Acta. 1521 (1–3): 107–19. doi:10.1016/S0167-4781(01)00291-3. PMID 11690642. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
Duhant X; Schandené L; Bruyns C; et al. (2002). "Extracellular adenine nucleotides inhibit the activation of human CD4+ T lymphocytes". J. Immunol. 169 (1): 15–21. doi:10.4049/jimmunol.169.1.15. PMID 12077223. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
Strausberg RL; Feingold EA; Grouse LH; et al. (2003). "Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899–903. doi:10.1073/pnas.242603899. PMC 139241. PMID 12477932. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
Gerhard DS; Wagner L; Feingold EA; et al. (2004). "The Status, Quality, and Expansion of the NIH Full-Length cDNA Project: The Mammalian Gene Collection (MGC)". Genome Res. 14 (10B): 2121–7. doi:10.1101/gr.2596504. PMC 528928. PMID 15489334. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
Moreschi I; Bruzzone S; Nicholas RA; et al. (2006). "Extracellular NAD+ is an agonist of the human P2Y11 purinergic receptor in human granulocytes". J. Biol. Chem. 281 (42): 31419–29. doi:10.1074/jbc.M606625200. PMID 16926152. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
Zylberg J, Ecke D, Fischer B, Reiser G (2007). "Structure and ligand-binding site characteristics of the human P2Y11 nucleotide receptor deduced from computational modelling and mutational analysis". Biochem. J. 405 (2): 277–86. doi:10.1042/BJ20061728. PMC 1904521. PMID 17338680.

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.

[pmid9405388-2] Communi D, Govaerts C, Parmentier M, Boeynaems JM (Jan 1998). "Cloning of a human purinergic P2Y receptor coupled to phospholipase C and adenylyl cyclase". J Biol Chem. 272 (51): 31969–73. doi:10.1074/jbc.272.51.31969. PMID 9405388.

[entrez-3] "Entrez Gene: P2RY11 purinergic receptor P2Y, G-protein coupled, 11".

[۱]

[۲]

[۳]