آدولف واگنر | |
---|---|
![]() | |
گائولایتر گائو مونیخ-بایرن علیا | |
دوره مسئولیت ۱۶ نوامبر ۱۹۳۰ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴ | |
پس از | این جایگاه ایجاد شد |
پیش از | پاول گیزلر |
وزیر امور داخلی استان بایرن | |
دوره مسئولیت ۱۲ آوریل ۱۹۳۳ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴ | |
پس از | کارل اشتوتسل |
پیش از | پاول گیزلر |
وزیر آموزش و فرهنگ بایرن | |
دوره مسئولیت ۲۸ نوامبر ۱۹۳۶ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴ | |
پس از | هانس شم |
پیش از | پاول گیزلر |
معاون رئیسالوزرای استان بایرن | |
دوره مسئولیت ۱۲ آوریل ۱۹۳۳ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴ | |
پس از | این جایگاه ایجاد شد |
پیش از | منسوخ شد |
گائولایتر مونیخ بزرگ | |
دوره مسئولیت ۱ نوامبر ۱۹۲۹ – ۱۶ نوامبر ۱۹۳۰ | |
پس از | این جایگاه ایجاد شد |
پیش از | منسوخ شد |
گائولایتر گائو فالتس علیا | |
دوره مسئولیت ۱ اکتبر ۱۹۲۸ – ۱ نوامبر ۱۹۲۹ | |
پس از | این جایگاه ایجاد شد |
پیش از | فرانتس مایرهوفر |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱ اکتبر ۱۸۹۰ الگرانگ، آلزاس-لورن، امپراتوری آلمان |
درگذشته | ۱۲ آوریل ۱۹۴۴ (۵۳ سال) باد رایشنهال، آلمان نازی |
علت مرگ | سکته مغزی |
ملیت | رایش آلمان |
حزب سیاسی | حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان |
پیشه | سیاستمدار، افسر ارتش |
تخصص | مهندسی معدن |
جایزههای غیرنظامی | نشان آلمان نشان خون |
خدمات نظامی | |
وفاداری | ![]() |
خدمت/شاخه | ارتش آلمان |
سالهای خدمت | ۱۹۰۹–۱۹۱۰ ۱۹۱۴–۱۹۱۸ |
درجه | ستوان |
یگان | هنگ ۱۴۳ پیادهنظام هنگ ۱۳۵ پیادهنظام |
جنگها/عملیات | جنگ جهانی اول |
نشانهای نظامی | صلیب آهنین درجه ۱ و ۲ |
آدولف واگنر (انگلیسی: Adolf Wagner؛ ۱ اکتبر ۱۸۹۰ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۴) سیاستمدار و افسر ارتش اهل رایش آلمان بود.
وی دانشآموختهٔ رشته «علوم و ریاضیات» در دانشگاه استراسبورگ و مهندسی معدن در دانشگاه فنی آخن بود.
مدت کوتاهی پس از به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان، واگنر در ۹ مارس ۱۹۳۳ با حکمِ هیتلر بهعنوان فرماندار ایالتی (Staatskommissar) برای وزارت امور داخلی استان باواریا (بایرن) انتخاب شد. او در این مقام، تمام دستگاههای امنیتی را تحت کنترل داشت. آدولف واگنر از ایجاد تأسیسات ویژه «حبس حفاظتی» حمایت کرد که باعث شد تا هاینریش هیملر، سرپرست وقت پلیس مونیخ، نخستین اردوگاه کار اجباری نازیها را در داخائو راهاندازی کند.[۱] در ۲۳ مارس، واگنر به رتبه اسآ-گروپنفورر و در ۹ نوامبر ۱۹۳۷ به مقام اسآ-اوبرگروپنفورر ترفیع یافت.[۲]
واگنر نقش مهمی در پاکسازی رهبران اسآ معروف به شب دشنههای بلند در ۳۰ ژوئن ۱۹۳۴ ایفا کرد. وقتی هیتلر به مونیخ رسید، متوجه شد که واگنر پیشتر رهبران اسآ در مونیخ را دستگیر کرده است.[۳] او همچنین گشتهایی را در ایستگاه راهآهن مونیخ قرار داده بود تا رهبران تحت تعقیب اسآ را هنگام ورود به شهر بازرسی کنند. کمی بعد در همان روز، زمانی که رئیس زندان اشتادلهایم از تحویل شش تن از رهبران اسآ به جوخههای اعدام اساس خودداری کرد (زیرا فهرست اسامی دریافتیاش بدون امضا بود) واگنر این سند را به عنوان وزیر داخلی استان باواریا امضا کرد و آن شش نفر به اساس تحویل داده شده و اندکی بعد اعدام شدند.[۴]
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان آلمان شده است.
{{cite book}}
: |first2=
has generic name (help)