ابن سحنون

محمّد بن عبدالسلام، سحنون بن سعید بن حبیب تنوخی قیروانی مشهور به ابن سحنون در سال ۱۹۸ هجری خورشیدی (۲۰۳ قمری/۸۱۹ میلادی) در قیروان تونس، به دنیا آمد و در سال ۲۴۹ هجری خورشیدی در منطقه ساحل از دنیا رفت.

قیروان در زمان ابن سحنون، مرکز دانش‌های اسلامی در شمال آفریقا بود و از همان اواسط سدهٔ یکم هجری، مکتب‌ها و دبستان‌های کودکان در آنجا پدید آمد. او در چنین جامعهٔ متمدنی بزرگ شد و از دانشمندان مصر و حجاز درس آموخت. وی فقه مالکی را از پدرش آموخت و در فن مناظره نیز پیشرفت کرد.

ابن سحنون در حوزه‌های اصول دین، فقه، تاریخ، سیره، و آموزش و پرورش کتاب نگاشته است. او در حیطهٔ آموزش و پرورش، کتاب آداب المتعلمین را نوشته است، که نخستین کتاب در این موضوع از مسلمانان می‌باشد.

منابع

• مولفان حوزه و دانشگاه، آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن (۴ جلد)، تهران: انتشارات سمت و پژوهشکده حوزه و دانشگاه، ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰.
• داغ، محمد، و حفظ الرحمن، و رشید اویمن، تاریخ تعلیم و تربیت در اسلام، ترجمهٔ علی‌اکبر کوشافر، انتشارات دانشگاه تبریز، ۱۳۶۹.