ابزرور نیجریه

ابزرور نیجریه
پرونده:Nigerian Observer logo.jpg
نوعروزنامه
ناشرمسئولیت محدود روزنامه‌های بندل
بنیان‌گذاری۲۹ مه ۱۹۶۸؛ ۵۶ سال پیش (۱۹۶۸-29}})
زبانانگلیسی
دفتر مرکزیبنین، نیجریه
شاپا۰۳۳۱-۲۶۷۴
وبگاه

روزنامه ابزرور نیجریه (به انگلیسی: The Nigerian Observer؛ به معنای ناظر نیجریه) روزنامه روزانه‌ای است که در شهر بنین در ایالت ادو کشور نیجریه منتشر می‌شود. این روزنامه از ۲۹ می ۱۹۶۸ منتشر می‌شود.[۱] ناشر آن شرکت مسئولیت محدود روزنامه‌های بندل (Bendel Newspapers Company Limited)، متعلق به دولت ایالت ادو است.[۲]

در سال ۱۹۷۳، یک خبرنگار ابزرور نیجریه مقاله‌ای دربارهٔ اعتصاب قریب‌الوقوع معلمان در ایالت ریورز نوشت که در روز تولد فرماندار آلفرد دیت-اسپیف منتشر شد. دیت-اسپیف این موضوع را به‌عنوان یک توهین عمدی تلقی کرد و دستیار او، رالف ایوواری، دستور داد که سر خبرنگار در ملأ عام تراشیده شده و او را با ۲۴ ضربه شلاق مجازات کردند.[۳] در آن زمان، روزنامه ابزرور نیجریه متعلق به ایالت بندل بود که پیش از ایالت ادو وجود داشت. روزنامه ایالت ریورز The Tide در مورد این درگیری با معلمان هیچ گزارشی منتشر نکرد.[۴]

در دوران ریاست‌جمهوری شهو شاگاری (۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳) این روزنامه مشابه سایر روزنامه‌های متعلق به دولت‌های ایالتی که تحت کنترل احزاب مخالف بودند از سوی پلیس مورد آزار و اذیت قرار گرفت؛ کارکنان آن بازداشت شدند و محل روزنامه تعطیل شد.[۵] اوایل سال ۱۹۸۹ شرایط بد اقتصادی باعث شد این روزنامه برای مدتی تعطیل شود.[۶] در ۲۲ ژوئیه ۱۹۹۳ دولت ژنرال ابراهیم بابانگیدا روزنامه ابزرور نیجریه را به همراه روزنامه‌های National Concord و The Punch و Daily Sketch ممنوع اعلام کرد.[۷]

تحلیلی که در سال ۱۹۹۹ روی روزنامه ابزرور نیجریه و سایر روزنامه‌های نیجریه انجام شد، نشان داد که این روزنامه تیراژ نسبتاً کمی دارد و فقط ۱۵ درصد از فضای ستون‌های آن به تبلیغات اختصاص داده شده است، در مقایسه با ۵۰ درصد در یک روزنامه معمولی آمریکای شمالی. بسیاری از تبلیغات اطلاعیه‌های دولتی بودند؛ درآمد پایین و کمبود کاغذ چاپی باعث محدود شدن پوشش اخبار و به‌ویژه محدود شدن گزارش‌های تحقیقی شد.[۸]

منابع

[ویرایش]
  1. "Contact Us". The Nigerian Observer. Archived from the original on 22 September 2008. Retrieved 19 August 2008.
  2. "Nigerian Newspapers on the Internet". Stanford University. Archived from the original on 2010-11-04. Retrieved 2011-05-13.
  3. Uko, Ndaeyo (2004). Romancing the Gun: The Press as Promoter of Military Rule. Trenton, New Jersey: Africa World Press. p. 80. ISBN 1-59221-189-5.
  4. Uche, Luke Uka (1989). Mass Media, People and Politics in Nigeria. New Delhi: Concept Publishing Company. p. 144. ISBN 81-7022-232-X.
  5. Osaghae, Eghosa E. (1998). -9780253211972 Crippled Giant: Nigeria Since Independence. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. p. 133. ISBN 0-253-21197-2. {{cite book}}: Check |url= value (help)
  6. Faringer, Gunilla L. (1991). Press Freedom in Africa. New York: Praeger. p. 32. ISBN 0-275-93771-2.
  7. Jeter, James Phillip; Rampal, Kuldip R.; Cambridge, Vibert C.; Pratt, Cornelius B. (1996). International Afro Mass Media: A Reference Guide. Westport, Connecticut: Greenwood Press. p. 30. ISBN 0-313-28400-8.
  8. Marcus, Judith T., ed. (1999). Surviving the Twentieth Century: Social Philosophy from the Frankfurt School to the Columbia Faculty Seminars. New Brunswick, New Jersey: Transaction Publishers. p. 189. ISBN 1-56000-352-9.