آنتی‌استروژن

آنتی‌استروژن
کلاس دارویی
فولوسترانت، یک آنتی‌استروژن استروئیدی و دارویی که در درمان سرطان پستان کاربرد دارد.
شناسه‌های دسته‌بندی
مشابهآنتاگونیست‌های استروژن; مسدودکننده‌های استروژن; آنتاگونیست‌های استرادیول
موارد مصرفسرطان پستان؛ ناباروری؛ کم‌کاری غده‌های جنسی؛ بزرگ‌شدن پستان مردانه؛ مرد ترنس
کد ای‌تی‌سیL02BA
هدف زیستیگیرنده استروژن
طبقه‌بندی شیمیاییاستروئید، غیراستروئیدی (تری‌فنیل‌اتیلن، متفرقه)
پیوند به بیرونی
سمپD020847
در ویکی‌داده

آنتی‌استروژن‌ها(به انگلیسی: Antiestrogen) که به عنوان آنتاگونیست‌های استروژن یا مسدودکننده‌های استروژن نیز شناخته می شوند، دسته‌ای از داروها هستند که از اثرات زیستی استروژن‌ها ،مانند استرادیول، در بدن جلوگیری می‌کنند. این ترکیبات با انسداد گیرنده استروژن (ER) و/یا مهار یا سرکوب تولید استروژن عمل می کنند.[۱][۲] آنتی‌استروژن‌ها یکی از سه نوع آنتاگونیست‌های هورمون جنسی هستند، دو نوع دیگر شامل آنتی‌آندروژنها و آنتی‌پروژستینها می باشد.[۳] از آنتی‌استروژن‌ها معمولاً برای جلوگیری از اتصال هورمون‌های استروئیدی، استروژن، به گیرنده‌های استروژن استفاده می شود که منجر به کاهش سطح استروژن می شود. [۴] کاهش سطح استروژن می تواند منجر به عوارضی در رشد جنسی شود.[۵] آنتی‌آندروژن‌ها آنتاگونیست‌های هورمون جنسی هستند که قادر به کاهش تولید و اثرات تستوسترون بر روی بدن زنان هستند.[۶]

عوارض جانبی

[ویرایش]

عوارض جانبی آنتی‌استروژن‌ها شامل گرگرفتگی، پوکی استخوان، آتروفی پستان، خشکی واژن و آتروفی واژن است. علاوه بر این، ممکن است باعث افسردگی و کاهش میل جنسی شوند.

تاریخچه

[ویرایش]

اولین آنتی‌استروژن غیراستروئیدی توسط لرنر و همکاران در سال ۱۹۵۸ کشف شد.[۷] اتاموکسی‌تری‌فتول (MER-25) اولین آنتاگونیست ER بود که کشف شد،[۸] و به دنبال آن کلومیفن و تاموکسیفن کشف گردید.[۹][۱۰]


منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Definition of antiestrogen - NCI Dictionary of Cancer Terms, Definition of antiestrogen - NCI Dictionary of Cancer Terms".,
  2. ↑ "antiestrogen" at Dorland's Medical Dictionary
  3. ↑ Nath JL (2006). Using Medical Terminology: A Practical Approach. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 977–. ISBN 978-0-7817-4868-1.
  4. ↑ McKeage K, Curran MP, Plosker GL (2004-03-01). "Fulvestrant: a review of its use in hormone receptor-positive metastatic breast cancer in postmenopausal women with disease progression following antiestrogen therapy". Drugs. 64 (6): 633–48. doi:10.2165/00003495-200464060-00009. PMID 15018596.
  5. ↑ Amenyogbe E, Chen G, Wang Z, Lu X, Lin M, Lin AY (2020-02-07). "A Review on Sex Steroid Hormone Estrogen Receptors in Mammals and Fish". International Journal of Endocrinology. 2020: 5386193. doi:10.1155/2020/5386193. PMC 7029290. PMID 32089683.
  6. ↑ Angus LM, Nolan BJ, Zajac JD, Cheung AS (September 2020). "A systematic review of antiandrogens and feminization in transgender women". Clinical Endocrinology. 94 (5): 743–752. doi:10.1111/cen.14329. PMID 32926454.
  7. ↑ MacGregor JI, Jordan VC (June 1998). "Basic guide to the mechanisms of antiestrogen action". Pharmacological Reviews. 50 (2): 151–96. PMID 9647865.
  8. ↑ Maximov PY, McDaniel RE, Jordan VC (23 July 2013). Tamoxifen: Pioneering Medicine in Breast Cancer. Springer Science & Business Media. pp. 7–. ISBN 978-3-0348-0664-0.
  9. ↑ Jordan VC (27 May 2013). Estrogen Action, Selective Estrogen Receptor Modulators and Women's Health: Progress and Promise. World Scientific. pp. 7, 112. ISBN 978-1-84816-959-3.
  10. ↑ Sneader W (23 June 2005). Drug Discovery: A History. John Wiley & Sons. pp. 198–199. ISBN 978-0-471-89979-2.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Antiestrogens در ویکی‌انبار