ابوحیان اندلسی با نام کامل محمد بن یوسف بن علی بن یوسف بن حیان ، از ادیبان و فقیهان ظاهری است. وی در سال ۶۵۴ هجری قمری در غرناطه متولد شد.[ ۱] [ ۲] او از مهمترین مفسرین قرآن اهل سنت و ادیبان زبان عربی در عصر خود بود.[ ۳] [ ۴] کتاب البحر المحیط فی تفسیر القرآن او از مهمترین کتابهای مرجع در زمینه ادبیات غربی، اصطلاحشناسی و لغتشناسی است[ ۵]
او بیش از شصت عنوان کتاب تألیف کرده بود که نیمی از آن مفقود شد. مهمترین این آثار عبارتند از:
البحر المحیط فی تفسیر القرآن
النهر (که خودش به عنوان خلاصه تفسیر البحر المحیط نوشتهاست)
مجانی العصر فی تاریخ اهل العصر
طبقات نحاة الاندلس
زهو الملک فی نحو الترک
الادراک للسان الاتراک
منطق الخرس فی لسان الفرس
نور الغبش فی لسان الحبش
تحفة الاریب فی غریب القرآن
عقد اللئالی فی القرائات
اعراب القرآن
لغات القرآن[ ۶]
ابوحیان در اواخر عمر نابینا شده بود، وی سرانجام در سال ۷۴۵ هجری قمری در قاهره درگذشت و در مقبرهٔ صوفیه دفن شد.[ ۷]
↑ "Names of Zahiri Scholars" . Archived from the original on 2013-01-11.
↑ Versteegh, Arabic , pg. 168.
↑ S. Glazer, Abu Ḥayyān At̲h̲īr al-Dīn Muḥammad b. Yūsuf al-G̲h̲arnāṭī . Encyclopaedia of Islam , Second Edition. Brill Online, 2012. Reference. 29 December 2012.
↑ Alexander D. Knysh, Ibn Arabi in the Later Islamic Tradition . Pg. 168. State University of New York Press : Albany , 1999.
↑ Kees Versteegh , The Arabic Linguistic Tradition , pgs. 10 and 164. Part of Landmarks in Linguistic Thought series, vol. 3. New York : Routledge , 1997. شابک ۹۷۸۰۴۱۵۱۵۷۵۷۵
↑ "ابو حیان اندلسی" . پایگاه اطلاعرسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیتالله العظمی مکارم شیرازی (به انگلیسی). Retrieved 2020-08-18 .
↑ «ابوحیان، محمد بن یوسف - ویکینور، دانشنامهٔ تخصصی» . wikinoor.ir . دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۸ .