آقای بازار، عبارت تمثیلی ابداعی توسط سرمایه‌گذار و اقتصاددان آمریکایی، بنجامین گراهام، می‌باشد، که نخستین‌بار در سال ۱۹۴۹ و در کتابی با عنوان سرمایه‌گذار هوشمند [انگلیسی ۱] پیشنهاد داده شد؛ از این عبارت به‌منظور بیان خصایل غیرمنطقی و متناقض بازار سهام، و همچنین مخاطرات ناشی از گروه‌زدگی، استفاده می‌شود. [۱]
گراهام، آقای بازار را فردی با اختلال دوقطبی (افسردگی-شیدایی) به‌تصویر کشیده‌است، که سرخوش، غیرمنطقی، دمدمی‌مزاج و احساساتی می‌باشد. [۲]
وارن بافت، اسطوره سرمایه‌گذاری در بازار سهام، مداوماً از سرمایه‌گذاران خواسته‌است که از رفتارهای آقای بازار درس بگیرند. [۳]