استافیلوکوکوس زایلوسوس
| استافیلوکوک زایلوسوس | |
|---|---|
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | |
| شاخه: | |
| رده: | |
| راسته: | |
| تیره: | |
| سرده: | |
| گونه: | استافیلوکوک زایلوسوس
|
| نام دوبخشی | |
| Staphylococcus xylosus Schleifer & Kloos 1975
| |
استافیلوکوک زایلوسوس (نام علمی: Staphylococcus xylosus)، باکتری کروی‌شکل، گرم مثبت، کواگولاز منفی و غیرمتحرک از جنس استافیلوکوک است. این باکتری به‌طور معمول به عنوان بخشی از فلور نرمال پوست انسان، حیوانات (به ویژه جوندگان و نشخوارکنندگان) و محیط‌های خاکی یافت می‌شود.[۱]
ویژگی‌های میکروبیولوژیک
[ویرایش]استافیلوکوک زایلوسوس در محیط کشت آگار خوندار کلونی‌های سفید تا کرم رنگ با قطر ۱–۲ میلی‌متر تشکیل می‌دهد. این باکتری کاتالاز مثبت و قادر به تخمیر گلوکز، مانیتول و مالتوز با تولید اسید و گاز است. همچنین توانایی تجزیه ژلاتین و کازئین را دارد که در تشخیص آن از دیگر استافیلوکوک‌های کواگولاز منفی مفید است.[۲]
مقاومت آنتی‌بیوتیکی
[ویرایش]برخی سویه‌های این باکتری به نووبیوسین و اریترومایسین مقاوم هستند، اما معمولاً به فلوروکینولون‌ها (مانند سیپروفلوکساسین)، تیکوپلانین و تتراسایکلین حساس می‌باشند. گزارش‌هایی از حضور ژن‌های مقاومت به متی‌سیلین (mecA) در سویه‌های جدا شده از دام‌ها وجود دارد.[۳]
اهمیت بالینی
[ویرایش]استافیلوکوک زایلوسوس به طور کلی یک پاتوژن فرصت‌طلب محسوب می‌شود و در افراد سالم به ندرت بیماری‌زا است. با این حال، در موارد زیر گزارش شده است:
- عفونت‌های پوستی: مانند درماتیت بینی در جوندگان خانگی (مانند همستر و جربیل).
- عفونت‌های ادراری: به ویژه پیلونفریت در بیماران دارای کاتتر ادراری.
- ماستیت گاوی: التهاب پستان در گاوهای شیری که ممکن است به کاهش تولید شیر منجر شود.
- استافیلوکوکوزیس در طیور: ایجاد آبسه‌های چرکی در اندام‌های داخلی.[۴]
کاربردهای صنعتی
[ویرایش]این باکتری به دلیل تولید آنزیم‌های پروتئولیتیک و لیپولیتیک، در صنایع غذایی به ویژه تولید فرآورده‌های گوشتی تخمیری (مانند سوسیس و سالامی) و پنیرهای خاص (مثل پنیر اسمیراگدا) استفاده می‌شود. فعالیت نیترات ردوکتازی آن نیز در تثبیت رنگ محصولات گوشتی نقش دارد.[۴]
نگرانی‌های بهداشتی
[ویرایش]اگرچه سویه‌های صنعتی عموماً بی‌خطر (GRAS) شناخته می‌شوند، اما انتقال ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی از طریق زنجیره غذایی به انسان، موضوع تحقیقات ایمنی زیستی است.[۳]
تشخیص آزمایشگاهی
[ویرایش]- تست کواگولاز: منفی (متمایز از استافیلوکوک اورئوس).
- تست DNase: مثبت.
- تخمیر ترئالوز: مثبت (برخلاف استافیلوکوک ساپروفیتیکوس).
- تشخیص مولکولی: استفاده از تکنیک‌های PCR با پرایمرهای اختصاصی ژن rpoB یا tuf.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Karl H. Schleifer and Wesley E. Kloos. "Isolation and Characterization of Staphylococci from Human Skin I. Amended Descriptions of Staphylococcus epidermidis and Staphylococcus saprophyticus and Descriptions of Three New Species: Staphylococcus cohnii, Staphylococcus haemolyticus, and Staphylococcus xylosus". International Journal of Systematic Bacteriology 25.1 (1975): 50-61. doi:10.1099/00207713-25-1-50.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Resch, M., et al. "Comparative proteome analysis of Staphylococcus xylosus DSM 20266T and its nitrate reductase-deficient mutant under anaerobic conditions". Journal of Proteomics 71.3 (2008): 362–376. doi:10.1016/j.jprot.2008.06.004.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Bardiau, M., et al. "Characterization of methicillin-resistant Staphylococcus aureus isolated from dogs in Belgium". Veterinary Microbiology 162.2-4 (2013): 471–475. doi:10.1016/j.vetmic.2012.10.027.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Lues, J. F. R., et al. "The role of Staphylococcus xylosus in food fermentation". Food Microbiology 45 (2015): 167–179. doi:10.1016/j.fm.2014.04.011.
پیوند به بیرون
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد باکتری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |