اخراج و فرار ۱۹۴۸ فلسطینیان

آوارگان فلسطینی در اکتبر تا نوامبر ۱۹۴۸ از جلیل خارج شدند
نقشه موقعیت مکان‌های خالی از سکنه، روی نقشه جمعیتی و سیاسی امروزی
نکبت فلسطین
مقالات اصلی
تاریخچه
اتفاقات مهم
نویسندگان برجسته
رده‌های مرتبط/فهرست‌ها
الگوهای مرتبط

در سال ۱۹۴۸ در جریان جنگ ۱۹۴۸ فلسطین بیش از ۷۰۰٬۰۰۰ عرب فلسطینی - حدود نیمی از جمعیت عرب فلسطین قبل از جنگ - از خانه‌های خود گریختند یا توسط شبه نظامیان صهیونیست بیرون رانده شدند،[۱][۲] این هجرت یکی از اجزای اصلی شکستگی، خلع ید و آوارگی جامعه فلسطین، معروف به نکبه بود،[۳][۴] که در آن بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ روستای فلسطینی ویران شد، چاه‌های روستایی در یک برنامه جنگ بیولوژیکی مسموم شدند و دارایی‌ها برای جلوگیری از بازگشت آوارگان فلسطینی غارت شدند،[۵][۶] و سایر مکان‌ها در معرض عبری سازی نام‌های مکان‌های فلسطینی قرار گرفتند،[۷] و همچنین به دوره گسترده‌تر خود جنگ و ظلم‌های متعاقب آن تا به امروز اشاره دارد.[۸]

تعداد دقیق پناهندگان، که بسیاری از آنها در کمپ‌های پناهندگان در کشورهای همسایه مستقر شده‌اند، محل بحث است اما حدود ۸۰ درصد از ساکنان عرب اسرائیل (نیمی از کل عرب فلسطین تحت قیمومیت) را ترک کردند یا رفتند. از خانه‌های خود رانده شدند.[۹] حدود ۲۵۰٬۰۰۰ تا ۳۰۰٬۰۰۰ فلسطینی در جریان جنگ داخلی ۱۹۴۷–۱۹۴۸ در قیمومیت فلسطین، قبل از اعلامیه استقلال اسرائیل در ماه مه ۱۹۴۸، گریختند یا اخراج شدند، واقعیتی که به عنوان عاملی برای ورود اتحادیه عرب به این کشور که جرقه جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ را زد نامگذاری شد.

علل این واقعه نیز محل اختلاف نظر اساسی در میان مورخان است. عوامل دخیل در مهاجرت عبارتند از: پیشروی‌های نظامی یهودیان، تخریب روستاهای عرب، جنگ روانی، ترس از کشتار دیگری توسط نظامیان صهیونیست پس از کشتار دیر یاسین،[۱۰] : ۲۳۹–۲۴۰ که باعث شد بسیاری از سر وحشت خارج شوند، دستور اخراج مستقیم مقامات اسرائیلی، تأثیر منفی فرار طبقات ثروتمندتر،[۱۱] همه‌گیری حصبه در برخی مناطق ناشی از مسمومیت چاه‌ها توسط اسرائیل،[۱۲] فروپاشی رهبری فلسطین و دستورهای تخلیه اعراب،[۱۳][۱۴] و عدم تمایل به زندگی تحت کنترل یهودیان.

بعدها، یک سری قوانینی که توسط دولت اول اسرائیل تصویب شد، از بازگشت اعراب خارج شده به خانه یا مطالبه اموال خود جلوگیری کرد. آنها و بسیاری از فرزندانشان همچنان پناهنده هستند.[۱۵][۱۶] اخراج فلسطینیان از آن زمان توسط برخی از مورخان به عنوان پاکسازی قومی توصیف شده است،[۱۷][۶][۱۸] در حالی که برخی دیگر این اتهام را رد می‌کنند.[۱۹] با این وجود، وجود قانون به اصطلاح بازگشت که اجازه مهاجرت و تابعیت هر فرد یهودی و خانواده آنها را به اسرائیل می‌دهد، در حالی که حق بازگشت فلسطینیان رد شده است، به عنوان شاهدی بر اتهامات آپارتاید علیه کشور اسرائیل ذکر شده است.[۲۰][۲۱]

وضعیت پناهندگان، و به ویژه اینکه آیا اسرائیل به آنها حق بازگشت به خانه‌هایشان را می‌دهد یا به آنها غرامت می‌دهد، مسائلی کلیدی در مناقشه جاری اسرائیل و فلسطین است. وقایع سال ۱۹۴۸ توسط فلسطینی‌ها چه در سرزمین‌های فلسطینی و چه در جاهای دیگر در ۱۵ می، تاریخی که به روز نکبت معروف است، گرامی داشته می‌شود.

نتایج هجرت فلسطینیان

[ویرایش]

اخراج فلسطینان در سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ منجر به خالی از سکنه شدن قابل توجه اراضی اشغال شده توسط اسرائیل شد، که در آن «حدوداً ۹۰ درصد از فلسطینان دچار پاکسازی قومی شدند - بسیاری شان از طریق جنگ روانی و/یا فشار نظامی و شمار زیادی به زور اسلحه.»[۲۲] نام‌های تاریخی عربی با نام‌های عبری، بر اساس نام‌های کتاب مقدس جایگزین شدند.[۲۲]

آسیب اقتصادی

[ویرایش]

با فتح یا رها شدن شهرها و روستاها در جریان نزاع، غارت توسط نیروها و وطن‌گزینان یهودی چنان گسترده بود که پس از آن داوید بن گوریون در ۲۴ ژوئیه ۱۹۴۸ اظهار داشت: 'معلوم می‌شود که بیشتر یهودیان دزدند. ' نتیوا بن-یهودا، از فرماندهان پالماخ غارتگری ای را که او در طبریه شاهد آن بود را به رفتار رایج دیده شده از سرکوبگران آنها در پوگروم‌های ضدیهودی در اروپا مانند کرد:

چنین تصاویری برای ما آشنا بود. شیوه ای بود که همواره بر سر ما آمده بود، در هولوکاست، سراسر جنگ جهانی، و همه پوگروم‌ها. آه، چه خوب این تصاویر را می‌شناختیم. و اینجا-اینجا، ما داشتیم این کارهای افتضاح را بر سر دیگران می‌آوردیم. همه چیز را سوار ون می‌کردیم - با رعشه وحشتناک دست‌ها. و آن به خاطر وزن شان نبود. حتی حالا دست‌های من، فقط به خاطر نوشتن دربارهٔ آن دارد می‌لرزد..'[۲۳]

مناطق رها شده، تخلیه شده و نابود شده فلسطینی

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: فهرست شهرها و روستاهای خالی از سکنه شده در جریان جنگ ۱۹۴۹–۱۹۴۷ فلسطین

نویسندگان متعدد مطالعاتی در خصوص مناطق فلسطینی ای که در جریان جنگ ۱۹۴۹–۱۹۴۷ فلسطین رها، تخلیه یا نابود شدند انجام داده‌اند. بنا بر محاسبات آنها، جدول زیر خلاصه اطلاعات آن‌ها را نشان می‌دهد.[۲۴]

مناطق رها شده، تخلیه شده و نابود شده فلسطینی (ارقام تطبیقی)
منبع شهرها روستاها قبایل کل
موریس ۱۰ ۳۴۲ ۱۷ ۳۶۹
خالدی ۱ ۴۰۰ ۱۷ ۴۱۸
ابو سیتا ۱۳ ۴۱۹ ۹۹ ۵۳۱

منبع: Ruling Palestine, A History of the Legally Sanctioned Jewish-Israeli Seizure of Land and Housing in Palestine. COHRE & BADIL, May 2005, p. 34.
ملاحظات: برای اطلاعات بیشتر در خصوص روش‌شناسی ر.ک. ; see: Morris, Benny (1987): 'The Birth of the Palestinian Refugee Problem, 1947–1949. New York: Cambridge University Press, 1987; Khalidi, Walid (ed.): All that Remains. The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington, D.C: Institute for Palestine Studies, 1992, App. IV, pp. xix, 585–586; and Sitta, Salman Abu: The Palestinian Nakba 1948. London: The Palestinian Return Centre, 2000.

فیلم‌ها

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Why Nakba is the Palestinians' most sombre day, in 100 and 300 words". BBC News. 15 May 2018. up to 750,000 Palestinians who had lived on that land fled or were expelled from their homes.
  2. ↑ Ibish, Hussein (14 May 2018). "A 'Catastrophe' That Defines Palestinian Identity". The Atlantic. the overwhelming majority of Palestinian Arabs, perhaps 700,000 to 800,000 people, had either fled or been expelled
  3. ↑ Honaida Ghanim, Poetics of Disaster: Nationalism, Gender, and Social Change Among Palestinian Poets in Israel After Nakba, International Journal of Politics, Culture, and Society March 2009 Vol. 22, No. 1 pp.23-39 p.37
  4. ↑ Stern, Yoav (13 May 2008). "Palestinian refugees, Israeli left-wingers mark Nakba". Haaretz. Nakba 60 بایگانی‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine, BADIL Resource Center for Palestinian Residency and Refugee Rights; Cleveland, William L. A History of the Modern Middle East, Boulder, CO: Westview Press, 2004, p. ۲۷۰. شابک ‎۹۷۸−۰−۸۱۳۳−۴۰۴۷−۰
  5. ↑ بنی موریس، Benjamin Z. Kedar, ‘Cast thy bread’: Israeli biological warfare during the 1948 War خاورمیانه‌شناسی (نشریه) 19 September 2022, pages =1-25 pp.2-3.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Ilan Pappé, 2006
  7. ↑ Bardi, Ariel Sophia (March 2016). "The "Architectural Cleansing" of Palestine". American Anthropologist. 118 (1): 165–171. doi:10.1111/aman.12520.
  8. ↑ Honaida Ghanim, Poetics of Disaster: Nationalism, Gender, and Social Change Among Palestinian Poets in Israel After Nakba, International Journal of Politics, Culture, and Society March 2009 Vol. 22, No. 1 pp.23-39 pp.25-26.
  9. ↑ Masalha, Nur (1992). Expulsion of the Palestinians. Institute for Palestine Studies, this edition 2001, p. 175.
  10. ↑ Morris, Benny. The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited, Cambridge University Press, 2004. شابک ‎۹۷۸−۰−۵۲۱−۸۱۱۲۰−۰
  11. ↑ J.P.D. Dunbabin, The Post-Imperial Age: The Great Powers and the Wider World, Routledge 2014 شابک ‎۹۷۸−۱−۳۱۷−۸۹۲۹۳−۹ pp.256-258.
  12. ↑ بنی موریس، Benjamin Z. Kedar, ‘Cast thy bread’: Israeli biological warfare during the 1948 War خاورمیانه‌شناسی (نشریه) 19 September 2022, pages =1-25 p.8:'The SHAI, in its report from the end of June 1948 on the causes of the Arab flight from Palestine, mentioned ‘the typhus epidemic’ as ‘an exacerbating factor in the evacuation’ in certain areas. ‘More than the disease itself, it was the panic induced by the rumours of the spread of the disease in the area that was a factor in the evacuation’, stated the report. In its site-by-site breakdown of the Arab flight, the report mentioned ‘harassment [by the Haganah] and the typhus epidemic’ as the causes of the partial exodus of the population from Acre on 6 May.'
  13. ↑ Pittsburgh Press (May 1948). "British Halt Jerusalem Battle". UP. Retrieved 17 December 2010. The British spokesman said that all 12 members of the کمیته عالی عرب have left Palestine for neighboring Arab states… Walter Eyelan, the Jewish Agency spokesman, said the Arab leaders were victims of a "flight psychosis" which he said was sweeping Arabs throughout Palestine.
  14. ↑ Blomeley, Kristen (March 2005). "The 'new historians' and the origins of the Arab/Israeli conflict". Australian Journal of Political Science. 40 (1): 125–139. doi:10.1080/10361140500049487.
  15. ↑ Kodmani-Darwish, p. 126; Féron, Féron, p. 94.
  16. ↑ "Overview". United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees (UNRWA). Retrieved 29 October 2011.
  17. ↑ Ian Black (26 November 2010). "Memories and maps keep alive Palestinian hopes of return". The Guardian.
  18. ↑ Shavit, Ari. "Survival of the Fittest? An Interview with Benny Morris" بایگانی‌شده در ۵ سپتامبر ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine. Logos. Winter 2004
  19. ↑ Benny Morris (21 February 2008). "Benny Morris on fact, fiction, & propaganda about 1948". The Irish Times, reported by Jeff Weintraub بایگانی‌شده در ۷ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  20. ↑ Human Rights Watch. "A Threshold Crossed," April 27, 2021. A Threshold Crossed.
  21. ↑ Amnesty International. "Israel's Apartheid against Palestinians: A Cruel System of Domination and a Crime against Humanity," February 1, 2022. Israel's Apartheid against Palestinians.
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Masalha, Nur (2009). "Rosemary M. Esber, Under the Cover of War: The Zionist Expulsion of the Palestinians". Holy Land Studies. 8 (2): 245–247. doi:10.3366/E1474947509000614.
  23. ↑ Ofer Aderet, 'Jewish soldiers and civilians looted Arab neighbors' property en masse in '48,' هاآرتس 2 October 2020
  24. ↑ Ruling Palestine, A History of the Legally Sanctioned Jewish-Israeli Seizure of Land and Housing in Palestine. COHRE & BADIL, May 2005, p. 34.

منابع

[ویرایش]