استرانسیوم-۸۹

استرانسیوم-۸۹، 89Sr
عمومی
نماد۸۹Sr
نام‌هااسترانسیوم-۸۹، Sr-۸۹
پروتون‌ها۳۸
نوترون‌ها۵۱
اطلاعات هسته
فراوانی طبیعیایزوتوپ پرتوزای مصنوعی
نیمه‌عمر۵۰٫۵۷ روز
محصولات واپاشی۸۹Y
حالت‌های واپاشی
حالت واپاشیانرژی واپاشی (MeV)
واپاشی بتا1.492[۱]
ایزوتوپ‌های استرانسیوم
جدول کامل نوکلیدها

استرانسیوم-۸۹ ایزوتوپ پرتوزای استرانسیوم است که با شکافت هسته‌ای تولید می‌شود و نیمه عمر آن ۵۰٫۵۷ روز است. این نوکلید دستخوش واپاشی بتا شده و به ایتریم-۸۹ تبدیل می‌شود. استرانسیوم-۸۹ در پزشکی کاربرد دارد.[۲]

تاریخچه

[ویرایش]

این ایزوتوپ برای اولین بار توسط دانشمند بلژیکی چارلز پچر استفاده شد.[۳][۴] پچر در ماه مه ۱۹۴۱ حق اختراع برای سنتز استرانسیم-۸۹ و ایتریوم-۸۶ با استفاده از سیکلوترون‌ها را ثبت کرد و استفاده از استرانسیم برای مصارف درمانی را توصیف نمود.[۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Delacroix, D.; Guerre, J. P.; Leblanc, P.; Hickman, C. (1 January 2002). "Radionuclide and Radiation Protection Data Handbook 2002". Radiation Protection Dosimetry. 98 (1): 79. doi:10.1093/oxfordjournals.rpd.a006705.
  2. ↑ Audi, Georges; Wapstra, Aaldert Hendrik; Thibault, Catherne; Blachot, Jean; Bersillon, Olivier (2003). "The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties" (PDF). Nuclear Physics A. 729 (1): 3–128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. CiteSeerX 10.1.1.692.8504. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001. Archived from the original (PDF) on 2011-07-20.
  3. ↑ Pecher, Charles (1941). "Biological Investigations with Radioactive Calcium and Strontium". Proceedings of the Society for Experimental Biology and Medicine (به انگلیسی). 46 (1): 86–91. doi:10.3181/00379727-46-11899. ISSN 0037-9727.
  4. ↑ Pecher, Charles (1942). Biological investigations with radioactive calcium and strontium; preliminary report on the use of radioactive strontium in the treatment of metastatic bone cancer (به انگلیسی). Vol. 2. University of California Publications in Pharmacology. pp. 117–150. OCLC 7837554.
  5. ↑ US 2302470, Pecher, Charles, "Material and method for radiography", published 1941-05-14