آندری کاسپاروف

آندری کاسپاروف
Անդրեյ Կասպարով
نام هنگام تولدآندری رافائلی کاسپاروف
زادهٔ۶ آوریل ۱۹۶۶ ‏(۵۸ سال)
باکو
ملیتایالات متحده آمریکا
پیشهنوازنده پیانو-آهنگساز-فرهنگستان
سال‌های فعالیت۱۹۸۵–اکنون
همسراوکسانا لوتسیشین

آندری کاسپاروف (انگلیسی: Andrey Kasparov؛ زادهٔ ۶ آوریل ۱۹۶۶) آهنگساز، و نوازنده پیانو اهل ایالات متحده آمریکا است. وی از سال ۱۹۸۵ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده است.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

دوران اولیه زندگی و تحصیل کاسپاروف در ۶ آوریل ۱۹۶۶ در باکو آذربایجان بود و در خانواده ای ارمنی‌تبار به دنیا آمد. او تحصیلات موسیقی خود را در سن شش سالگی آغاز کرد و در پانزده سالگی به مسکو نقل مکان کرد. او بعداً وارد کنسرواتوار دولتی مسکو شد و به ترتیب در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ با درجه ممتاز در رشته آهنگسازی و پیانو فارغ‌التحصیل شد.[۱][۲][۳][۴] در کنسرواتوار، هارمونی و کنترپوان را نزد یوری خولوپوف، موسیقی‌شناس مشهور روسی آموخت.[۵] از جمله مربیان کیبورد او، نینا املیانوا، ولادیمیر بونین، سرگئی دیژور، دیمیتری ساخاروف و ویکتور مرژانوف بودند. مطالعات آهنگسازی او با تاتیانا چودوا و تیخون خرنیکوف آغاز شد. او بعداً آنها را در استودیوی مستقل الکساندر چایکوفسکی ادامه داد.[۵][۶] در سال ۱۹۸۵، او جایزه سوم توکاتا که برای پیانو بود دریافت کرد، و در سال ۱۹۸۷، جایزه دوم را برای شش قصیده برای فلوت، ویولن و ویولنسل، در مسابقه آهنگسازی اتحاد جماهیر شوروی دریافت کرد.[۱][۷]

کاسپاروف پس از آن تحصیلات دکترا را در رشته آهنگسازی در مدرسه موسیقی جیکوبز و دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون به همراه کلود بیکر، وین پترسون، هاروی سولبرگر و یوجین اوبراین و مربی رهبری، توماس بالدنر، دنبال کرد. او همچنین در سال ۱۹۹۶ در دوره‌های موسیقی جدید در دارمشتات آلمان شرکت کرد. در سال ۱۹۹۷ او جایزه دوم مسابقه بین‌المللی آهنگسازان پروکوفیف[۱][۵][۸][۹] را برای سونات پیانو شماره ۲، اثری بر روی دو ردیف دوازده تنی متضاد دریافت کرد.[۱۰] کاسپاروف D.M خود را در آهنگسازی موسیقی از دانشگاه ایندیانا در سال ۱۹۹۹دریافت کرد.[۲][۳][۴][۵]

شغل حرفه ای

[ویرایش]

در حال حاضر، دکتر کاسپاروف به عنوان استاد موسیقی[۱۱] در دانشگاه سلطه قدیمی در نورفولک، ویرجینیا خدمت می‌کند، جایی که او مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد آهنگسازی موسیقی، پیانو، و تمام سطوح تئوری موسیقی در مقطع کارشناسی را تدریس می‌کند، و همچنین گروه موسیقی جدید را رهبری می‌کند.[۱]

در بین سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۸، کاسپاروف گروه مقیم دانشگاه سلطه قدیمی برای موسیقی معاصر که کرئو نام دارد را رهبری کرد.[۱۲] اجرای نهایی گروه در مارس ۲۰۰۸، اولین آهنگسازی کاسپاروف، سیسرناکابرد بود که برای رقص مدرن و شش نوازنده: فلوت آلتو، فلوت باس/کنترباس، ویولن، دو نوازنده سازهای کوبه ای و میزانسن را به نمایش گذاشت.[۱۳] در میان هنرمندان شرکت کننده اعضای گروه دوم رقص‌بادی و میزانسن لیزا رلافورد کاستون بودند. این کار که توسط بورلی کوردووا دوان و کریستینا یوشیدا طراحی شده بود، با هشت رقصنده که به صورت دایره ای که متمایل بودند به مرکز دایره که در آن تابلوی یادبود قربانیان نسل‌کشی ارامنه بود، آغاز شد.[۱۴]کاسپاروف قبلاً در سال ۲۰۰۵ با گروه دوم رقص‌باد با همکاری جلون ویرا، طراح رقص، روی Iao کار کرده بود، اثری اورجینال برای رقص، میزانسن و سازهای کوبه ای، که عناصر رقص سنتی آفریقایی- برزیلی و رقص برزیلی معروف به Capoeira، را در خود جای داده بود.[۱۵]

علاوه بر حرفه خود به عنوان آهنگساز و آکادمیک، کاسپاروف یک پیانیست کنسرت و هنرمند ضبط نیز بود که دیسکوگرافی او چندین شرکت ضبط از جمله آلبانی رکوردز و ناکسوس رکوردز را در بر می‌گیرد.[۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹] از سال ۲۰۰۹، او مدیریت هنری اتاق نورفولک را با همسر و پیانیست همکار خود اوکسانا لوتسیشین، به اشتراک گذاشته است.[۲۰] آنها با هم از بنیانگذاران Invencia Piano Duo هستند.[۴][۲۱][۴][۹][۲۲]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Miller, Lynne. "Hard Work Translates Into Global Success." Port Folio Weekly 2 Sept. 1997: 9.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ “Concert explores music of Serbia. ” Iowa City Press-Citizen 27 September 2001: 5D.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Andrey Kasparov – Old Dominion University". Old Dominion University. Retrieved 2013-03-07.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ Poulter, Amy. “‘Yo Quiero Pachelbel’: Why two pianists are taking a cue from Taco Bell to spotlight classical music. ” Virginian-Pilot 6 October 2019: The Sunday Break 1, 3.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ "Culture: 'Perestroika' for Symphony Orchestra." New Times 13 January 2000, No. 607: 8.
  6. ↑ Vlasova, Ekaterina. "A Word About the Young, A Word to the Young: Desiring the Obsession with Ideas." Sovetskaya Muzyka 11 (1989): 21.
  7. ↑ Vlasova, Ekaterina. "At the Editorial Office Piano...." Sovetskaya Muzyka 8 (1990): 40.
  8. ↑ Ignatieva, Mariam. "Following Prokofiev's Behests." Kultura 10 April 1997, No. 14: 2.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "Inside ODU | CD by ODU's Invencia Piano Duo Highlights Works of French Composer". Old Dominion University. 2012-09-13. Archived from the original on 2013-10-29. Retrieved 2013-05-02.
  10. ↑ Mobia, Steve (April 1999). "The Classical Free-Reed, Inc. | CD Review of On and Off the Keys – Music for Solo Instruments and Small Ensemble". Ksanti.net/free-reed. Retrieved 2013-03-07.
  11. ↑ "News at Old Dominion University | Board of Visitors Makes Faculty Appointments". Old Dominion University. April 2014. Retrieved 2014-06-22.
  12. ↑ Stanus, Joan. “Ensemble explores new works. ” Virginian-Pilot, The Compass 1 October 1998: 10.
  13. ↑ "News at Old Dominion University | Final Performance Tonight of Creo, ODU's Contemporary Music Ensemble". Old Dominion University. 2008-03-18. Archived from the original on 2014-02-21. Retrieved 2013-03-07.
  14. ↑ Rutherford, Laine M. “Tsitsernakabert: Original piece makes a powerful statement. ” Virginian-Pilot 19 March 2008: E5.
  15. ↑ Vanhecke, Sue. “Global Dance Vision lives up to name. ” Virginian-Pilot 13 June 2005: B10.
  16. ↑ Jacobi, Peter. “Stewart makes bass trombone glamorous. ” Herald-Times 1 August 1993: D4.
  17. ↑ Sayegh, Paul. “Virginia Symphony shines at Opera House. ” Virginian-Pilot 30 November 1998: B2.
  18. ↑ Guérin, Thierry. “L'âme hongroise d'Andrey Kasparov. ” La République du Centre 9 December 1999: ORL/2.
  19. ↑ VanSlambrook, Holly. “Symphony's opening concert puts spotlight on Russian talent. ” Indianapolis Star 5 October 2001: N2.
  20. ↑ Hampton Roads Show. Chris Reckling, Andrey Kasparov, Oksana Lutsyshyn. NBC. WAVY, Portsmouth. 7 Oct. 2013.
  21. ↑ Maisey, Jeff (2013-09-09). "From Russia with a Love of Classical Music". Veermag.com. Archived from the original on 2013-10-29. Retrieved 2013-10-06.
  22. ↑ Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, " Solo de duo ", Neva Editions, 2015, p.98. شابک ‎۹۷۸−۲−۳۵۰۵−۵۱۹۲−۰

پیوند به بیرون

[ویرایش]
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک آهنگساز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.