ژنهای کُدکنندهٔ آن، ژن 16S rRNA نامیده میشوند و بهدلیل سرعت کم تکامل این ناحیه از ژن، در بازسازی تبارزایی استفاده میشوند.[۲]کارل ووز و جرج ای. فاکس دو نفر از افرادی بودند که در سال ۱۹۷۷ در استفاده از آرانای ریبوزومی ۱۶اِس در بررسیهای تبارزایی پیشگام بودند.[۳] توالیهای متعددی از ژن 16S rRNA میتوانند در یک باکتری وجود داشته باشند.[۴]
انتهای ۳' آن حاوی توالی ضد شاین-دلگارنو است که در بالادست به کدون آغاز AUG روی آرانای پیامرسان متصل میشود. انتهای ۳' آن به پروتئینهای S1 و S21 متصل میشود که در شروع سنتز پروتئین نقش دارند.[۵]
۱۶اس با ۲۳اس تعامل دارد و به اتصال دو زیرواحد ریبوزومی (۵۰اس و ۳۰اس) کمک میکند.
با تشکیل پیوند هیدروژنی بین اتم شمارهٔ ۱ باقیماندهٔ آدنین ۱۴۹۲ و ۱۴۹۳ و گروه ۲′OH، چهارچوب اصلی mRNA، جفت کدون-آنتیکدون صحیح را در ناحیهٔ A تثبیت میکند.