ادوارد کالستون

ادوارد کالستون
Edward Colston
عضو پارلمان انگلستان از بریستول
دوره مسئولیت
۱۷۱۰ – ۱۷۱۳
اطلاعات شخصی
زاده۲ نوامبر ۱۶۳۶
بریستول، انگلستان
درگذشته۱۱ اکتبر ۱۷۲۱ (۸۴ سال)
مورتلیک، ساری، انگلستان
حزب سیاسیTory
پیشهتاجر

ادوارد کالستون ((به انگلیسی: Edward Colston)؛ ۲ نوامبر ۱۶۳۶–۱۱ اکتبر ۱۷۲۱) یک تاجر برده اهل انگلستان و همچنین عضو پارلمان این کشور بود که کارهای خیرخواهانه‌ای نیز در کشور خود انجام می‌داد. او از مدارس، گرم خانه‌ها، بیمارستان‌ها و کلیساها در شهرهای بریستول و لندن حمایت می‌کرد. نام وی در چندین خیابان، مدرسه مانده‌است. بسیاری از بنیادهای خیرخواهانه وی هنوز فعال است.[۱] اما ثروت او تا حد زیادی از طریق تجارت و استثمار بردگان به دست آمد.[۲][۳][۴][۵][۶] او در مجموع ۸۴ هزار مرد، زن و کودک را از آفریقا آورد و به عنوان برده فروخت که حین جابه‌جایی ۱۹ هزار نفرشان مردند.[۷]

اوایل زندگی

[ویرایش]

کالستون در ۲ نوامبر ۱۶۳۶ در کلیسای استریت، بریستول به دنیا آمد. او در خانوادهٔ پرجمعیت خود فرزند ارشد بود. پدر وی ویلیام کالستون، یک بازرگان مرفه بود که در سال ۱۶۴۳ کلانتر عالی بریستول شد و همسرش سارا دختر ادوارد باتن بود. وی تا زمان جنگ داخلی انگلیس در بریستول بزرگ شد، در آن زمان مدتی در املاک پدرش در وینتربورن که در شمال شهر بود زندگی کرد. خانواده اش پس از آن به لندن نقل مکان کردند و ادوارد در مدرسه بیمارستان مسیح دانش آموخت.[۸]

حرفه

[ویرایش]

ادوارد کالستون به مدت هشت سال در شرکت مرسرز (Mercers) شاگردی کرد و تا سال ۱۶۷۲ مشغول به حمل و نقل کالا از لندن بود. وی از تجارت لباس، روغن، شراب و میوه با اسپانیا، پرتغال، ایتالیا و آفریقا سود فراوانی بدست آورد.

در سال ۱۶۸۰، کالستون به عضویت شرکت رویال آفریقا، که انحصار تجارتِ طلا، نقره، عاج و برده را (از سال ۱۶۶۲ در سواحل غربی آفریقا) را داشت درآمد.[۸] کالستون به سرعت به هیئت مدیره شرکت رسید و از سال ۱۶۸۹ تا ۱۶۹۰ معاون فرماندار و بالاترین مقام اجرایی شرکت بود. همکاری وی با این شرکت در سال ۱۶۹۲ به پایان رسید.[۹] این شرکت توسط پادشاه چارلز دوم و برادرش جیمز، دوک یورک به همراه بازرگانانی از لندن تأسیس شده بود و سرمایه گذاران قابل توجهی همچون جان لاک داشت.[۱۰][۱۱]

در زمان همکاری کالستون با شرکت رویال آفریقایی (۱۶۸۰ تا ۱۶۹۲)، این شرکت حدود ۸۴۰۰۰ مرد، زن و کودک آفریقایی را که به عنوان برده در غرب آفریقا معامله شده بودند را به کارائیب و سایر نقاط آمریکا، منتقل کرد. از این تعداد ۱۹۰۰۰ نفر در حین سفر جان خود را از دست دادند. میزان مرگ و میر خدمه کشتی اغلب مشابه و گاهی اوقات بیشتر از میزان مرگ و میر در میان بردگان بود.[۱۲] برده‌ها برای کار ارزان در مزارع تنباکو و شکر فروخته می‌شدند، زیرا خریداران برده باور داشتند که آفریقایی‌ها برای کار در چنین مزارعی مناسب تر از هموطنان خود هستند، چراکه آب و هوای این مزارع به آب و هوای غرب آفریقا شباهت دارد. به علاوه استفاده از بردگان آفریقایی ارزانتر از به‌کارگیری خدمتکاران یا کارگران روز مزد از انگلیس بودند.[۱۳]

او در سال ۱۶۸۲به شرکت بریستول، وام داد و یک سال بعد به عضویت جامعهٔ تجار درآمد و یکی از برگس‌های شهر شد. وی در سال ۱۶۸۴ تجارت برادرش را به ارث برد و در یک پالایشگاه شکر نیز شریک شد. با این حال، کالستون هرگز در بزرگسالی ساکن بریستول نبود و تجارت خود را که در لندن واقع بود را از مورتلیک اداره می‌کرد تا اینکه در سال ۱۷۰۸ بازنشسته شد.[۸]

به سختی می‌توان میزان ثروتی که او از راه تجارت برده و شکر بدست آورده‌است را بدون داشتن مدرک ارزیابی کرد.[۱۴] چراکه گذشته از تجارت برده و شکر، وی از راه‌های دیگری نظیر تجارت کالاهای معمولی، نزول دادن و سایر معاملات نیز سود کسب کرد.

نوع دوستی

[ویرایش]

وی از مدارس، گرمخانه‌ها، بیمارستان‌ها و کلیساها در بریستول، لندن و جاهای دیگر پشتیبانی مالی کرد. بسیاری از بنیادهای خیرخواهانه وی تا امروز فعال هستند.[۱]

وی در بریستول، گرم خانه‌هایی را در کینگ استریت و در خیابان مایکل هیل تأسیس کرد، مدرسه بیمارستان ملکه الیزابت را وقف کرد و به احداث بیمارستان کالستون کمک کرد. همچنین او به مدارس مذهبی و سایر بخش‌های بریستول و چندین کلیسا پول داد.

دیوید هیوکسون در سال ۱۸۰۸، کالستون را نیکوکاری بزرگ در شهر بریستول دانست که در طول عمر خود بیش از ۱۰٬۰۰۰ پوند برای موسسات خیریه هزینه کرد.[۱۵]

مرگ

[ویرایش]

وی در ۸۴ سالگی، در ۱۱ اکتبر ۱۷۲۱ در خانه خود در مورتلایک درگذشت. پیکر وی به بریستول برگردانده شد و در کلیسای آل سینت (All Saints) به خاک سپرده شد. بنای یادبود او توسط جیمز گیبس با حکاکی اثری که توسط جان مایکل رابربک حک شده‌است طراحی شده‌است.[۱۶] مجسمه ای در سال ۱۸۹۵ در مرکز شهر بریستول برای بزرگداشت نیکوکاری کالستون ساخته شد.[۱۷]

ارزیابی مجدد مدرن

[ویرایش]

در دهه‌های اخیر، با شناخت بیشتر نقش کالستون در تجارت برده ، انتقاداتِ روزافزونی نسبت به بزرگداشت کالستون در بریستول وجود داشته‌است.[۱۸]

مجسمه ادوارد کالستون که در ۱۸۹۵ در مرکز شهر بریستول نصب شده بود پس از ۱۲۵ سال در ژوئن ۲۰۲۰ توسط مردم سرنگون شد

در ۷ ژوئن سال ۲۰۲۰، تظاهرکنندگان در جریان اعتراضات به کشته‌شدن جورج فلوید در انگلستان، تندیس کالستون که ۱۲۵ سال بود در خیابانی در بریستول قرار داشت را، در اعتراض به تبعیض نژادی علیه سیاه‌پوستان، سرنگون کرده و به رودخانه بندرستول هاربر انداختند،[۱۹][۲۰] این مجسمه پس از گذشت چهار روز از رودخانه خارج شد و قرار است در یک موزه از آن نگهداری شود.[۲۱] پیشنهاد این کار را بنکسی هنرمند ناشناس بریتانیایی که خود متولد بریستول است داده است.

دیوید اولسوگا، مجری تاریخ و تلویزیون، اظهار داشت: «این مجسمه باید زودتر از آن برداشته می‌شد، مجسمه‌ها می‌گویند او مرد بزرگی بود که کارهایی عالی انجام داد و این حقیقت ندارد، او [کالستون] یک تاجر برده و قاتل بود.»[۲۲] شهردار بریستول، وجود مجسمه تاجر برده را «توهین» به مردم شهر دانست و گفت که از سرنگونی آن احساس تاسف نمی‌کند.[۲۰]

همچنین به درخواست مردم این شهر تمام اسامی کلستون نظیر [Colston tower, Colston hall] حذف گردید و به زودی جایگزینی برای آنها انتخاب می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Edward Colston, the Dolphin Society and 268 years of letter-writing…History / Background". The Dolphin Society (به انگلیسی). 2015-05-16. Archived from the original on 19 اكتبر 2018. Retrieved 2018-10-19. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  2. ↑ Hayton, David; Cruickshanks, Eveline; Handley, Stuart (April 2006). "Colston, Edward II". The History of Parliament. Cambridge University Press. Retrieved 11 December 2017.
  3. ↑ Morgan, Kenneth (1999). "Colston, Edward (1636-1721)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. Retrieved 11 December 2017.
  4. ↑ Pocock, Nigel; Cook, Victoria (5 November 2009). "The Business of Enslavement". BBC – History – British History in depth. BBC. Retrieved 14 August 2010.
  5. ↑ "Virtual Tour of the Black and Asian Presence in Bristol, 1500 – 1850". Black presence. The National Archives. Retrieved 14 August 2010.
  6. ↑ Dresser, Madge (2000). "Squares of distinction, webs of interest: Gentility, urban development and the slave trade in Bristol c.1673–1820". Slavery & Abolition a Journal of Slave and Post-Slave Studies. Routledge. 21 (3): 22. doi:10.1080/01440390008575319. ISSN 1743-9523. Archived from the original on 10 July 2011. (نیازمند آبونمان)
  7. ↑ https://www.mashreghnews.ir/news/1081725/این-جنایتکار-چرا-مجسمه-داشت-فیلم
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ Morgan, Kenneth (September 2004). "Colston, Edward". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/5996. Retrieved 14 August 2010. (subscription or UK public library membership required)
  9. ↑ "COLSTON, Edward II (1636–1721), of Mortlake, Surr. | History of Parliament Online". www.historyofparliamentonline.org. Retrieved 16 November 2016.
  10. ↑ "Britain's involvement with New World slavery and the transatlantic slave trade". The British Library (به انگلیسی). Archived from the original on 3 January 2020. Retrieved 2018-10-18.
  11. ↑ Matthew., Parker (2011). The sugar barons: family, corruption, empire, and war in the West Indies. New York: Walker & Co. pp. 126. ISBN 978-0-8027-1744-3. OCLC 682894539.
  12. ↑ Curtin, Philip D. (1969). The Atlantic slave trade: a census. Madison: University of Wisconsin Press. pp. 282–286. ISBN 0-299-05400-4. OCLC 46413.
  13. ↑ "Slavery in the Caribbean - International Slavery Museum, Liverpool museums". www.liverpoolmuseums.org.uk (به انگلیسی). Retrieved 2018-11-19.
  14. ↑ Morgan, Kenneth (1999). Edward Colston and Bristol. Bristol: Bristol Branch of the Historical Association. p. 3.
  15. ↑ Hughson, David (1808). "Circuit of London". London; Being An Accurate History And Description of the British Metropolis And Its Neighbourhood, To Thirty Miles Extent, From An Actual Perambulation. Vol. V. Holborn Hill, London: J Stratford. p. 386.
  16. ↑ هیستوریک اینگلند. "Church of All Saints (۱٬۲۸۲٬۳۱۳)". فهرست میراث ملی انگلستان. Retrieved 16 March 2003.
  17. ↑ "Edward Colston". PMSA National Recording Project. Archived from the original on 9 January 2010. Retrieved 9 May 2007.
  18. ↑ Wilkins, H. J. (1920). Edward Colston (1636–1721 A.D.), a chronological account of his life and work. Bristol: J. W. Arrowsmith.
  19. ↑ Diver, Tony (7 June 2020). "Statue of slave trader Edward Colston pulled down and thrown into harbour by Bristol protesters". The Telegraph. Retrieved 7 June 2020.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ «شهردار بریستول، مجسمه تاجر برده را 'توهین' به مردم شهر دانست». BBC News فارسی. ۲۰۲۰-۰۶-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۸.
  21. ↑ https://www.bristolpost.co.uk/news/bristol-news/what-happened-edward-colston-statue-4237115.amp?__twitter_impression=true. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  22. ↑ "George Floyd death: Protesters tear down slave trader statue". BBC News. 7 June 2020. Retrieved 7 June 2020.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ادوارد کالستون موجود است.