آیریش مگنو
| آیریش مگنو | |
|---|---|
| آمار | |
| دسته وزنی | خروس‌وزن |
| قد | ۱٫۵۷ m (۵ ft ۲ in) |
| ملیت | فیلیپینی |
| زادهٔ | ۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۱ (۳۳ سال) |
| طرز ایستادن | ارتودوکس |
آیریش مگنو (انگلیسی: Irish Magno؛ زادهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۱)[۱] یک بوکسور اهل فیلیپین است که نماینده کشور فیلیپین در مسابقات بین‌المللی آماتور بوکس از جمله بازی‌های آسیایی و مسابقات قهرمانی زنان جهان بوده است.
المپیک
[ویرایش]المپیک ۲۰۲۰ توکیو
[ویرایش]او توانست برای شرکت در رقابت‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ توکیو سهمیه کسب نماید و به اولین بوکسور زن فیلیپینی تاریخ تبدیل شود که به این بازی‌ها راه پیدا کرده است. او مسابقه اول خود را، در تقابل با کریستین آوانگاره از کنیا با پیروزی پشت سر گذاشت اما در مرحله یک‌هشتم پایانی، در برابر جوتاماس، بوکسور تایلندی، شکست خورد و از گردونه رقابت خارج شد.[۲] علی‌رغم این‌که او برای کشورش مدالی کسب نکرد، اما موفق شد به دور دوم در دسته وزنی خود راه یابد.[۳]
زندگی شخصی
[ویرایش]گرایش جنسی
[ویرایش]آیریش مگنو با بیان آن‌که لزبین است، گرایش جنسی خود را آشکارسازی کرده است.[۴]
تحصیلات
[ویرایش]در سال ۲۰۲۰، مگنو در حال کسب مدرک کارشناسی در رشته جرم‌شناسی در دانشگاه باگیو بود.[۵]
حرفه
[ویرایش]حرفه بوکس مگنو زمانی آغاز شد که او ۱۶ ساله بود و در حین تماشای تمرین بوکسورهای آماتور در میدان شهر زادگاهش جانیوای، ایلویلو، یک مربی به او نزدیک شد.[۶][۷] مربی او را به دلیل قد بلندی که داشت، به امتحان کردن بوکس تشویق کرد. پیش از آن، مگنو تصور می‌کرد که بوکس به‌طور انحصاری برای مردان است. او در مسابقات ملی آزاد، جوانان و قهرمانی بوکس زنان که در ایلویلو برگزار شد، شرکت کرد و تنها سه روز قبل از مسابقه متوجه شد که در قهرمانی ملی رقابت خواهد کرد. او در دور اول در برابر آنی آلبانی، که قهرمان بازی‌های آسیای جنوب‌شرقی بود، حذف شد.[۶]
او به تیم ملی بوکس فیلیپین پیوست و پس از آگاهی از این که بوکس می‌تواند به تأمین هزینه‌های تحصیلش کمک کند، به مانیل نقل مکان کرد، زیرا وضعیت مالی خانواده‌اش به گونه‌ای بود که مادرش خانه‌داری و پدرش نجاری می‌کردند. مگنو همچنین یک خواهر بزرگ‌تر داشت که در حال تحصیل دانشگاهی بود.[۶] فرصت حمایت مالی از خانواده‌اش، او را از ترک بوکس بازداشت.[۷]
اولین مدال طلای مگنو در مسابقات بین‌المللی در مسابقات آزاد تایپه در سال ۲۰۱۲ در تایوان به دست آمد.[۸] او همچنین به‌طور منظم در بازی‌های آسیای جنوب شرقی شرکت کرده و نماینده فیلیپین در سال ۲۰۱۳، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۹ بود. مدال نقره او در دسته وزنی سبک‌وزن زنان در بازی‌های ۲۰۱۹ بهترین نتیجه او در بازی‌های آسیای جنوب شرقی بود. او در فینال آن مسابقات به رقیب ویتنامی‌تبارش، نگوین تی تام باخت.[۵][۹]
در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ در جاکارتا–پالم‌بانگ، او در دسته وزنی خروس‌وزن وارد رقابت با حریفان شد.[۱۰]
او در ماه مارس ۲۰۲۰ از طریق مسابقات گزینشی بوکس آماتوری المپیک قاره آسیا و اقیانوسیه ۲۰۲۰ که در کشور اردن برگزار شد، موفق شد برای المپیک ۲۰۲۰ توکیو سهمیه به‌دست‌آورد. مگنو به اولین بوکسور زن فیلیپینی تبدیل شد که برای المپیک واجد شرایط شده است.[۵] اما در نهایت خود مسابقات المپیک به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ به یک سال بعد موکول شد و او مجبور شد به‌طور مجازی با مربیان ملی خود از زادگاهش در جانیوای، ایلویلو تماس باشد و تمرین کند[۱۱] جایی که او تصمیم به برپایی یک باشگاه بوکس گرفت.[۱۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Birthday girl Irish Magno's Iloilo homecoming spoiled by flight snag". Sports Interactive Network Philippines (به انگلیسی). July 27, 2020. Retrieved November 6, 2020.
- ↑ "Flyweight Irish Magno loses to Thai foe via UD in Round of 16". ESPN (به انگلیسی). July 29, 2021. Retrieved July 29, 2021.
- ↑ "Birthday girl Irish Magno's Iloilo homecoming spoiled by flight snag". Sports Interactive Network Philippines (به انگلیسی). July 27, 2020. Retrieved November 6, 2020.
- ↑ Lobien, Pigeon (2020-06-22). "Episode 6: Irish Magno, Olympian Under Lockdown". Philippine News Agency (به فرانسوی). Retrieved June 22, 2020.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Lobien, Pigeon (March 17, 2020). "Magno driven to make good Olympic presence". Philippine News Agency (به انگلیسی). Retrieved November 6, 2020.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Panaligan, Marisse (August 27, 2020). "Meet Irish Magno: The first Filipina boxer to qualify for the Olympics". GMA News (به انگلیسی). Retrieved November 6, 2020.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Lozada, Bong (18 July 2021). "Magno goes from nearly quitting boxing to Olympian". Philippine Daily Inquirer (به انگلیسی). Retrieved 18 July 2021.
- ↑ Reyes, Marc Anthony (November 6, 2020). "'Blue' Magno seeks gold, old training routine". Philippine Daily Inquirer (به انگلیسی). Retrieved November 6, 2020.
- ↑ Naredo, Camille (December 9, 2019). "SEA Games: Irish Magno, Riza Pasuit settle for silver in women's boxing". ABS-CBN News (به انگلیسی). Retrieved November 6, 2020.
- ↑ Gasgonia, Dennis (August 14, 2018). "Asian Games: Pinay boxers looking for breakthrough exude quiet confidence". ABS-CBN News (به انگلیسی). Retrieved November 6, 2020.
- ↑ Verzosa, Pauline (October 7, 2020). "Pandemic weighs down Filipina boxer Irish Magno's Olympic dream". CNN Philippines (به انگلیسی). Archived from the original on November 10, 2020. Retrieved November 6, 2020.
- ↑ Abad, Annie (13 October 2020). "Magno teaches boxing while training in Janiuay". BusinessMirror.