آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱ (طرح قدیمی)

نسل‌ها ظاهر استاندارد
IEEE
پذیرفته شده در نرخ انتقال
بیشینه پیوند
(Mbit/s)
تناوب
رادیویی
(GHz)
802.11 ۱۹۹۷ ۱-۲ ۲٫۴
802.11b ۱۹۹۹ ۱–۱۱ ۲٫۴
802.11a ۱۹۹۹ ۶–۵۴ ۵
802.11g ۲۰۰۳ ۲٫۴
Wi-Fi 4 802.11n ۲۰۰۹ ۶٫۵–۶۰۰ ۲٫۴، ۵
Wi-Fi 5 802.11ac ۲۰۱۳ ۶٫۵–۶۹۳۳ ۵[الف]
Wi-Fi 6 802.11ax ۲۰۲۱ ۰٫۴–۹۶۰۸ ۲٫۴، ۵
Wi-Fi 6E ۶[ب]
Wi-Fi 7 802.11be ۲۰۲۴[پ] ۰٫۴–۲۳,۰۵۹ ۲٫۴، ۵، ۶
Wi-Fi 8[۱][۲] 802.11bn ۱۰۰,۰۰۰ ۲٫۴، ۵، ۶


آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱ (طرح قدیمی) یا به طور دقیق‌تر آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱-۱۹۹۷ یا آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱-۱۹۹۹ به نسخه اولیه استاندارد آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱ شبکه بی‌سیم اشاره دارد که در سال ۱۹۹۷ منتشر و در سال ۱۹۹۹ شفاف‌سازی شد. امروزه بیشتر پروتکل‌هایی که در این نسخه اولیه توصیف شده‌اند به‌ندرت استفاده می‌شوند.

توضیحات

[ویرایش]

این استاندارد، دو نرخ داده خام ۱ و ۲ مگابیت بر ثانیه را مشخص کرده بود که می‌بایست از طریق سیگنال‌های فروسرخ (اختصاری IR) یا به‌وسیله پرش فرکانس[ت] یا طیف گسترده با توالی مستقیم[ث] (اختصاری DSSS) در باند صنعتی، علمی و پزشکی با فرکانس ۲٫۴ گیگاهرتز ارسال شوند. فروسرخ تا استاندارد IEEE 802.11-2016 در آن باقی ماند، اما هرگز پیاده‌سازی نشد.[نیازمند منبع]

علاوه بر این، استاندارد اصلی حسگر حامل[ج] با اجتناب از برخورد (اختصاری CSMA/CA) را به‌عنوان روش دسترسی به رسانه تعریف می‌کند. از طریق سازوکارهای CSMA/CA، درصد قابل توجهی از ظرفیت خام کانال فدا می‌شود تا قابلیت اطمینان انتقال داده در شرایط متنوع و نامساعد محیطی بهبود یابد.

آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱-۱۹۹۹ واحد زمانی دودویی TU[چ] را نیز معرفی کرد که برابر با ۱۰۲۴ میکروثانیه تعریف می‌شود.[۳]

حداقل هفت محصول تجاری مختلف که تا حدی با یکدیگر سازگار بودند، بر پایه این مشخصه اولیه پدید آمدند. از جمله محصولاتی از شرکت‌های آلواریون (PRO.11 و BreezeAccess-II)، BreezeCom، دیجیتال / کابلتران (RoamAbout)، لوسنت، Netwave Technologies (با محصولات AirSurfer Plus و AirSurfer Pro)، Symbol Technologies (با محصول Spectrum24) و Proxim Wireless (OpenAir (اُپن‌ایر) و رِینج‌لَن۲). یکی از ضعف‌های این مشخصه اولیه این بود که گزینه‌های اختیاری بسیاری را عرضه می‌کرد و همین باعث می‌شد پیاده‌سازی هم‌کنش‌پذیری بین محصولات شرکت‌های مختلف گاهاً دشوار باشد. در واقع، این استاندارد بیشتر شبیه یک «مشخصه بتا» بود تا یک مشخصه کاملاً سخت‌گیرانه. زیرا در ابتدای کار به فروشندگان محصولات اجازه می‌داد محصولاتشان را به شکل متمایز ارائه دهند، اما همپوشانی اندکی بین محصولات شرکت‌های مختلف وجود داشت.

نسخه DSSS از ۸۰۲٫۱۱ اولیه به سرعت با تصویب متمم ۸۰۲٫۱۱بی در سال ۱۹۹۹ تکمیل شد (و رواج یافت) و نرخ بیت را به ۱۱ مگابیت بر ثانیه افزایش داد. پذیرش گسترده شبکه‌های ۸۰۲٫۱۱ تنها پس از انتشار ۸۰۲٫۱۱بی رخ داد و در پی آن، محصولات هم‌کنش‌پذیر گوناگونی از سوی چندین تولیدکننده بزرگ عرضه شدند. در نتیجه، شبکه‌های نسبتاً کمی بر پایه استاندارد ۸۰۲٫۱۱-۱۹۹۷ پیاده‌سازی گردیدند.

مقایسه

[ویرایش]
۸۰۲٫۱۱ استانداردهای شبکه ۸۰۲٫۱۱ استانداردهای شبکه
تواتر
برد،
یا نوع
PHY
لایه فیزیکی
پروتکل تاریخ
انتشار[۴]
Freq­uency پهنای باند جریان
نرخ داده[۵]
جریان مایمو
بیشینه
روش مدولاسیون برد تقریبی
درون‌ساختمانی بیرون‌ساختمانی
(GHz) (MHz) (Mbit/s)
1–7 GHz DSSS[۶], FHSS[A] ۸۰۲٫۱۱-۱۹۹۷ ژوئن ۱۹۹۷ ۲٫۴ ۲۲ ۱، ۲ DSSS، FHSS[A] ۲۰ متر (۶۶ فوت) ۱۰۰ متر (۳۳۰ فوت)
HR/DSSS[۶] ۸۰۲٫۱۱بی سپتامبر ۱۹۹۹ ۲٫۴ ۲۲ ۱، ۲،۵٫۵، ۱۱ CCK, DSSS ۳۵ متر (۱۱۵ فوت) ۱۴۰ متر (۴۶۰ فوت)
OFDM ۸۰۲٫۱۱ای سپتامبر ۱۹۹۹ ۵ ۵، ۱۰، ۲۰ ۶, ۹, ۱۲, ۱۸, ۲۴, ۳۶, ۴۸، ۵۴
(برای پهنای باند ۲۰ مگاهرتز،
برای پهنای باند ۱۰ و ۵ مگاهرتز بر ۲ و ۴ نقسیم می‌شود)
OFDM ۳۵ متر (۱۱۵ فوت) ۱۲۰ متر (۳۹۰ فوت)
۸۰۲٫۱۱جی تا نوامبر ۲۰۰۴ ۴٫۹، ۵٫۰
[B][۷]
؟ ؟
۸۰۲٫۱۱وای تا نوامبر۲۰۰۸ ۳٫۷[C] ؟ ۵٬۰۰۰ متر (۱۶٬۰۰۰ فوت)[C]
۸۰۲٫۱۱پی جولای ۲۰۱۰ ۵٫۹ 200 m ۱٬۰۰۰ متر (۳٬۳۰۰ فوت)[۸]
۸۰۲٫۱۱بی‌دی دسامبر ۲۰۲۲ ۵٫۹، ۶۰ 500 m ۱٬۰۰۰ متر (۳٬۳۰۰ فوت)
ERP-OFDM[۹] ۸۰۲٫۱۱جی ژوئن ۲۰۰۳ ۲٫۴ ۳۸ متر (۱۲۵ فوت) ۱۴۰ متر (۴۶۰ فوت)
HT-OFDM[۱۰] ۸۰۲٫۱۱ان
(وای-فای 4)
اکتبر ۲۰۰۹ ۲٫۴، ۵ ۲۰ تا ۲۸۸٫۸[D] ۴ MIMO-OFDM
(۶۴-QAM)
۷۰ متر (۲۳۰ فوت) ۲۵۰ متر (۸۲۰ فوت)[۱۱]
۴۰ تا 600[D]
VHT-OFDM[۱۰] ۸۰۲٫۱۱ای‌سی
(وای-فای 5)
دسامبر ۲۰۱۳ ۵ ۲۰ تا ۶۹۳[D] ۸ DL
MU-MIMO OFDM
(۲۵۶-QAM)
۳۵ متر (۱۱۵ فوت)[۱۲] ؟
۴۰ تا ۱۶۰۰[D]
۸۰ تا ۳۴۶۷[D]
۱۶۰ تا ۶۹۳۳[D]
HE-OFDMA ۸۰۲٫۱۱ای‌ایکس
(Wi-Fi 6,
وای-فای 6E)
می ۲۰۲۱ ۲٫۴، ۵، ۶ ۲۰ تا ۱۱۴۷[E] ۸ UL/DL
MU-MIMO OFDMA
(۱۰۲۴-QAM)
۳۰ متر (۹۸ فوت) ۱۲۰ متر (۳۹۰ فوت)[F]
۴۰ تا ۲۲۹۴[E]
۸۰ تا ۵٫۵ Gbit/s[E]
۸۰+۸۰ تا ۱۱٫۰ Gbit/s[E]
EHT-OFDMA ۸۰۲٫۱۱بی‌ئی
(Wi-Fi 7)
سپتامبر ۲۰۲۴
(est.)
۲٫۴، ۵، ۶ ۸۰ تا ۱۱٫۵ Gbit/s[E] ۱۶ UL/DL
MU-MIMO OFDMA
(۴۰۹۶-QAM)
۳۰ متر (۹۸ فوت) ۱۲۰ متر (۳۹۰ فوت)[F]
۱۶۰
(۸۰+۸۰)
تا ۲۳ Gbit/s[E]
۲۴۰
(۱۶۰+۸۰)
تا ۳۵ Gbit/s[E]
۳۲۰
(۱۶۰+۱۶۰)
تا ۴۶٫۱ Gbit/s[E]
UHR ۸۰۲٫۱۱بی‌ان
(Wi-Fi 8)
می ۲۰۲۸
(est.)
۲٫۴، ۵، ۶,
۴۲، ۶۰, 71
۳۲۰ تا
۱۰۰۰۰۰
(۱۰۰ Gbit/s)
۱۶ چندپیوندی
MU-MIMO OFDM
(۸۱۹۲-QAM)
؟ ؟
WUR[G] ۸۰۲٫۱۱بی‌ای اکتبر ۲۰۲۱ ۲٫۴، ۵ ۴، ۲۰ ۰٫۰۶۲۵, ۰٫۲۵
(۶۲٫۵ kbit/s, ۲۵۰ kbit/s)
OOK (multi-carrier OOK) ؟ ؟
mmWave
(WiGig)
DMG[۱۳] 802.11ad دسامبر ۲۰۱۲ ۶۰ ۲۱۶۰
(۲٫۱۶ GHz)
تا ۸۰۸۵[۱۴]
 Gbit/s)
OFDM,[A] تک‌حامل, تک‌حامل کم‌توان[A] ۳٫۳ متر (۱۱ فوت)[۱۵] ؟
802.11aj آوریل ۲۰۱۸ ۶۰[H] ۱۰۸۰[۱۶] تا ۳۷۵۴
(3.75 Gbit/s)
تک‌حامل, تک‌حامل کم‌توان[A] ؟ ؟
CMMG 802.11aj آوریل ۲۰۱۸ ۴۵[H] ۵۴۰,
۱۰۸۰
تا ۱۵۰۱۵[۱۷]
(۱۵ Gbit/s)
۴[۱۸] OFDM, تک‌حامل ؟ ؟
EDMG[۱۹] 802.11ay جولای ۲۰۲۱ ۶۰ تا ۸۶۴۰
(۸٫۶۴ GHz)
تا ۳۰۳۳۳۶[۲۰]
(۳۰۳ Gbit/s)
۸ OFDM, تک‌حامل ۱۰ m (۳۳ ft) ۱۰۰ m (۳۲۸ ft)
Sub 1 GHz (IoT) TVHT[۲۱] 802.11af فوریه ۲۰۱۴ ۰٫۰۵۴–
۰٫۷۹
۶، ۷، ۸ تا ۵۶۸٫۹[۲۲] ۴ MIMO-OFDM ؟ ؟
S1G[۲۱] 802.11ah می ۲۰۱۷ ۰٫۷, ۰٫۸,
۰٫۹
۱–۱۶ تا ۸٫۶۷[۲۳]
(@2 MHz)
۴ ؟ ؟
Light
(Li-Fi)
LC
(VLC/OWC)
۸۰۲٫۱۱بی‌بی دسامبر ۲۰۲۳
(est.)
۸۰۰–۱۰۰۰ nm ۲۰ تا ۹٫۶ Gbit/s O-OFDM ؟ ؟
IR[A]
(IrDA)
۸۰۲٫۱۱-۱۹۹۷ ژوئن ۱۹۹۷ ۸۵۰–۹۰۰ nm ؟ ۱، ۲ PPM[A] ؟ ؟
۸۰2.11 Standard rollups
  ۸۰2.11-۲۰۰۷ (802.11ma) مارس ۲۰۰۷ ۲٫۴، ۵ تا ۵۴ DSSS, OFDM
۸۰2.11-۲۰۱۲ (802.11mb) مارس ۲۰۱۲ ۲٫۴، ۵ تا ۱۵۰[D] DSSS, OFDM
۸۰2.11-۲۰۱۶ (802.11mc) دسامبر ۲۰۱۶ ۲٫۴، ۵، ۶۰ تا ۸۶۶٫۷ یا ۶۷۵۷[D] DSSS, OFDM
۸۰2.11-۲۰۲۰ (802.11md) دسامبر ۲۰۲۰ ۲٫۴، ۵، ۶۰ تا ۸۶۶٫۷ یا ۶۷۵۷[D] DSSS, OFDM
۸۰2.11me سپتامبر ۲۰۲۴
(est.)
۲٫۴، ۵، ۶، ۶۰ تا ۹۶۰۸ یا ۳۰۳۳۳۶ DSSS, OFDM
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ This is obsolete, and support for this might be subject to removal in a future revision of the standard
  2. For Japanese regulation.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱وای-۲۰۰۸ extended operation of 802.11a to the licensed 3.7 GHz band. Increased power limits allow a range تا 5,000 m. تا تاریخ ۲۰۰۹, it is only being licensed in the United States by the FCC.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ ۴٫۷ ۴٫۸ Based on short guard interval; standard guard interval is ~10% slower. Rates vary widely based on distance, obstructions, and interference.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ ۵٫۷ For single-user cases only, based on default guard interval which is ۰٫۸ microseconds. Since multi-user via OFDMA has become available for 802.11ax, these may decrease. Also, these theoretical values depend on the link distance, whether the link is line-of-sight or not, interferences and the multi-path components in the environment.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ The default guard interval is ۰٫۸ microseconds. However, 802.11ax extended the maximum available guard interval to 3.2 microseconds, in order to support Outdoor communications, where the maximum possible propagation delay is larger compared to Indoor environments.
  7. Wake-up Radio (WUR) Operation.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ For Chinese regulation.

}}

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. 802.11ac only specifies operation in the 5 GHz band. Operation in the 2.4 GHz band is specified by 802.11n.
  2. Wi-Fi 6E is the industry name that identifies Wi-Fi devices that operate in 6 GHz. Wi-Fi 6E offers the features and capabilities of Wi-Fi 6 extended into the 6 GHz band.
  3. The Wi-Fi Alliance began certifying Wi-Fi 7 devices in ۲۰۲۴, but تا تاریخ ژانویه ۲۰۲۵ the IEEE standard 802.11be is yet to be ratified.
  4. Frequency-hopping spread spectrum (FHSS)
  5. Direct-Sequence Spread Spectrum (DSSS)
  6. carrier sense 0 access
  7. Time Unit (TU)

مراجع

[ویرایش]
  1. Reshef, Ehud; Cordeiro, Carlos (2023). "Future Directions for Wi-Fi 8 and Beyond". IEEE Communications Magazine. IEEE. 60 (10). doi:10.1109/MCOM.003.2200037. Retrieved 2024-05-21.
  2. Giordano, Lorenzo; Geraci, Giovanni; Carrascosa, Marc; Bellalta, Boris (November 21, 2023). "What Will Wi-Fi 8 Be? A Primer on IEEE 802.11bn Ultra High Reliability". arXiv:2303.10442.
  3. Maufer, Thomas (2004). A Field Guide to Wireless LANs: For Administrators and Power Users. The Radia Perlman Series in Computer Networking and Security Series. Prentice Hall Professional. p. 144. ISBN 9780131014060. 0131014064. Retrieved 2015-10-27.
  4. "جدول زمانی رسمی گروه کاری IEEE 802.11". January 26, ۲۰۱۷. Retrieved 2017-02-12.
  5. "Wi-Fi CERTIFIED n: Longer-Range, Faster-Throughput, Multimedia-Grade Wi-Fi Networks" (PDF). Wi-Fi Alliance. سپتامبر ۲۰۰۹.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Banerji, Sourangsu; Chowdhury, Rahul Singha. "On IEEE 802.11: Wireless LAN Technology". arXiv:1307.2661.
  7. "The complete family of wireless LAN standards: 802.11 a, b, g, j, n" (PDF).
  8. The Physical Layer of the آی‌تریپل‌ئی ۸۰۲٫۱۱پی WAVE Communication Standard: The Specifications and Challenges (PDF). World Congress on Engineering and Computer Science. 2014.
  9. IEEE Standard for Information Technology- Telecommunications and Information Exchange Between Systems- Local and Metropolitan Area Networks- Specific Requirements Part Ii: Wireless LAN Medium Access Control (MAC) and Physical Layer (PHY) Specifications. (n.d.). doi:10.1109/ieeestd.۲۰۰۳.94282
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ "Wi-Fi Capacity Analysis for 802.11ac and ۸۰۲٫۱۱ان: Theory & Practice" (PDF).
  11. Belanger, Phil; Biba, Ken (۲۰۰۷-05-31). "۸۰۲٫۱۱ان Delivers Better Range". Wi-Fi Planet. {{cite web}}: |archive-url= is malformed: timestamp (help)
  12. "IEEE 802.11ac: What Does it Mean for Test?" (PDF). LitePoint. اکتبر ۲۰۱۳. Archived from the original (PDF) on 2014-08-16.
  13. "IEEE Standard for Information Technology". IEEE Std 802.11aj-2018. آوریل ۲۰۱۸. doi:10.1109/IEEESTD.2018.8345727.
  14. "802.11ad – WLAN at 60 GHz: A Technology Introduction" (PDF). Rohde & Schwarz GmbH. تا نوامبر21, ۲۰۱۳. p. 14. {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
  15. "Connect802 – 802.11ac Discussion". www.connect802.com.
  16. "Understanding IEEE 802.11ad Physical Layer and Measurement Challenges" (PDF).
  17. "802.11aj Press Release".
  18. "An Overview of China Millimeter-Wave Multiple Gigabit Wireless Local Area Network System". IEICE Transactions on Communications. E101.B (2): 262–276. 2018. doi:10.1587/transcom.۲۰۱۷ISI0004.
  19. "IEEE 802.11ay: 1st real standard for Broadband Wireless Access (BWA) via mmWave – Technology Blog". techblog.comsoc.org.
  20. "P802.11 Wireless LANs". IEEE. pp. 2, 3. Retrieved Dec 6, 2017. {{cite web}}: |archive-url= is malformed: timestamp (help)
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ "802.11 Alternate PHYs A whitepaper by Ayman Mukaddam" (PDF).
  22. "TGaf PHY proposal". IEEE P802.11. ۲۰۱۲-07-10. Retrieved 2013-12-29.
  23. "IEEE 802.11ah: A Long Range 802.11 WLAN at Sub 1 GHz" (PDF). Journal of ICT Standardization. 1 (1): 83–108. جولای ۲۰۱۳. doi:10.13052/jicts2245-800X.115. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)

مطالعه بیشتر

[ویرایش]
  • IEEE 802.11 Working Group (1997-11-18). IEEE Standard for Wireless LAN Medium Access Control (MAC) and Physical Layer (PHY) specifications. doi:10.1109/IEEESTD.1997.85951. ISBN 1-55937-935-9.
  • IEEE 802.11 Working Group (1999-07-15). IEEE Standard for Information Technology- Telecommunications and Information Exchange Between Systems- Local and Metropolitan Area Networks- Specific Requirements- Part 11: Wireless LAN Medium Access Control (MAC) and Physical Layer (PHY) Specifications. doi:10.1109/IEEESTD.2003.95617. ISBN 0-7381-1857-5.