«خواهش میکنم آقای پستچی» | |
---|---|
تکآهنگ مارولتس | |
از آلبوم آقای پستچی خواهش میکنم | |
تاریخ انتشار | ۲۱ اوت ۱۹۶۱ |
فرمت | صفحهٔ ۷ اینچی |
تاریخ ضبط | آوریل ۱۹۶۱ |
ژانر | سول، دو-واپ، آراندبی |
زمان | ۲:۳۱ |
ناشر | موتاون |
ترانهسرا(ها) | جورجیا دابینز ویلیام گرت فردی گورمن برایان هالند رابرت بیتمن[۱] |
تهیهکننده(ها) | برایان هالند و رابرت بیتمن |
نمونهٔ صوتی | |
موزیک ویدئو | |
«Please Mr. Postman» در یوتیوب |
«آقای پستچی خواهش میکنم» (به انگلیسی: Please Mr. Postman) ترانهای است که جورجیا دابینز، ویلیام گرت، فردی گورمن، برایان هالند و رابرت بیتمن آن را نوشتهاند و در سال ۱۹۶۱ بهعنوان اولین تکآهنگ گروه ماروِلِتس منتشر شد. این اولین ترانهٔ ماروِلِتس و کمپانی موتاون بود که شماره ۱ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد شد.[۲] «آقای پستچی خواهش میکنم» در پایان سال ۱۹۶۱ در جدول ترانههای آراَندبی ایالات متحده هم صدرنشین شد و هفت هفته در آن جایگاه باقی ماند.[۳] مجلهٔ بیلبورد در سال ۲۰۱۷ و در فهرست «۱۰۰ ترانهٔ برتر گروههای دخترانهٔ همهٔ زمانها»، رتبهٔ بیست و دوم را به «آقای پستچی خواهش میکنم» اختصاص داد.[۴]
گِلَدیس هورتون، جورجیا دابینز، جورجینا تیلمن، جوانیتا کَوارت و کاترین اندرسون آوازخوانی را در روستاهای اینکستر میشیگان شروع کردند و تا پیش از آنکه بهعنوان «گروه مارولتس» معرفی شوند، خوانندههای قابل توجهی نبودند. قرارداد آنها با کمپانی موتاون در واقع جایزهای بود که بهخاطر برنده شدن در یک مسابقهٔ آواز دبیرستانی دریافت کردند.[۵] ترانه از زبان دختری روایت میشود که در انتظار خبری از دوستپسرش است و همانطور از پستچی خواهش میکند ببیند در کیفش نامه یا کارتی برای او دارد، از درد فراق شکوه میکند.[۶][۷]
بر خلاف رویهٔ آن سالها، طرح روی جلد تکآهنگ تصویری از اعضای ماروِلِتس نبود و فقط تصویر کارتونی یک صندوق پستی خالی را نشان میداد. به نظر میرسد مسئولان موتاون بر این باور بودند که آمریکاییها هنوز آمادگی خرید محصولی را نداشتند که تصویر چند نوجوان سیاهپوست خندان روی آن چاپ شده باشد. البته این دیدگاه بعداً تغییر کرد و کمپانی موتاون هم سهم زیادی در این تغییر داشت.[۸]
«آقای پستچی خواهش میکنم» بارها توسط خوانندگان مختلف بازخوانی شدهاست. در سال ۱۹۷۵ و زمانی که کارپنترز نسخهٔ جدیدی از «آقای پستچی خواهش میکنم» را منتشر کردند، این اثر دوباره پرفروشترین ترانهٔ روز آمریکا شد و ۱۷ هفته در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد حضور داشت.[۹] بیتلز هم در سال ۱۹۶۳ و در آلبوم با بیتلز این قطعه را کاور کردهاند.