ابوبکر بن العربی | |
---|---|
متولد | ۴۶۸ هجری قمری سویا |
درگذشته | ۵۴۳ هجری قمری فاس |
ملیت | مراکش |
دوران | دوران طلایی اسلام |
منطقه | محققان اندلس |
لقب | سنت |
فقه | مالکی |
عقیده | اشاعره[۱] |
تأثیرگیرندگان |
ابوبکر بن العربی (عربی: أبوبكر بن العربي) (زاده: ۴۶۸ هجری قمری – درگذشته: ۵۴۳ هجری قمری) با نام کامل محمد بن عبدالله بن محمد المعافری، معروف به قاضی ابوبکر بن العربی، الأشبیلی المالکی در سال ۴۶۸ هجری قمری در شهر اشیلیه متولد شد و در کشور خودش نزد ابی عبدالله بن منظور و ابی محمد بن خزرج خواندن و نوشتن آموخت وی سپس به همراه پدرش در سال ۴۸۵ هجری قمری به شام سفر کرد و به شاگردی جمعی از اساتید آن زمان مانند نصر المقدسی دانشمند و ابی الفضل بن الفرات و همچنین نفرات دیگری در بغداد مانند ابی طلحه النعالی و طراد و نیز در مصر در مکتب علی الغزالی و ابی بکر الشاشی و… درآمد.[۳][۴]
او بخاطر دانشی که داشت مشهور شده بود، و هنرهای گوناگون مانند فقه و اصول و روایت را فراگرفت و در موضوعاتی مانند ادبیات و تفسیر و شعر نیز مسلط شد. او همچنین کتابهای فقه، دارایی و تفسیر، ادبیات و تاریخ را طبقهبندی کرد. وی در بهار ۵۴۳ هجری قمری در فاس از شهرهای مراکش درگذشت و در آنجا دفن شد. از ابن بیشکوال نقل شدهاست که راجع بوی گفتهاست: امام نگهبان، ختم دانشمندان و محققان اندلس است.[۵][۶]
{{cite book}}
: |volume=
has extra text (help)