اخلاق پرستاری (به انگلیسی: Nursing ethics) شاخهای از اخلاق کاربردی بوده و به مجموعه رفتارها و کردارهای انسانی و حرفهای مورد انتظار از یک پرستار در انجام وظایف پرستاری گفته میشود. این رفتارها و کردارها باید بهصورت ویژگیهای فردی در برقراری ارتباط با بیمار، بستگان و همراهان بیمار، همکاران، محیط کار، جامعه، حکومت، و دیگر موارد نمود پیدا کند.[۱]
ساختار کلی:
این آییننامه که در سال ۱۳۹۰ توسط شورای سیاستگذاری، دفتر پرستاری و بورد پرستاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، و با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی، سازمان نظام پرستاری ایران، فرهنگستان علوم پزشکی، و جمعی از اشخاص حقیقی تدوین شدهاست به عنوان آییننامه اخلاق پرستاری در جامعه پرستاری ایران کاربرد دارد.در این خصوص مقاله ای در اسفند۱۴۰۰ توسط آقای حسین پورمحمد-کارشناس پرستاری از مشهد تنظیم و منتشر گردید که مورد توجه سازمان نظام پرستاری و سازمان NR پرستاری قرار گرفت.
موارد این مقاله عبارتند از:
{{cite web}}
: Check date values in: |تاریخ بازبینی=
(help)
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک)|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک)|تاریخ بازبینی=،|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک)|تاریخ بازبینی=،|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک)|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک)