ابن فورک

ابن فورَک ابن فورک
زادهٔ	۹۴۱ میلادی اصفهان
درگذشت	۱۰۱۵ میلادی نیشابور، دفن در حیرهٔ نیشابور
پیشه	فقیه شافعی
شناخته‌شده برای	بنیان‌گذاری مدرسهٔ انصاریه

ابن فورَک (۹۴۱-۱۰۱۵ میلادی) (نسب: ابوبکر محمد بن حسن بن فورک اصفهانی نیشابوری) محدث و فقیه شافعی، متکلم، مفسر و مدرس ایرانی در سدهٔ چهارم قمری بود.^[۱] مؤسس مدرسهٔ انصاریه (معروف به مدرسهٔ ابن فورک) در نیشابور در سدهٔ چهارم و پنجم قمری بود. ابوالقاسم قشیری، ازجمله مهمترین شاگردان وی بوده‌است. او سال‌های بیشتر عمرش را در نیشابور گذارند و مدرسه‌ای بزرگ و خانقاهی در نیشابور بنیان نهاد.

آثار

از ابن فورک نوشته‌هایی در زمینهٔ اصول دین و اصول فقه و معانی قرآن باقی مانده‌است. ابن عساکر آثار و نوشته‌های وی را بیشتر از صد اثر می‌داند. از آثار اوست:

• «مشکل الحدیث و غریبُه»
• «اسماء الرجال»
• «التفسیر»
• «الحدود»
• «النظامی»
• «حل آیات المتشابهات».

منابع

1. عثمان، احمد. سیر أعلام النّبلاء. ج. ۱۷، الطبقة الثانیة والعشرون. دمشق.

• دانشنامهٔ ایران و اسلام (ج ۶، صص ۷۶۷-۷۶۸)
• مُعجَم المؤلفین (ج ۹، ص ۲۰۸)، الوافی بالوفیات (ج ۲، ص ۳۴۴)
• تاریخ نیشابور، نوشتهٔ فریدون گرایلی
• سیر النّبلاء (ج ۱۷، صص ۲۱۴-۲۱۶)
• وَفَیات الأعیان (ج ۴، صص ۲۷۲-۲۷۳)

پیوند به بیرون