بی‌ریایی (اخلاص) (انگلیسی: Sincerity)، فضیلت کسی است که با آگاهی کامل به شناخت خود دست یافته و صادقانه عمل می‌کند.[۱]
فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد: اخلاص و صمیمانه از کلمه لاتین sincerus به معنای پاک، خالص، سالم گرفته شده‌است.[۲]
بر اساس فرهنگ لغت میراث آمریکایی،[۳] کلمه لاتین sincerus از ریشه هندواروپایی *sm̥kēros مشتق شده‌است که زیربنای رشد و آگاهی را بیان می‌کند، بنابراین خالص، پاک است.
به گفته ارسطو «صداقت یا اخلاص، عدم خود مهم بینی است.[۴]
خالص بودن در درون خود و با خود و دیگران گیر نداشتن اعتقاد در وحدانیت و عمل بی عیب و نقص است.
اخلاص به‌طور قابل توجهی به عنوان یک فضیلت در جوامع کنفوسیوس (چین، کره و ژاپن) مطرح شده‌است. مفهوم چنگ (誠、诚) عموماً به عنوان اخلاص ترجمه شده‌است.