اثرات چای بر سلامتی

اثرات چای بر سلامتی (انگلیسی: Health effects of tea) در تحقیقات بالینی که در اوایل قرن ۲۰ و ۲۱ صورت پذیرفت، چای به دلیل کاراک (پتانسیل) آن در کاهش بیماری‌های انسانی به‌طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته، اما هیچ شواهد علمی خوبی برای حمایت از کاربردهای درمانی به استثنای — احتمالاً — افزایش هوشیاری که به واسطهٔ کافئین موجود در برگ‌های چای می‌تواند ایجاد شود وجود ندارد.[۱][۲]

تعداد اندکی از مطالعات نشان می‌دهد که هم چای سبز و همچنین چای سیاه ممکن است اثرات مفیدی بر برخی از عوامل ایجاد خطر بیماری قلبی-عروقی از جمله فشار خون و کلسترول داشته باشند.[۱] با همهٔ این احوال، این تحقیقات شامل محدودیت‌هایی است، از جمله اینکه نحوه ارزیابی شواهد (دانسته‌ها) و تفاوت در جمعیت‌های مورد مطالعه که می‌تواند بر نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثرات سلامتی اثرگذار باشد مشخص نیست.[۱][۲] در مناطقی که به آب آشامیدنی سالم دسترسی وجود ندارد، جوشاندن آب برای فراهم نمودن چای با از بین بردن ریزسازواره‌های بیماری‌زا و کمک به کاهش بیماری‌های آب‌زاد مؤثر است.

بر اساس ترکیبات موارد

[ویرایش]

آلومینیم، آهن و سایر فلزات

[ویرایش]
File:Zhuan cha.jpg
چای‌های فشرده (آجری) دارای بیشترین میزان فلوراید هستند

نوشیدن چای سهم بالایی در افزایش آلومینیم را در رژیم غذایی انسان بر عهده دارد.[۳] این سطوح، بی‌خطر هستند اما نگرانی‌هایی وجود دارد که رد پای آلومینیم ممکن است با بیماری آلزایمر مرتبط باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ افزون بر این نشان داد که برخی از چای‌ها حاوی سرب (بیشتر چای‌های چینی) و آلومینیم (ترکیب هندی/سری‌لانکا و چین) هستند.[۴] هنوز شواهد کافی برای نتیجه‌گیری قطعی در مورد این موضوع وجود ندارد.[۵]

اکثر مطالعات هیچ ارتباطی را میان مصرف چای و جذب آهن پیدا نکرده‌اند.[۶] با این حال، نوشیدن مقادیر زیاد از چای سیاه ممکن است مانع جذب آهن شود و در نتیجه، محتمل است که مسبب آسیب به افراد مبتلا به کم‌خونی گردد.[۷] نگرانی‌هایی نیز در مورد روش سنتی بیش‌جوشاندن چای برای تهیه عصاره‌گیری وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است میزان انتشار آلاینده‌های محیطی (به ویژه در فضاهای بسته) را افزایش دهد.[۸]

قرار گرفتن در معرض فلوراید

[ویرایش]

تمام برگ‌های چای حاوی فلوراید هستند. با همهٔ این احوال، برگ‌های بالغ حاوی ۱۰ تا ۲۰ برابر سطوح فلوراید بیشتری نسبت به برگ‌های جوان همان گیاه هستند.[۹][۱۰] محتوای فلوراید موجود در برگ چای، به روش چیدن برگ و همچنین میزان محتوای فلورید موجود در خاکی که گیاه در آن رشد کرده است بستگی دارد. انواع گیاه چای نسبت به سایر گیاهان، با سرعت بیشتری این عنصر را جذب می‌کنند. دقت در انتخاب محل رشد گیاه ممکن است خطر مسمومیت با فلوراید را کاهش دهد.[۱۱] یک مطالعه نشان داده است که برگ‌های سبز چای دارای غلظت متوسط فلوراید در حدود ۵۲ میلی‌گرم به ازای هر ۱ کیلوگرم می‌باشند و تقریباً ۸۹٪ از فلوراید، پس از دم کشیدن از برگ‌ها آزاد می‌شود.[۱۲]

ممکن است که چای دست‌چین شده، حاوی فلوراید کمتری نسبت به برداشت چای به روش ماشینی (مکانیزه) باشد؛ این موضوع به این دلیل است که احتمالاً در شیوهٔ برداشت دست‌چین، اقبال کمتری وجود دارد که برگ‌های مسن‌تر برداشت شوند. یک مطالعه در بریتانیا مربوط به سال ۲۰۱۳ میلادی بر روی ۳۸ نوع مختلف چای نشان داد که ترکیبات چای‌های ارزان‌تر (اقتصادی) در سوپرمارکت‌های این کشور، دارای سطوح بسیار بالایی از فلوراید با حدود ۵۸۰ میلی‌گرم به ازای هر ۱ کیلوگرم هستند. این میزان برای چای‌های سبز نیز به مقدار متوسط حدود ۳۹۷ میلی‌گرم به ازای هر ۱ کیلوگرم بوده است و انواع چای خالص نیز، مقدار ۱۳۲ میلی‌گرم را به ثبت رسانده‌اند. محققان اظهار می‌دارند که چای‌های اقتصادی ممکن است از برگ‌های مسن‌تری (که حاوی فلوراید بیشتری هستند) استفاده کنند. این محققان همچنین محاسبه کرده‌اند؛ فردی که ۱ لیتر چای اقتصادی در طول روز می‌نوشد، حدود ۶ میلی‌گرم فلوراید مصرف می‌کند که بالاتر از میانگین مصرف توصیه‌شده رژیم غذایی به مقدار ۳ تا ۴ میلی‌گرم فلوراید در روز می‌باشد و در عین‌حال، کم‌تر از حداکثر میزان قابل‌تحمل به میزان ۱۰ میلی‌گرم در روز است.[۱۳] چای‌های فشرده (چای آجری) که از مخلوط برگ، برگ‌های ریخته و ساقه‌های کهنه تهیه می‌شود دارای بیشترین میزان فلوراید هستند.[۱۴]

اگزالات

[ویرایش]

چای حاوی اگزالات است که مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث ایجاد سنگ کلیه و همچنین اتصال با کلسیم آزاد(نام علمی: Calcium-binding protein) در بدن گردد. فراهمی زیستی اگزالات چای، اندک است و یک اثر منفی احتمالی، مستلزم بیش‌مصرفی چای می‌باشد.[۱۵] مصرف بیش از حد چای سیاه به دلیل محتوای بالای اگزالات موجود در آن [نفروپاتی حاد اگزالات (نام علمی: acute oxalate nephropathy)] با نارسایی کلیه مرتبط است.[۱۶][۱۷]

تیانین و کافئین

[ویرایش]

چای حاوی تیانین و کافئین محرک در حدود ۳٪ از کل وزن خشک آن است که با توجه به نوع برند محصول و همچنین شیوهٔ دم کردن، می‌تواند بین ۳۰ تا ۹۰ میلی‌گرم در هر ۸ اونس مایع آمریکا (معادل تقریباً ۲۴۰ میلی‌لیتر) باشد.[۱۸][۱۹] چای همچنین حاوی مقادیر اندکی تئوفیلین و تئوبرومین است.[۲۰]

بر پایهٔ شرایط و وضعیت‌ها

[ویرایش]

اثرات شناختی

[ویرایش]

نوشیدن چای حاوی کافئین ممکن است هوشیاری ذهنی را به دلیل اثرات کافئین بهبود بخشد.[۱]

سرطان

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۱ سازمان غذا و دارو (آمریکا) گزارش داد که شواهد اندکی برای حمایت از این ادعا وجود دارد که مصرف چای سبز ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه و سرطان پروستات را کاهش دهد.[۲۱] گزارشی مربوط به سال ۲۰۱۰ نیز توسط مؤسسه ملی سرطان ایالات متحده نشان داد که مطالعات همه‌گیرشناسی و چند کارآزمایی بالینی چای به منظور تأثیر آن بر پیشگیری از سرطان بی‌نتیجه بوده است.[۲۲] این مؤسسه در عین حال، پیشنهاد مصرف یا عدم مصرف چای به منظور کاهش خطر ابتلا به هر نوع سرطان را توصیه نمی‌کند. تناقض‌های موجود در یافته‌های مورد مطالعه در رابطه با چای و خطر سرطان محتمل است که به دلیل تنوع در تهیه چای، شیوه مصرف، فراهمی زیستی، ترکیبات موجود در انواع مختلف چای و همچنین میزان و مقداری باشد که می‌تواند توسط بدن افراد مختلف جذب گردد.[۲۲] اگر چه شواهد مثبتی مبنی بر کاهش خطر سرطان سینه، پروستات، تخمدان و آندومتر به واسطهٔ چای سبز وجود دارد، اما ضعیف و غیرقطعی است.[۲۳]

فراتحلیل‌ها به همراه مطالعات مشاهده‌ای به این نتیجه رسیده‌اند که به نظر نمی‌رسد مصرف چای سیاه در برابر پیشرفت سرطان‌های دهان (در میان مردمان آسیایی و قفقازی)، پیشرفت سرطان مری یا پروستات (در میان مردمان آسیایی) یا ابتلا به سرطان ریه نقش حفاظتی داشته باشد.[۲۴][۲۵][۲۶][۲۷][۲۸] مصرف چای بسیار داغ می‌تواند خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش دهد.[۲۹]

کاهش وزن

[ویرایش]

اگر چه معمولاً اعتقاد بر این است که «چای سبز یک کمک‌کننده به منظور کاهش وزن است» اما شواهد خوبی وجود ندارد که نشان دهد (حتی بیش مصرفی طولانی‌مدت) در کاهش وزن افراد دارای اضافه وزن یا چاق، مؤثر بوده یا اینکه «بتواند به حفظ وزن بدنی سالم» کمک کند.[۳۰][۳۱] استفاده از چای سبز به منظور تلاش برای کاهش وزن، می‌تواند شامل اندکی اثرات نامطلوب مانند حالت تهوع، یبوست و ناراحتی معده باشد.[۳۰]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ "Black tea". MedlinePlus. US National Library of Medicine. 6 October 2022.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Green tea". National Center for Complementary and Integrative Health, US National Institutes of Health. October 2020.
  3. ↑ Streeta R, Drábeka O, Szákováb J, Mládkováa L (2007). "Total content and speciation of aluminium in tea leaves and tea infusions". Food Chemistry. 104 (4): 1662–1669. doi:10.1016/j.foodchem.2007.03.019.
  4. ↑ Schwalfenberg, Gerry; Genuis, Stephen J.; Rodushkin, Ilia (2013). "The Benefits and Risks of Consuming Brewed Tea: Beware of Toxic Element Contamination". Journal of Toxicology: 1–8. doi:10.1155/2013/370460. PMC 3821942. PMID 24260033.
  5. ↑ Karak T, Bhagat RM (2010). "Trace elements in tea leaves, made tea and tea infusion: A review". Food Research International (Review). 43 (9): 2234–2252. doi:10.1016/j.foodres.2010.08.010.
  6. ↑ Beck KL, Conlon CA, Kruger R, Coad J (2014). "Dietary determinants of and possible solutions to iron deficiency for young women living in industrialized countries: a review". Nutrients. 6 (9): 3747–76. doi:10.3390/nu6093747. PMC 4179187. PMID 25244367.
  7. ↑ Wierzejska R (2014). "Tea and health—a review of the current state of knowledge". Przegl Epidemiol (Review). 68 (3): 501–6, 595–9. PMID 25391016.
  8. ↑ Abd El-Aty AM, Choi JH, Rahman MM, Kim SW, Tosun A, Shim JH (2014). "Residues and contaminants in tea and tea infusions: a review". Food Addit Contam Part a Chem Anal Control Expo Risk Assess. 31 (11): 1794–804. doi:10.1080/19440049.2014.958575. PMID 25164107. S2CID 21497059.
  9. ↑ Lung SC, Cheng HW, Fu CB (2008). "Potential exposure and risk of fluoride intakes from tea drinks produced in Taiwan". J Expo Sci Environ Epidemiol. 18 (2): 158–66. doi:10.1038/sj.jes.7500574. PMID 17410113.
  10. ↑ Malinowska E, Inkielewicz I, Czarnowski W, Szefer P (2008). "Assessment of fluoride concentration and daily intake by human from tea and herbal infusions". Food Chem. Toxicol. 46 (3): 1055–61. doi:10.1016/j.fct.2007.10.039. PMID 18078704.
  11. ↑ Jianyun Ruan; Ming H. Wong (2001). "Accumulation of Fluoride and Aluminium Related to Different Varieties of Tea Plant". Environmental Geochemistry and Health. 23 (1): 53–63. doi:10.1023/A:1011082608631. S2CID 127931635.
  12. ↑ Maleki, Afshin; Daraei, Hiua; Mohammadi, Elham; Zandi, Shiva; Teymouri, Pari; Mahvi, Amir Hossien; Gharibi, Fardin (28 March 2016). "Daily Fluoride Intake from Iranian Green Tea: Evaluation of Various Flavorings on Fluoride Release". Environmental Health Insights. 10: 59–63. Bibcode:2016EnvHI..10S8511M. doi:10.4137/EHI.S38511. PMC 4811265. PMID 27042093.
  13. ↑ (25 July 2013) Do fluoride levels in cheap tea pose a health risk? British National Health Service "Choices, Retrieved 26 July 2013
  14. ↑ Fung KF, Zhang ZQ, Wong JW, Wong MH (1999). "Fluoride contents in tea and soil from tea plantations and the release of fluoride into tea liquor during infusion". Environmental Pollution. 104 (2): 197–205. doi:10.1016/S0269-7491(98)00187-0.
  15. ↑ Michael Liebman; Shawnna Murphy (2007). "Low oxalate bioavailability from black tea". Nutrition Research. 27 (5): 273–278h. doi:10.1016/j.nutres.2007.04.004.
  16. ↑ Emery, Gene (1 April 2015). "Massive tea consumption linked to kidney failure". Reuters. Archived from the original on 7 March 2018. Retrieved 13 December 2020.
  17. ↑ Elahe Izadi washingtonpost.com Why drinking too much iced tea caused this man’s kidneys to fail 3 April 2015
  18. ↑ Bennett Alan Weinberg; Bonnie K. Bealer (2001). The World of Caffeine: The Science and Culture of the World's Most Popular Drug. Routledge. p. 228. ISBN 978-0-415-92722-2. Retrieved 2008-09-20.
  19. ↑ M. B. Hicks, Y-H. P. Hsieh, L. N. Bell, Tea preparation and its influence on methylxanthine concentration, Food Research International 29(3–4) 325–330 (1996)
  20. ↑ Graham H. N. ; Green tea composition, consumption, and polyphenol chemistry; Preventive Medicine 21(3):334-50 (1992)
  21. ↑ Food and Drug Administration (24 February 2011). "Summary of Qualified Health Claims Subject to Enforcement Discretion". Food and Drug Administration. Retrieved 9 October 2014.
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ National Cancer Institute (17 November 2010). "Tea and Cancer Prevention: Strengths and Limits of the Evidence". Retrieved 7 December 2022.
  23. ↑ Johnson R, Bryant S, Huntley AL (December 2012). "Green tea and green tea catechin extracts: an overview of the clinical evidence". Maturitas (Review). 73 (4): 280–7. doi:10.1016/j.maturitas.2012.08.008. PMID 22986087. Green tea consumption does help reduce body weight and aid weight management as shown in short term RCTs (12 weeks) but not to a clinically relevant level.
  24. ↑ Wang W, Yang Y, Zhang W, Wu W (April 2014). "Association of tea consumption and the risk of oral cancer: a meta-analysis". Oral Oncol (Meta-Analysis). 50 (4): 276–81. doi:10.1016/j.oraloncology.2013.12.014. PMID 24389399.
  25. ↑ Wang Y, Yu X, Wu Y, Zhang D (November 2012). "Coffee and tea consumption and risk of lung cancer: a dose-response analysis of observational studies". Lung Cancer (Meta-Analysis). 78 (2): 169–70. doi:10.1016/j.lungcan.2012.08.009. PMID 22964413.
  26. ↑ Zheng J, Yang B, Huang T, Yu Y, Yang J, Li D (June 2011). "Green tea and black tea consumption and prostate cancer risk: an exploratory meta-analysis of observational studies". Nutr Cancer (Meta-Analysis). 63 (5): 663–72. doi:10.1080/01635581.2011.570895. PMID 21667398. S2CID 21567675.
  27. ↑ Lin YW, Hu ZH, Wang X, Mao QQ, Qin J, Zheng XY, Xie LP (February 2014). "Tea consumption and prostate cancer: an updated meta-analysis". World J Surg Oncol (Meta-Analysis). 12: 38. doi:10.1186/1477-7819-12-38. PMC 3925323. PMID 24528523.
  28. ↑ Zheng JS, Yang J, Fu YQ, Huang T, Huang YJ, Li D (January 2013). "Effects of green tea, black tea, and coffee consumption on the risk of esophageal cancer: a systematic review and meta-analysis of observational studies". Nutr Cancer (Systematic Review and Meta-Analysis). 65 (1): 1–16. doi:10.1080/01635581.2013.741762. PMID 23368908. S2CID 8612872.
  29. ↑ Zhong, Y; Yang, C; Wang, N; Pan, D; Wang, S; Sun, G (2022). "Hot Tea Drinking and the Risk of Esophageal Cancer: A Systematic Review and Meta-Analysis". Nutrition and Cancer. 74 (7): 2384–2391. doi:10.1080/01635581.2021.2007963. PMID 34818954. S2CID 244682963.
  30. ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ Jurgens TM, Whelan AM, Killian L, Doucette S, Kirk S, Foy E (2012). "Green tea for weight loss and weight maintenance in overweight or obese adults". Cochrane Database Syst Rev (Systematic review). 2012 (12): CD008650. doi:10.1002/14651858.CD008650.pub2. PMC 8406948. PMID 23235664.
  31. ↑ Kovacs EM (March 2004). "Effects of green tea on weight maintenance after body-weight loss". British Journal of Nutrition. 91 (3): 431–437. doi:10.1079/BJN20041061. PMID 15005829.